ki, Poczet rodów, str. 208. Iwaszko Niemirycz był dworzaninem królewskim 1514 1524 i dzierżawcą czarnobylskim, do którego król pisał w krzywdach poddanych czarnobylskich Rostrochowiczów i innych, aby się względem nich zachował według dawnego zwyczaju Dawny regestr. Metr. lit. w zb. Konst. Swidzińskiego. W 1539 r. dozwolił mu król Zygmunt zbudować zamek i założyć miasto, ustanowić targi i otworzyć w dziedzicznych jego dobrach Horodyszczu. Oprócz Horodyszcza Iwaszko Niemirycz posiadał Chwośnię, Przyborsk i Teremce pod Owruczem. Po zonie Fedii, córce Bułhaka, wziął Warewcy. A że ta żona jego była najbliższą krewną Juchny Oberniejewicza, otrzymał Iwaszko od króla w 1518 r. wszystkie dobra po Juchnie leżące w pow. owruckim Boniecki, 209. W liczbie tych dóbr był i Olewsk. Wszystko to stanowiło pokaźne dość mienie. Synem Iwaszka był Józef Jesif, dworzanin królewski za Zygmunta Augusta, pierwszy sędzia kijowski. On to wyjednał sądy grodzkie dla Kijowszczy zny. Umiał pilnie powiększać bogactwa swego j domu. Rewizya zamku żytomirskiego z 1545 r. wspomina o nim jako o dziedziczącym na macierzystych swoich dobrach Czernichowie po Skojbeku Skobiejku. Dwa razy żonaty z wdową po Lwie Połozie i z Zofią Skuminówną. Iwan i Semen byli synami z pierwszego łoża; Matfij i Andrzej z drugiego. Jozef Niemirycz umarł 1598 r. W rozporządzeniu testamentowem żąda on, aby był pochowanym w monasterze Pieczerskim w Kijowie, , podle grobu rodziców swoich. Żonie Zofii Skuminównie wś Kremne i Momorycze w pow. mozyrskim i 200 kóp gr. lit. na Żebrowiczach i Żarewiczach zapisuje. Ponieważ zaś dwaj synowie jego z pierwszego małżeństwa Iwan i Semen z dopuszczenia Bożego na rozumie i na zdrowiu są ułomni a więc pierwszemu z nich Iwanowi dożywotnie używanie na 3 ch siołach swoich we włości czernichowskiej, Krasnosielc, a pod Owruczem Kościukowszczyznę i Medwedne wyznacza; drugiemu zaś Semenowi, również prawem dożywotniem, Chwośnicę pod Owruczem, Ładyżyce i Teremne odkazuje. Mają oni te imiona dzierżeć, ale sprzedawać i zawodzić one nie będą mogli. Gdy zaś ci synowie jego spłodzą potomstwo z małżonkami swomi wieńczalnemi szlachciankami, to jeżeli to będzie potomstwo męzkie, to takowe w pomienionych imionach mieszkać i trzymać je będą; jeżeli zaś to będą dziewki, to synowie jego Matfij i Andrzej, albo ich potomkowie z 4ch części mianowanych imion, według prawa pospolitego, jeno wywianować je mają. Synowi Matfijowi daje zamek i miasto Olewsk z atynencyą, Andrzejowi zaś zapisuje zamek Czerniechów miasto stare i nowe z przyległościami. A że wprzódy dal Matfijowi sioło Kur nicę w pow. kijowskim leżące, to teraz Andrzejowi wyznacza Przyborsk sioło i dwór, a także Szersznie, Sobolewszczyznę i Nowaki. Dan w Olewsku 1598 d. 31 Augusta w zb. Konst. Swidzińskiego. Andrzej Niemirycz pan na Czerniechowie i Przyborsku, jeszcze w 1601 r. przez nabycie Pirohowicz i Mojsiejkowicz, następnie Iwnicy, powiększył swoją fortunę. Z wyznawcy obrządku wschodniego niezjedneczonego przeszedł na krzewiący się już w tych stronach aryanizm. Ożeniony z Chreptowiczówną, umarł w 1610 r. w Iwnicy. Zostawił syna Stefana. Ten za młodu ukończywszy szkoły, przebywał w Danii, Anglii, Włoszech i Niemczech. Naprzód pokojowy królewski, deputat na tryb. koronny z Wołynia, komisarz z sejmu 1625 do ordynacyi kozaków, podkomorzy kijow. Okolski, fol 348 i ssta o wrucki. Miał on z Hrehorym Paszkiewiczem zajście, którego pamięć przechowały nam akta. Gdy w 1609 r. toczyła się wojna z Moskwą, Paszkiewicz, założywszy sobie siedlisko w dobrach Niemirycza Czerniechowie jął tam zgromadzać najemną watahę. Motłoch zawerbowany dopuścił się w Czerniechowie licznych nadużyć. Stratę swoją majątkową obliczył był Stefan Niemirycz na 50 tysięcy, ale odpłatę odłożyć musiał do czasu. Kiedy z wyprawy powracał Paszkiewicz i ze swoim oddziałem zatrzymał się w Bezowie niedaleko Czerniechowa, Niemirycz w lot zebrał nadworną milicyą, tudzież dwa poczty sąsiedzkie i znienacka uderza na oddział kozaczy. W pierwszem zwarciu Paszkiewicz pokonany i śmierć odnosi, a wataha jego w rozsypce. Wyprawa sowicie Niemiryczowi się opłaciła, bo wszystkie skarby zdobyczne Paszkiewicza dostały się w ręce jego Opis akt. kn. kiew. centr. arch. , Nr. 12, str. 4546; Akty o Kozak. , Kijów, 1863, str. 154 187. Stefan Niemirycz do własności po ojcu spadłej jeszcze wielo majątków przykupił. W 1622 r. nabywa on od Kiryka Swirskiego drugą część w Mojsiejkowiczach i Pirohowiczach Archiw. Charlęskich, w 1625 zaś roku od ks. Stanisława Lubomirskiego za sumę 124, 000 kupuje Noryńsk. Nareszcie od Rafała Leszczyńskiego, wwody bełzkiego, nabywa Horoszki, miasto nowe i stare, zwane Aleksandropolem, za sumę 200, 000 złp. Dla nabycia tak obszernych dóbr nie stało mu widocznie gotówki, bo w 1626 r. Przyborsk, Mojsiejkowicze, Rusaki, Suhacze, Bołotnią i słobodę Horodyską w sumie 20, 000 wypuścił był w zastaw Wojciechowi Pruszak Bieniewskiemu Ks. zapis. Tryb. wwdztwa kijow. , zaczęta ab anno 1590 variar. transact. do dóbr WW. Niemiryczów pro et contra ściągających się usque ad an. 1728 kontynuowane, rkpsm. Tenże Stefan Niemi

Przyborsk