młyn Pawiński, Małop. , 349. Według taryfy starostw Płata wojska z 1771 r. dzierżawa P. należy do ks. Michała Czartoryskiego, kanclerza w. ks. lit. , z małżonką. Płaci on kwartę 1696 zł. 26 gr. W 1716 r. hyberna wynosiła 458 zł. 21 gr. Br. Ch. Przybysławice 1. wś, pow. brzeski, na lewym brzegu Dunajca, w równinie, 187 mt. n. p. m. Par. w Otfinowie. Graniczy na płn. z Miechowicami Małymi, na płd. z Marcinko wicami, na zachód z Zaurbaniem, częścią Jadownik Mokrych a na wschód z Pasieką. Wś ma 99 dm. i 553 mk. , obszar wiek. pos. 7 dm. i 50 mk. ; 575 rzym. kat. i 28 izrael. Kasa po życzkowa gminna posiada 637 złr. Pos. wiek. wynosi 426 mr. roli, 135 mr. łąk i ogr. , 68 mr. pastw. i 24 mr. lasu; pos. mniejsza ma 248 mr. roli, 99 mr. łąk i ogr. i 93 mr. pastwisk. Grunta dobrze nawodnione są urodzajno. Wś ta istniała już w XV w. L. B. II, 407. Dłu gosz nie podaje jednak bliższych o niej wiadomości. Według reg. pob. pow. wiślickiego z r. 1508 wś P. Dymlin Dęblin, Detrzychowicze Wietrzychowice, własność Jana młodsze go, płaciły pob. 3 grz. 39 gr. W r. 1531 wś P. , w par. Otwinów, własność Mnichowskiej miały 11 osad, 3 1 2 łan. , 4 zagr. z rolą, 2 komor. , 3 biednych Pawiński, Małop. , 233, 488. 2. P. , pow. kolbuszewski, przyległość wsi Brzostowa. Mac. Przybysławice, domin. , pow. odolanowski, o 2 1 2 klm. na południe od Raszkowa; par. Pogrzybów, poczta w Raszkowie, st. dr. żel. pod Biniewem o 6 1 2 klm. i nieco dalej w Ostrowie; ma 6 dra. , 117 mk. 85 kat. , 32 prot. , obszaru 340, 37 ha, czyli 292, 76 roli, 35, 53 łąk, 2, 72 lasu, 7, 91 nieuż. i 1, 45 wody; cz. doch. gr. 3291 mrk; cegielnia, nabiał i tucz bydła; właścicielem jest Nepom. Niemojowski. W r. 1392 król Władysław zastawił tę wś Iwanowi z Karmina za 100 grzywien; około 1579 i 1620 r. były tu dwie części P. Większe i Małe. Większe P. posiadali częściowo w r. 1579 Wojciech Marszałkowski, Maciej i Idzi Przybysławscy czyli Mierzyńscy, a w r. 1620 Piotr Kęszycki, Anna i Bartłomiej Przybysła wscy; P. Małe posiadali w tym czasie Ma ciej i Wojciech Przybysławscy, a w nowszych czasach Iłowieccy. E. Cal. Przybysławska Wola, wś, pow. nowoaleksandrowski puławski, gm. Markuszew, par. Garbów, ma 94 os. , 2135 mr. W 1827 r. było 99 dm. , 497 mk. par. Markuszów. Wchodziła w skład dóbr Garbów. Przybysow dok. , jezioro pod Bysławiem, pow. tucholski, wymienione w przywileju tej że wsi z r. 1379 ob. Odpisy Dregera w Peplinie, str. 118. Kś. Fr. Przybysz, niem. Priebitz al. Prybitz, wyb. do Żarnówca należące, pow. wejherowski, st. poczt. Krokowo, odl. od m. pow. 4 1 4 mili. W aktach klasztoru żukowskiego nie ma o tej osadzie przed r. 1807 żadnej wzmianki ob. Klaszt. żeńsk. ks. Fankidejskiego, str. 197 Przybyszew 1. w XVI w. Przybyschów, os. miejska, dawniej miasteczko nad rz. Pilicą, z lew. brzegu, pow. grójecki, gm. Borowe, par. Przybyszew. Leży na połowie drogi między Mogielnicą a Białobrzegami, nad boczną odnogą Pilicy, na wyniosłym brzegu, odl. 7 w. od Białobrzegów a 70 w. od Warszawy. Posiada kościół par. murowany, szkołę początkową, 1097 mk. i 1187 mr. ziemi do mieszczan należącej. Na obszarze osady i w okolicy kwitnie hodowla warzyw ogórków i cebuli, dowożonych na targi warszawskie. Hodowla ta bar dzo starannie i racyonalnie prowadzona, zawdzięcza podobno swój początek benedyktynom płockim, posiadaczom przyległego Borowa. Poblizka Mogielnica z kilku wsiami Otaląż należała już w XIII w. do cystersów sulejowskich Kod. Maz. , 340. Być może iż wspólna działalność kolonizacyjna i rolnicza obu klasztorów, przy żyzności gleby, rozkrzewiła tu przemysł warzywny. Święcicki Opis Mazowsza mówi o tej hodowli, która oparta obecnie na potrzebach Warszawy, rozwija się pomyślnie. Założycielem kościoła wedle tradycyi miał być Piotr benedyktyn, towarzysz św. Wojciecha Lubomirski Ks. sąd. ziemi czerskiej, XXXVIII. Tradycya ta powstała zapewne z mylnego pojmowania słów dokumentu erekcyjnego. Klasztor benedyktynów płockich, do których należały Borowa i P. , był p. w. św. Wojciecha i jeden z opatów był niewątpliwie założycielem tutejszego kościoła i parafii. Na sporządzonym w Mogielnicy akcie darowizny wsi Chalino klasztorowi płockiemu benedyktynów w 1396 r. podpisał się jako świadek Thoma dictus Galinszki advocatus in Przibiszewo Kod. Muczk. i Rzysz. , II, 807. Widocznie więc P. było wtedy osadą, mającą prawo niemieckie i prawdopodobnie miastem założonem na obszarze wsi zwanej Przybyszewice, która jeszcze w XVI w. istnieje obok miasta. Lib. Ben. Łask. I, 666 w opisie par. Wyśmierzyce na praw. brzegu Pilicy, naprzeciw Przybyszowa powiada, iż folwarczne łany wsi Przybyszewice a także i w Borowem, własność opata klasztoru św. Wojciecha na zamku płockim, dawały dziesięcinę, wartości około grzywny, pleban. w Wyśmierzycach. W 1806 r. Flatt, Opis ks. warsz. było 650 mk. 65 rzemieśl. . Na miejscu starego drewnianego stanął nowy kościół w 1812 r. Pomieszczono w nim pomnik marmurowy roboty Syrewicza gener. Antoniego Madalińskiego, wojownika z 1794 r. W 1827 r. było tu 132 dm. , 896 mk. P. par. , dek. grójecki, ma Przybysławice Przybysławice Przybysławska Przybysow Przybysz Przybyszew