mienione, rozległe mr. 2556 folw. K. grunta orne i ogrody mr. 851, łąk mr. 130, pastwisk mr. 54, wody mr. 126, lasu mr. 334, nieużytki i place mr. 56, razem mr. 1552, bud. mur. 1, 5, 1 drew. 30; folw. Walencin grunta orne i ogrody mr. 497, łąk mr. 28, pastwisk m. 11, lasu mr. 216, nieużytki i place m. 23, razem mr. 775, bud. mur. 3, drew. 8; folw. Nowopole grunta orne i ogrody mr. 187, łąk mr. 31, nieużytki i place mr. 11, razem mr. 229, bud. mur. 2, drew. 7; osada wieczystoczynszowa Wójtówka mr. 130. Wsie K. os. 49, z grun. mr. . 219; Bogu chwała 08. 3, z grun. mr. 146; Grodzień osad 22, mr. 763; Franciszków os. 9, z grun. mr. 237; Bógzapłać os. 5, grun. mr. 118; Nowo pole 08. 7, mr. 45; Kołatek os. 4, z grun. mr. 138; Buchowo os. 3, z grun. mr. 106; Radziochy 08. 4, z grun, mr. 16; Janowo os. 15, z gr. mr. 647; Walencin os. 35, z grun. mr. 77; Ksa wery osad 4, z grun. mr. 263. R. 1789 dzie dzic dóbr K. Ignacy Zboiński wysiewał tu 120 kor. żyta, 11 kor. pszenicy; proboszcz 10 kor. żyta, 2 i pół pszenicy. Czynszu miało domi nium z rumunków K. 474 zł. , od żydów 480 zł. , z młyna 42 zł. ; z rumunków Grodzień 3408 zł. Prócz tego do K. należały liczne folwarki i wsie czynszowe. , Ch. Kikoł, jezioro pod osadą t. ., w pow. lipnowskim, oddzielono wąskim pasem ziemi od jeziora Sumińskiego, ma brzegi bezleśne, przeważnie niskie, od płn. daje początek błotom Bielica, ciągnącym się na półn. , na 3 w. przeszło, aż do jez. Moszczanne Jezioro K. ma 58 mr. rozległości a do 9 st. głębokości. Strumień płynący z sąsiednich wzgórz przepływa przez nie i łączy je z jez. Sumińskiem. Br. Ch. Kikoły 1. pow. ostrowski, gm. i par. Długosiodło. Por. Jabłoń. 2. K. , kolonia nad rz. Narew, pow. płoński, gm. i par. Pomiechowo; odl. o 40 w. od Płońska, ma szkołę, 35 dm. , 321 mk. , 739 mr. grunta, 186 mr. nieużytków. Podług wiadomości z r. 1858 wieś K. ma rozległości mr. 950, las obrębu K. mr. 792; razem mr. 1742; własność rządowa. Kikopie, wieś, pow. rossieński, parafia ławkowska. Kikott dok. , ob. Kikuty. Kików, wś, pow. stopnicki, gm. Zborów, par. Dobrowoda; leży na lewo od drogi ze Stopnicy do Wiślicy. Posiada kopalnie piaskowca białego, średnio ziarnistego. W 1827 r. było tu 37 dm. , 268 mk; w XV w. była dziedzictwem Marcina Zborowskiego h. Jastrzębiec i należała w części do par. Dobrawoda, a w części do par. Stobnica. Dług. II, 375. Dobra K. składają się z folwarków Kików, Maryanów, Kosinów, Zagaje i wsi Kików; rozległe mr. 1021; folw. K. grunta orne i ogrody mr. 220, łąk mr. 30, pastwisk mn 2, nieużytki i place mr. 18, razem 270, bud. mur. 15, drew. 6; folw. Maryanów grunta orne i ogrody mr. 90, pastwisk mr. 14, nieużytki i place mr. 5, razem mr. 109, bud. drew. 2; folw. Kosinów gtunta orne i ogrody mr. 133, łąk mr. 8, nieużytki i place mr. 6, razem mr. 147; folw. Zagaje grunta orne i ogrody mr. 185. pastwisk mr. 139, lasu mr. 154, nieużytki i place mr. 16, razem mr. 494, bud. mur. 4. Wś K. osad 56, z gran. mr. 593. Kikowicze, wś szlach. , pow. kowieński, par. Wędziagoła, okr. polic. Janów, ma 20 osad, grunta dobre. J. D. Kikowo, dom. i gm. , pow. szamotulski, 4333 mr. rozl. ; 4 miejsc a K. dom; folw. b No jewo; c Grzywno; leśnictwo d Dąbrowo; 32 dm. , 436 mk. , 106 ew. , 330 katol, 225 analf. ; gorzelnia, młyn parowy, poczta na miejscu, st. kol. źel. i telegr. w Szamotułach Samter o 19 kil. , we Wronkach o 15 kil. M. St. Kikszty, wieś, pow. szawelski, gm. poszuszwiańska, 45 os. , 450. dzies. gruntu. J. Godl. Kikusz, kolonia, pow. średzki, 1 dm. , 9 mk. , należy do wsi i gm. Pięczkowa. Kikuty 1. Stare al. Kejkuty, w dok. Kihoft, Alt Keikuth, wś, pow. szczycieński, na pruskich Mazurach, oddawna przez ludność polską zamieszkała, istniała już r. 1399. R. 1429 Wawrzyn. Sallmundt dostaje młyn w Starych Kikutach na prawie chełmińskiem. R. 1445 Henryk Reuss z Pławna, komtur elbląski, nadaje Jurdze Repete 2 włóki. R. 1496 Jan Tieffen, mistrz krzyż. , odnawia Maciejowi Molewskiemu Matze Molleske, sołtysowi, przywilej na 2 włóki sołeckie, nadane prawem chełmińskiem. 2. K. Nowe, wś, pow. szczycieński, na pruskich Mazurach, istniała r. 1411. R. 1602 mieszkają w Starych i Nowych Kikutach Polacy. Ob. Kętrz. , Ludność polska, str. 395. Kilan to samo co Kielan, dawne imię Ki lian, stanowi źródłosłów nazw Kilanija, Kilanowo, Kilanówka. Br. Ch Kilanija, ws, pow. turecki, gm. Piętno, par. Turek; odl. 9 w. od Turku, ma 10 dm. , 151 mk. Kilanowo, rum. , pow. sierpecki, gm. i par, Raciąż, Niezamieszczony w spisie urzędowym z 1882 r. Wlany, wś, pow. rossieński, par. ławkowska. Kilczeń; Kalina, prawy dopływ Samaru, wpadającego do Dniepru z lewej strony. Kilczówka, rz, w pow. bracławskim, do pływ Sielnicy, bierze początek koło wsi Wójtówki, płynie obok Annopola, uchodzi pod Klebaniem. Dr. M. Kilczyn, potok podgórski, powstaje z dwóch strug leśnych w obr. gm. Łużka górnego, w pow. staromiejskim, we wschodniej jej części; płynie na półn. zachód przez łąki tejże gminy, a przeciąwszy gościniec staromiejski, wpada z pr. brz. do Dniestru. Przy ujściu płynie na

Kikoł

Kikoł

Kikoły

Kikopie

Kikott

Kików

Kikowicze

Kikszty

Kikusz

Kikuty

Kilan

Kilanija

Kilanowo

Kilczeń

Kilczówka

Kilczyn