płd. zachód. Długość biegu 3 kil. i pół. Ujście 400 m. nmp. . Br. G. Kilczyn horb, szczyt lesistego wzgórza, 819 m. wysoki, na samej granicy Zworu pow. samborski i Łużka Górnego i Niedzielnej powiat staromiejski. Wody jego spływają na zachód do Dniestru, na płd. do Niedzielanki; na wschód płynie Jaglina do Czerchawy. Lu. Dz. Kildehnen niem. , wś, pow. świętosiekierski, st. p. Lichtenfeld. Kile, wś, pow. rossieński, par. ławkowska. Kile, niem. Mehlen 1. , wś, pow. łecki, st. p. Kalinowo. 2. K. , niem. Klehlen wieś, pow. margrabowski, na pruskich Mazurach, przez ludność polską zajmowana. R. 1485 Jan von Tieffen komtur brandenburski, nadaje Szymonowi i jego synowi Andrzejowi na prawie magd. 8 włók pod Turowem i nad granicą litewską z obowiązkiem jednej służby. Ob. Kętrz. , Ludność polska str. 503. Kilejcie, zaść. szl. , pow. wileński, 4 okr. adm. , o 55 w. od Wilna, 1 dm. , 9 mk. katol. 1866. Kitnowo, wś pryw. nad rz. Antą, pow. dzisieński, o 19 w. od Dzisny, 1 okr. adm. , 4 dm. , 46 mk. 1866. Kilerówka, grupa domów w Nahaczowie, pow. jaworowski. Kileszowice, niem. Gilschowitz, Gilschwitz, wś, pow. opawski, na Szląsku austr. , ma kościół paraf. katol. , szkołę ludową, 1870 mk. Kilewiec, rz. , dopływ Biełki, wpadającej do Teterowa. Kilewojcie, folw. , pow. święciański, 4 okr. adm. , o 69 w. od Swięcian, 1 dm. , 8 mk. kat. j 1866, i. Kilgis niem. , dobra ryc, pow. iławskopmski, st. p. Krzyżbork. Kilia, miasto w gub. bessarabskiej, przyujsciu Dunaju, 1962 wiorst od Petersburga, 285 od miasta gubernialnego odległe, 8900 mk. St pocz. W r. 1856 od Rossyi oderwane, a 1878 na nowo przyłączone. Kilia, rz. na Bukowinie; nad jej brzegiem kopalnia miedzi. Kilian, pustkowie do wsi Stare Repty, pow. bytomski. Kiliaunen niem. , pow. olecki, ob. Kilia, Kilianówka, os. nad rz. Kamienną, pow. iłżecki, gm. Ciszyca górna, par. Tarłów, odl. 38 w. od Iłży, ma 2 dm. , 9 mk. , 39 mr. ziemi włośc. Kilianówka, kol. żydowska, o 12 w. od m. Lityna, gm. Sosny, par. Lityn, 11 dm. , 180 mk. , 120 dzies. ziemi. Dr. M. Kiliany, niem. Kiliannen, wś, pow. margrabowski, na pruskich Mazurach, oddawna przez ludnośó polską zajmowana, R. 1616 książę Im Zygmunt podaje do wiadomości, że r. 1561 Michał Kilian i Piotr Buczko z pow. łeckiego nabyli 4 wł. sołeckie w Kilianach, włókę za 60 grz. , celem założenia wsi dannickiej na 35 włókach, nadanych prawem chełmińskiem. Ponieważ przywilej się, spalił, książę go obecnie potwierdza. R. 1600 mieszkają w K. sami polacy. Czyt. Kętrz. , Ludnośó polska, str. 517. Kilica mała, wzgórze ze szczytem 832 m. wys. , na granicy Zawadki i Rosochacza w pow. turczańskim, na prawym brzegu pot. Zawadka. Na płn. łączy się ono z Boszeliwką, górą dochodzącą do 1026 m. L. Dz. Kilienhof niem. , wś, pow. braniewski, st. p. Frombork. Kilikijów, mko, pow. ostrogski, na wschód od Ostroga o 41 wiorst położone, przez które przed 20 laty przechodził trakt pocztowy do Korca, a przy samej granicy powiatu nowograd wołyńskiego zwiahelskiego. Należało do ks. Ostrogskich i w dziale Janusza i Ale ksandra nazwano miasteczkiem 1602 r. ; póź niej przeszło na własność książąt Jabłono wskich, a przez przegrany zakład przeszło do familii Steckich, w których ręku i dotąd zosta je. Miasteczko samo na równej płaszczyznie, na środku plac obszerny, a na nim cerkiew drewniana nowej struktury, zbudowana w 1852 r. Domy żydowskie w czworobok placu zabu dowane; jest. kilka lichych zajazdów, kilka straganów drewnianych, po przedmieściach mieszkają chłopi. Żydzi trudnią się handlem zboża a najwięcej smoły. Jest szkółka para fialna. K. należy do gminy Dołżek. Wieśniacy trudnią się rolnictwem. Ziemia 7 klasy, grunt żytni. M. Kilikijów w 1834 r. było skon fiskowane a ekonomiczno ziemie rozdane chło pom i dopiero zwrócone w 1860 roku. Na po lach Kilikijowa od południowschodu już ster czą ogromne skały granitu czerwonego. Lu dnośó żydowska do 400 głów, wiejska obu płci 360; bywa tu kilka jarmarków do roku; był tu niegdyś ogromny staw lecz błotny; gdy Karol Różycki w 1831 roku przechodził z od działem swoim przez K. , tu popasał; w tra kcie popasu, nadszedł transport prochu i kul; proch zabrał a kule zatopił w stawie; otóż w kilka dni dla wydobycia kul spuszczo ny został staw a że był bardzo błotny, to po trzeba go było osuszyć i od tej daty staw nie egzystuje. O 7 wiorst na zachód od Kilikijowa, przed kilkunastu laty stała pocztowastacya, , Wygoda; koło tej stacyi zaraz przy trakcie jeszcze dotąd egzystują dobrze zachowane mogiły, które lud nazywa mogiłami kozackiemi Krzywonosa. Z Róż. Kilimany, al. Lipniak, pod Klonem, pow. szczycieński, Kiliniki, albo Szwajcarya, wś, pow. wyłkowyski, gm. Kopsodzie, par. Pojewoń, odl. 24 W, od Wyłkowyszek, ma 17 dm. 110 mk. Słownik geograficznyZeszyt 38, Tom IV. Kilczyn horb Kilczyn horb Kildehnen Kile Kilejcie Kilerówka Kileszowice Kilewiec Kilewojcie Kilia Kiliaunen Kilianówka Kiliany Kilica mała Kilienhof Kilikijów Kilimany Kiliniki