Kurniki 1. po rus. Kurnyki, zwana dawniej Korniki, wś w pow. jaworowskim, 14 kil. na płn. wsch. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Jaworowie. Na płn. leży Trościaniec, na zach. Wierzbiany i Jazów Stary, na płd. Starzyska, na zach. Wiszenka Mała w pow. gródeckim. W środkowej części obszaru leżą zabudowania wiejskie rozrzucone 267 m. , na płn. od nich część wsi Malaśniaki, na płd. wsch, grupa domów W rikach. W płn. zach. stronie obszaru leży las Jamiska 274 do 280 m. , w stronie płn. wsch. rewir Wirba, na płn. od niego rewir Wiszenka 339 m. a jeszcze dalej na płn. las Brzezina. Na płn. od Brzeziny wznosi się punkt jeden do 382 m. W płd. stronie obszaru leży las Rudaczka 294 m. , a na krańcu wsch. las Obłonya. Przeważna część wód płynie na zach. Nastaje tu mianowicie potok Gniła al. Hniła, także Hoiwisznią zwany, ob. t. II, str. 638 i płynie na zach. W tym samym kierunku co Gniła płynie także kilka jej dopływów, wpadających bądź we wsi samej, bądź po za jej granicami. Najznaczniejszy z nich potok Sokole. Wody z krańca wsch. zbiera pot. Kurniki, tworzący na małej przestrzeni granicę od Starzysk, łączący się w Starzyskach z Tereszką i wpadający do Szkła. Własn. więk. tutaj i w Starzyskach ma roli or. 353, łąk i ogr. 185, pastw. 168, lasu 6899 mr. ; własn. mniej. roli or. 2953, łąk i ogr. 994, pastw. 380, lasu 346 mr. Według spisu z r. 1880 było 1220 mk. w gminie, 10 na obszarze dwor. obrz. gr. katol. z wyjątkiem kilku rz. katol. . Par. rzym. katol. w Janowie, gr. katol. w miejscu, należy do dek. gródeckiego, archidyec. lwowskiej. We wsi jest cerkiew, młyn i tartak wodny o jednej pile zwyczajnej. Konsumuje on rocznie 600 m. kub. drzewa sosnowego, a produkuje 380 m. kub. desek, łat i brusów. Za czasów polskich należały K. do ststwa gródeckiego. Prow. wynosiła 3381 zł. 20 gr. Przy licytacyi r. 1832 nabył wś Antoni Kriegshaber. W lustracyi ststwa gródeckiego z r. 1570 rkp. Ossol. Nr. 2834, fol. 250 czytamy W tej wsi ludzi osiadłych na rolach 34, składają czynszu 10 zł. 10 gr. 9 den. Zagrodników 5, karczma; pop ruski z cerkwi i roli dawa złp. 2. Miodu od bartników dostawa się annuatim rączek 11. Lustr. ststwa z lat 1661 i 1662 zawiera następujące szczegóły rkp. Ossol, Nr. 2834, fol. 236 i 237 Wieś ta zdawiendawna zasiadła na ćwierciach łanowych 63. Poddanych w tej wsi przed wojną było 66, teraz 11, którzy siedzą na ćwierciach 4. Wymienia daniny i powinności. Miodu teraz nie dają dla spustoszenia przez kozaki. Chałupników jest 6. Wybraństwo jest w tej wsi. Karczma była; teraz i karczmy nie ma i pole do karczmy należące pozarastało. Młyn jest przy tej wsi o jednem kole na stawku. Por. Jaworów. 2. K. , wś, pow. tarnopolski, par. rzym. katol. Łozowa, gr. katol. Iwanczany, o 11. 3 kil. od Tarnopola, ma 505 mk. w gm. , 3 na obsz. dwor. 3. K. , wś, pow. zbaraski, par. rzym. katol. Zbaraż, gr. katol. Szlachcińce, o 11, 3 kil. od Tarnopola, ma 497 mk. w gminie, 18 na obsz. dwor. Lu. Dz. Kurniki, pot, , ob. Kurnicki potok. Kurniszki 1. okolica szlachecka, pow. swięciański, 1 okr. polic, mk. katol. 34, mahometan tatarów 12, dm. 13. 2. K. , okolica szlach. nad jez. Krakino, pow. święciański, 2 okr, adm, o 19 w. od Swięcian, 3 dm. , 25 mk. katol. 3. K. , folw. szlach. dóbr Kowale, pow. trocki, 2 okr. adm. , 41 w. od Trok, 1 dom. , 43 mk. , z tego 39 katol, 4 żydów. 4. K. , zaśc. szlach. dóbr Kowale, pow. trocki, 2 okr. adm. , 37 w. od Trok, 1 dom, 28 mk. katol 1866. Kurnos kol włośc. i os. młyn. , pow. piotr kowski, gm. Kluki, par. Kaszewice; 46 dm. , 400 mk. , 387 mr. obszaru. W 1827 r. K. folw. miał 1 dm. , 20 mk. K. al. Wyr, os. młyn. nad rz. Widawką, 1 dm. , 6 mk. , 3 mr. Por. Ka szewice, Br. Ch. Kurnowo, wś, pow. oszmiański, 2 okr. adm. , 44 w. od Oszmiany, 3 dm. , 36 mk. prawosł. 1866. Niegdyś wś starościńska Jana Despot Zenowicza marsz, oszmiańskiego. Kuro, ob. Kurowa. Kuroch, pustkowie, pow. odolanowski, 7 dm. , 74 mk. , należy do wsi i gm. Nabyszyce Nabyschitz. Kurojad, hamernia żelaza i młyn nad stru gą Wel, dopływem Drwęcy, pow. brodnicki, o 1 milę od Lidzbarka, bud. 6, dom 1, katol. 5, ewan. 13. Gmina Czekanówko, parafia i pocz ta Lidzbark, szkoła Wlewsk. Kś. F. Kurończycy, ob. Kuronowie. Kuronia, ob. Kurlandya. Kuronowie pruscy al. Kurończycy, niem. Kuren, odrębny szczep ludności, z Litwinami pokrewny, w Prusach wschodnich. Prócz kurońskiej mierzei zamieszkuje na wschód zatoki kurońskiej położone, od nich także nazwano niziny kurońskie, więcej niż 70 kwadrat. mil obejmujące, w pow. szyłokarczemskim, nizinnym i w części kłajpedzkiego, ragnickiego, tylżyckiego i labiewskiego powiatu. Ogółem podają ludności w owych nizinach do 200, 000Ilu jednak z pomiędzy niej jest kuronów, trudno orzec, ponieważ statyści i geografowie zaliczają ich zwykle do Litwinów pruskich; także wielu Niemców znajduję się na owych nizinach, szczególnie w miastach i bogatszych osadach. Nie musi jednak ich liczba być mała, kiedy sami niemieccy pisarze przyznają, że kuronowie zajmują prawie wyłącznie powiat szyłokarczemski mk. 39000, kuronów 23000, n w nizinnym pow. liczą ich około 14000. Dodawszy do tego ludność kurońską na mierzei

Kurniki

Kurniki

Kurniszki

Kurnos

Kurnowo

Kuro

Kuroch

Kurojad

Kurończycy

Kuronia

Kuronowie pruscy