Za Długosza L. B. , II, 363 i 364 była własuością Filipa Bolochowyecza i jego synowca herbu Nałęcz. Wówczas była to mała osada 2 łany kmiece i karczma z rolą. Jako osobnych kmieci wymienia historyk Rybalda, mającego stajanie stadion i Russeka na ni wie. Dziesięciny płacono z obszaru szlacheckiego proboszczowi w Bielinach i Racławicach, kmiecie oddawali dziesięciny do kościoła w Ra cławicach. W r. 1581 Pawiński, Małop. , 199 było 11 kmieci na tyluż półłankach, 12 zagr. mających role, dwóch komorn. z bydłem, 3 ko morników bez bydła i 1 rzemieśln. Wówczas dziedziczyli tę wieś Maliccy. Mac. Przęsławice 1. wś i folw. nad rz. Jezior ką, pow. grójecki, gm. Konie, par. Jeziorka, odl. 6 w. od Grójca, ma 210 mk. , młyn wo dny. W 1827 r. było 17 dm. , 146 rak. W 1886 r. folw. P. rozl. mr. 579 gr. or. i ogr. mr. 440, łąk mr. 55, lasu mr. 60, nieuż. mr. 24; bud. z drzewa 16. Wś P. os. 23, z gr. mr. 301. 2. P. , w 1379 r. Przeslavicze, wś, pow. sochaczewski, gm. Tułowice, par. Kamion, po siada szkołę początkową ogólną, 304 mk. W 1827 r. było 37 dm. , 117 mk. Wchodziła w skład dóbr rząd. Kampinos. Ziemowit, ks. mazowiecki, dzieląc swe posiadłości między sy nów w 1379 r. , dodaje Januszowi do jego czę ści trzy wsie książęce Kamion, Przesławice i Młodzieszyno. Też wsie wymienia aktz 1474 r. , którym ks. Konrad nadaje je matce swej Bar barze Kod. Maz. 92, 261. Br. Ch. Przin niem. , ob. Psiny. Przodkowo, niem. Seefeld, wś kośc, pow. kartuski, st. pocz. w miejscu, wznies. 581 st. n. p. m. , leży przy gdańskowejherowskiej szosie, o 30 klm. na zachód od Gdańska, 9, 3 klm. od Kartuz, a 8, 2 od Żukowa. Razem z wyb. Kawie obejmuje 2737 mr. , włącznie z jeziorem 39 mr. . Gburskich posiadłości jest 28, zagród 24; oprócz tego 2 karczmy i dwuklasowa szk. kat. W 1868 r. było 62 dm. , 554 mk. , 513 kat. , 33 ew. , 8 żydów. Mieszkańcy trudnią się głownie rolnictwem i hodowlą bydła; gleba gliniasta, z piaskiem zmieszana, dosyć żyzna. Do Żukowa dochodzi poczta posłańcowa. W pobliżu wsi płynie rzeczka Słupianka Kleine Stolpe, uchodząca do Raduni. Kościół parafial. p. w św. Andrzeja apost. , jest patronatu rządowego, istnieje przy nim bractwo różańcowe od 1852 r. i br. trzeźwości od 1856 r. . Do par. należą Przodkowo, Barwik, Barwickie wybudowania, Bielawy, Brzeziny, Brzezinki, Butterfass niem. . Cegielnia, Szarłata i wyb. , Czarna Huta, Grzybno Górne i Dolne, Kopy, Kawie, Kobusewo, Kosowo i Duba wraz z wyb. , Krzywda, Kurmacya, Gliniana Góra, Melgrowa Góra, Młynek, Osowa Góra, Otalżyno, Pieczysko, Piekło, Pomieczyno, Rąb, Sarnowo, Sitna Góra, Czarna Rzeka, Stanisławie, Smoldzino, Sośniak, Teufelsbruch niemiec. , Trzyrzeki, Ucisk, Wilanowo, Zagajnik i Załęże. W 1867 r. parafia obejmowała 3018 dusz a 2045 komunik. ; 1886 r. było 4560 dusz; dekanat wiejski gdański. Obecny murowany kościół został wybudowany przed kilkunastu laty; dawniejszy był drewniany. Paraf, została tu dopiero r. 1866 przywróconą, przedtem istniał tu lokalny wikaryat, należący do par. w Kielnie, chociaż według starszych wizytacyi kościół tutejszy zawsze był parafialnym. Na południe od wsi w stronę Kobusowa, po lewej stronie żwirówki, . leży na wyniosłem wzgórza cmentarzysko. W r. 1874 znaleziono tu grób skrzynkowy z kilku urnami, między któremi jedna była twarzowa. Na plebance zaś, na szczycie najwyższego wzgórza tej posiadłości, znaleziono r. 1865 przypadkowo liczne groby skrzynkowe, które jednak do szczętu zniszczone zostały ob. Objaśn. do Mapy archeol. Prus Zach. przez Ossowskiego, str. 55. Za czasów krzyżackich należało P. do wójtostwa gdańskiego Danziger Waldamt, miało prawo chełmińskie i płaciło 12 skojców od włóki, nadto był sołtys zobowiązany do służby konnej w lekkiej zbroi. Istniał tu wtedy już młyn, w którym oprócz P. także Smoldzino i Kobuszewo mleć dawały; czynszu pobierał zakon od młynarza 8 grzywien, karzmarz zaś płacił 18 skojców. Najście hussytów w r. 1433 okolicę tutejszą bardzo dotknęło, tak że gdański komtur jeszcze r. 1442 o P. , Kobusowie i Smoldzinie pisze, że wsie te czur czeit fast abegenomen und vorwustet weren, t. j. że podówczas prawie znikły i zniszczone były. Młynarz w P. , któremu już przedtem zniżono czynsz z ośmiu grzyw, na cztery, mógł się ledwie zdobyć na trzy; z 32 włók do wsi należących było 7 pustych. Kościoła, jak się zdaje, jeszcze wtedy nie było ob. Zeitsch. d. Westpreus G. Ver. , VI, str. 135. W XVI w. jest to wś królewska, należąca do kluczu kielińskiego ob. Kielno. Wizytacya Rozdrażewskiego z r. 1583 podaje, że wś trzymali Wejherowie, a kościół, który ze starości już upadał, odbudowała wówczas Wejherowa, księdza nie było przy nim od 19 lat. P. należało do dekanatu mirachowskiego i zwane było po niem. Herfeldt. Do probostwa przyłączono 4 włóki. Osadnicy płacili każdy po 10 gr. zamiast mesznego; było ich 14 oprócz szlachcica Łabowskiego i oprócz tych, którzy mieszkali w młynie et malleo. Parafianie dopominali się proboszcza, ale niejedni luterskiego. Si surrogetur sacerdos catholicus bonus, salva reserit, pisze wizytator str. 184 i dodaje Expulsus est haereticus praedicans, qui et ecclesiam in Kielno invaserat. W r. 1710 kościół już bardzo był podupadł;

Przęsławice

Przęsławice

Przin

Przodkowo