natsschrift, tom XXII nowej seryi tom IV, 1873, str. 120 146. 4 Moritz Graf Ton Sachsen, Marschall von Frankreich, nach archivalischen Quellen von Dr. Karl von Weber. Lipsk 1863. 5 Źródła do dziejów Kurlandyi i Semigalii z czasów Karola królewicza polskiego, księcia saskiego, z autentycznych korespondencyj ogłoszone przez E. T. Eustachego hr. Tyszkiewicza, Kraków 1870. Nakoniec 6 Potomkowie Krzyżaków przez Klemensa Kanteckiego, oddrukowane w wychodzącym we Lwowie Przewodniku naukowym i literackim, tom IX str. 385 400, 481500, 578601, 694719, 782 799, 925938, 1028 1047 i 1127 1160. Lwów 1881. Przy skreśleniu przeglądu dziejów K. w powyższym artykule korzystaliśmy niepomału z tej cennej i obszernej pracy, opartej przeważnie na polskich archiwalnych materyałach, a w której także i najnowsze źródła niemieckie w wielkiej części znaleźliśmy zużytkowane. Co do wiadomości statystycznych o Kurlandyi, kierowaliśmy się głównie praca mi miejscowego biura statystycznego, wydawanemi przez Alfonsa Heykinga pod tytułem Statistische Jahrbücher für Kurland, o ile te drukiem są ogłoszone. Najdokładniejszą mapę geograficzną Kurlandyi stanowią 19 arkuszy, odnoszących sie wyłącznie do tego kraju w mapie Cesarstwa Rosyjskiego przez biuro topograficzne generalnego sztabu w Pe tersburgu od lat wielu wydawanej Skala 1 126, 000. Gustaw Manteuffel. Kurlandziki, wś rząd. , pow. dzisieński, o 16 w. od Dzisny, 1 okr. adm. , 3 dm. , 37 mk. 1866. Kurlandzkie. .. por. Kurońskie. .. Kurma, wś w pow. lucyńskim, parafii Pyłda, własność Swiriewskich, dawniej z Brejdakami, Niukszami i Zaciszem wieczysta posiadłość Hylzenów. Por. Kownata. Kurmacya, według Kętrzyńskiego miej scowośó w pow. kartuskim, nie znajduje się w spisach urzędowych. Może Karwacya. Kurmajcie, wś, pow. szawelski, gm. janiska, 56 osad, 202 dzies. ziemi. Por. Janiszki. Kurmalen niem. dobra, pow. i par. kuldycka w Kurlandyi. Kurmalskle góry, ob. Kurlandya. Kurmań, wś, pow. nowogradwołyński, gm. kijaniecka, włościan dusz 202. ziemi włośc. 915 dzies, ziemi dwors. 323 dzies. Niegdyś należała do dóbr zwiahelskich, od Lubomir skich przeszła na Uwarowów, a przez tych rozprzedana częściami; obecnie ma kilku właścicieli. L. R. Kurmanicha, wś rząd. , pow. oszmiański, 2 okr. adm. , 31 w. od Oszmiany, 2 domy, 20 mk. katol 1866. Kurmanka, także Kurmańsku góra, góra lesista na granicy gmin Olchowa i Nadorożniowa w pow. brzeżańskim, pod 49 25 10 płn. szer. , a 42 32 40 wsch. dłg. g. F. Wznosi się 422 m. npm. Br. G. Kurmanów, wś, pow. hrubieszowski, gm. Białopole. Posiada małą cerkiew rusińską. Kurmany, wś nad rz. Sułą, pow. romeński, gub. połtawskiej, 1800 mk. Kurmejcie, ob. Kurmajcie i Janiszki. Kurmelany, wś rząd. , pow. wileński, 5 okr. adm. , o 30 w. od Wilna, 9 dm. , 62 mk. , z tego 3 prawosł. , 59 katol 1866. Tu na górze są ślady jakiejś warowni, w kamieniach, gruzach i fundamentach pozostałe, a przytem okopy. Dotąd w okolicy nazywają to miejsce Zameczek Kurmelański. Kurmele, dwór, pow. wiłkomierski, par. Dziewałtowo, o 1 w. od szosy warsz. petersb. , o 8 w. od Wiłkomierza, najlepszy z całego powiatu czarnoziem, 9 włók obszaru, własność Kozłowskiego, dawniej Bańkowskich. J. M. Kurmelice al. Kormylice, młyn koło Podhorodyszcz, na obszarze dworskim Romanów, pow. bobrecki. Por. Kormylice. Kurmen niem. , wś w pow. zelburskim, gub. kurl. , par. Ascheraden z folw. Murumujża; kościół katol. ś. Piotra z r. 1820, fundacyi hr. Piotra Komorowskiego, filialny szenberski. Por. Kurlandya. Kurmiagoła, wś nad Wilią, pow. kowień ski, par. Skorule, gm. Janów, o 3 w. od Ja nowa, ma 13 osad włościan i starowierców. Grunta dobre. Ludność litewska zajmuje się rolnictwem i rybołówstwem a rossyjska białoskórnictwem. J. D. Kurmilica, orne pole w płd. stronie Kocurowa, pow. bobrecki. Kurminy, folw. pryw. i okolica pryw. , pow, lidzki, 1 okr. adm. , o 14 w. od Lidy, 5 dm. , 59 mk 1866. Kurmis, jez. , pow. telszewski, ob. Kęstajcie. Kurmiszki, zaśc. szlach. , pow. trocki, 4 okr. adm. , 73 w. od Trok, 1 dm. , 8 mk. kat. 1866. Kurmusy, pow. , par. Tykocin. W spisie z 1827 r. ma 1 dm. , 5 mk. ; w późniejszych wykazach znika ta nazwa. Kurmysz, miasto pow. w gub. symbirskiej, nad ujściem Kurmysza do Sury, 1336 w. od Petersburga a 319 od miasta gubernialnego odległe, 1925 mk. , st. poczt. Kurnatka, przys. do Wszar, pow. bocheński, par. Raciechowice; na płn. zachód od K. leży śród lasów folw. Kornatki. Kurnatowice, wś, dom. i gm. , pow. międzychodzki; dom. ma 2273 mr. rozl; 3 miej scowości a K. , wś i dom. ; b Kurnatowicki młyn; c Zawada, folw. ; 25 dm. , 271 mk. ; 29 ew. , 242 katol; 57 analf. Poczta w Kwil czu o 2 kil; st. kolei żel. Wronki o 22 kil Własność hr. Kwileckiego. M. St.

Kurlandziki

Kurlandziki

Kurlandzkie

Kurma

Kurmacya

Kurmajcie

Kurmalen

Kurmalskle

Kurmań

Kurmanicha

Kurmanka

Kurmanów

Kurmany

Kurmejcie

Kurmelany

Kurmele

Kurmelice

Kurmen

Kurmiagoła

Kurmilica

Kurminy

Kurmis

Kurmiszki

Kurmusy

Kurmysz

Kurnatka

Kurnatowice