dlica. Domin. ma 7 dm. , 150 mk. 129 katol. , 21 prot. ; obszaru 523, 95 ha, t. j. 375, 67 roli, 22, 44 łąk, 27, 76 pastw. , 85, 44 lasu i 12, 64 nieuż. ; czysty doch. grunt. 4283 mrk. ; cegielnia; chów bydła holenderskiego i tucz nierogacizny; właścicielem jest Władysław Gromadziński. Dwór ma 2 dm. , 11 mk. 9 kat. , 2 prot. , 2. P. , ob. Przyborowskie Holendry, E. Cal. Przyborowo 1. wś włośc. , pow. włocławski, gm. Pikutkowo, par. Brześć, ma 37 mk. , 93 mr. 2. P. , os. włośc. , pow. włocławski, gm. i par. Chodecz, ma 2 dm. , 25 mk. , 8 mr, gruntu. 3. P. , kol. włośc. , pow. włocławski, gm. i par. Kowal, ma 37 mk. , 44 mr. 4. P. , wś, pow. mławski. Wymieniona w opisie dóbr Liberadz, zwie się właściwie Przyrowo. 5. P. , wś, pow szczuczyński, gm. Grabowo, par. Lachowo; mieszka tu drobna szlachta. W 1827 r. było 23 dm. , 135 mk. 6. P. , wś, pow. ostrowski, ob. Przyborowice. 7. P. , ob. Przyborów. Przyborowo 1. wś cerkiewna i dobra, pow. brzeski gub. grodzieńskiej, w 1 okr. pol. , gm. Domaczów, o 50 i 52 w. od Brześcia. 2. P. , wś, pow. Słonimski, w 5 okr. pol. , gm. Byteń, o 30 w. od Słonima. Przyborowo 1. domin. , pow. gnieźnieński, o 6 klm. na połnocozachód od Czerniejewa; par. Łubowo, poczta i st. dr. żel. o 5 klm. w Chwałkowie Weissenburg, Bz. Bromberg; 6 dm. , 64 mk. , 2 prot. ; obszaru 217, 03 ha, t. j. 178, 73 roli, 20, 43 łąk, 15, 32 pastw. i 2. 55 nieuż. ; czysty doch. gr. 1380 mrk. W r. 1438 sądził się pleban łubowski w konsystorzu gnieźnieńskim o dziesięciny z P. Łaski, L. B. , I, 42, przyp. . Osada składała się z łanów dziedzicznych i kmiecych; ostatnie stały około r. 1523 pustkami, a szlachta uprawiała je sama, składając snopowe jednej z prebend gnieźnieńskich. W 1580 r. należało P. do 4 Przyborowskich, r. 1618 do Pawła Przyborowskiego, a przy schyłku zeszłego stulecia do Piotra Kaliszkowskiego, dziedzica Malczewa. 2 P. , wś i domin. , pow. krobski, o 7 klm. na południe zachód od Krobi i tyleż na północzachód od Górki Miejskiej; par. Niepart, pocz. w Poniecu, st. dr. żel. o 13 klm. w Rawiczu i Bojanowie. W r. 1310 wchodziło P. w skład pow, ponieckiego. Około 1793 r. należało do Szczanieckich, a w nowszych czasach do Rożnowskich. Wś liczy 77 mk. katol. , 11 dm. Domin. ma 7 dm. , 139 mk. 126 kat. , 13 prot. , obszaru 430, 97 ha, t. j. 358, 33 roli, 35, 30 łąk, 24, 82 pastw. , 9, 36 nieuż. i 3, 16 wody; czysty doch, grunt. 6175 mrk; własność ks. Czartoryskich 3. P. , niem. Freithal, wś, pow. szamotulski, o 6 klm. na płd. od Szamotuł, na lewym brzegu Samicy szamotulskiej, naprzeciw Myszkowa; par. Kazimierz, poczta i st. dr. żel. w Szamotułach; 19 dm. , 158 mk. 62 kat. , 96 prot. . Między r. 1387 i 1397 pisali się z P. Jan, Przybysław, Mikołaj, Gotard i Stefan Przyborowscy Przeborowscy. W r. 1580 posiadał Ma ciej Bieganowski 3 łany osiadłe, 1 zagr. , 2 komor. , 1 łan pusty, 1 8 łanu karczm. , 40 owiec i pasterza. Około r. 1793 należało P. do Julii Żółtowskiej, dziedziczki Myszkowa. 4. P. , ob. Przyborowskie Holendry, E. Cal. Przyborowskie Holendry al. Przyborowo, dawniej Przyborówko, os. wiejska, pow. gnie źnieński, o 7 klm. na zachódpółnoc od Czer niejewa; par. katol. Łubowo, prot. Czernieje wo, poczta i st. dr. żel. w Chwałkowie; 8 dm. , 77 mk. 63 prot. , 14 kat. . Należała przy schyłku zeszłego wieku do Piotra Kaliszkow skiego. E. Cal. Przyborsk, Pryborsk wś na lewym, wyniosłym brzegu rz. Teterowa, przy ujściu do niego w samej wsi potoku Ternawa. pow. radomyski, pomiędzy Iwankowem a Hornostajpolem, na wybrzeżu lasów, o 12 w. poniżej Iwankowa. We widłach Teterowa i Zdwiża uchodzącego do Teterowa na wprost Przyborska wznosi się stare horodyszcze, opatrzone wysokim wałem i porosłe odwiecznemi dębami. Horodyszcze to widocznie było wzniesione w celu wojennym dla obrony od napaści nieprzyjaciół. Dziś nosi nazwę Truba. Inne uroczysko, należące obecnie do cerkwi, zowie się Mohylne. Według podania miejscowego, znajdowała się niegdyś na tem uroczysku wieś, której mieszkańcy wymarli od morowego powietrza. Wś ma 939 mk. 35 żydów; w 1864 r. było 832 mk. Włościanie, w liczbie 253 dusz rewiz. , nadzieleni zostali 1346 dzies. ziemi, z której płacą rocznie 599 rs. 9 kop. wykupu. Znajduje się tu cerkiew Pokrowska, niewiadomej erekcyi, podług wizyty z 1783 r. wzniesiona w 1730 r. na miejsce dawnej, popadłej w ruinę, a po spaleniu się tej ostatniej na nowo fundowana w 1775 r. przez ówczesnego dziedzica Michała Antoniego Niemirycza, podstolego czernihowskiego, komisarza na trybunał radomski i sędziego kapturowego w wdztwa kijowskiego, który nadto przywilejem swym potwierdził posiadane przez cerkiew z dawnych zapisów grunta. Do par. praw. należą wsie Pirohowicze, Woropajówka, Rusaki i Domanówka. We wsi jest zarząd gminny wołost i st. poczt. Gleba gliniasta i piaszczysta. Jestto stara osada śród lasów założona, siedziba rodu Niemiryczów. Pierwszym znanym jest Iwan al. Iwaszko Niemirycz, ziemianin owrucki. W 1510 r. posądzony o zdradę, z powodu iż mieszkał w domu Iwana Hlińskiego, oczyścił się z tego zarzutu, dowiódłszy że on to właśnie ostrzegł ks. Konstantego Ostrogskiego, przez ojca swego Niemirę o zamiarze w. ks. moskiewskiego przysłania Polaka, więźnia zmoskwiciałego, Ostafa Daszkiewicza do tego Hlińskiego Ad. Boniec

Przyborowo

Przyborowo

Przyborowskie

Przyborsk