dwu przeciwległych brzegach jez. Kurany Jeden, włók 13, należy do Kozakowskich, drugi, włók 14, do Jawgiellów. R. 1684, grudnia 22, wprowadzenie we władanie Wojszkun i Kuran Jakubowej z Orłowskich Białłozorowej. i Kurany, jez. w pow. wiłkomierskim, w obrębie Jawgiella. Z niego bierze początek rz. i Promuszna, dopływ Musiiy. J. D. Kurasz, wś w pow. rówieńskim, na płn. I Równego o 50 w. , na lewym brzegu Ilorynia, j a na płd. Stepania o w. 5. Dotąd są ogromne wały w ruinie. Starożytne miasto tego nazwiska było podobno stolicą Dulębów. Zygmunt Stary nadał K. z przyległościami Konstantemu Iwanowieżowi ks. Ostrogskiemu, hetmanowi w. w. ks. litew. , za jego zasługi w ojczyźnie, jak to świadczy przywilej w ruskim Języku pisany z pieczęcią przewiesistą 1520 r. K. należał do klucza stepańskiego. Ostatni ordynat Ostrogski ks. Janusz Sanguszko, marszałek nadw. w. ks. litew. , rozdarowująo w Kolbuszowie 1753 r. dobra ordynacyi oatrogskiej rozmaitym magnatom, klucz stepański wraz ze wsią K. darował ks. Józefowi Lubomirskiemu, podstolemu w. ks. lit, , i tu w spisie majętności wieś Kurasz nazwana Korosz; od Lubomirskich ta majętność przeszła w dom Kaszowskich, w których ręku i dotąd zostaje. Obecnie jest to niewielka wioska poleska, położona na górze; przy wałach jeszcze dobywają kamienie świadczące że była omurowaną; wiośniacy czę eto tamże znajdują rozmaite srebrne monety; w około wsi pola orne, które wszędzic końcami dotykają lasu; cerkiew prawosławna i kaplica katol, parafii Bereźnica, dek. łuckiego. Grunt krzemionkowaty, pszenicy tu nie sieją, tylko żyto, a najwięcej owsa. Do wsi Ponory, Choniakowa, Majkowa, Dołżka, Żawrowa, Hłuboczka, Ułaszanówki, Hołowel, Lisiczego, Milatyna i Sadek, w ostrogskim powiecie położonych, należy las, mianujący się Kurasz; dla czego mu dano takie miano, niewiadomo. Jeżeli rzeczywiście miasto dziś wieś Kurasz w dawnych wiekach było stołecznem miastem, a lasy, okalające to miasto, były w jednym i nieprzerwanym pasmie z lasami o których mowa, zatem od głównego miasta lasy przybrały miano. W lesie Kuraszu w części należącej do wsi Źawrowa, na równem miejscu, dotąd egzystuje horodyszcze; ma ono potrójne wały dobrze dotąd zachowane, usypane w czworobok, wysokości do 3ch sążui; we środku pierwszego wału przestrzeń 15 kwadratowych sążni, po za temi wałami na przestrzeni 4 sążni szer. , są takiejże wysokości drugie wały, a między pierwszym i ostatnim płynie woda; za drugiemi wałami na przestrzeni 200 kroków jeszcze są wały, ale niższe od dwóch pierwszych, bo tylko mają wysokości 3 łokcie. Na pierwszych wałach rosną olbrzymie dęby, u których, gdy w 1852 r. jeden był zrąbany, naliczono słojów 982. W 1868 r. geolog Ossowski, robił i tu poszukiwania i znalazł rozmaite czerepy z garnków lub misek i nóż dość wielki na kształt sierpa zakrzywiony, bez nacięć na ostrzu, jakie bywają na sierpach. Kurasze, wś gminy mikołajewskiej, pow. dzisieński, 3 okr. adm. , o 14 w. od Dzisny, 4 dm. , 32 mk. prawosł. 1866. Kuraszków, wś i folw. , pow. opoczyński, gm. Stuźno, par, Petrykozy Łaski, Lib. ben. I, 597, 710; odl. 10 w. od Opoczna, ma 1102 mr. ziemi dwor. , 536 mr. włośc, 36 dm. , 263 mk. W 1827 r. 22 dm. , 168 mk. Kuraszowce, wś, pow. mohylowski, gm. Kotiużany, par. Snitków, ma 182 dm. , 962 mk. , 870 dzies. ziemi włośc, 774 dzies. dwor skiej, własność Buckich. Cerkiew pod wezw. Wniebowzięcia N. M. P. ma 1084 parafian i 69 dzies. ziemi Dr. M. Kuraszowski wierch, góra i szczyt w pół nocnych odnogach Mugóry spiskiej, na Spiżu Węg. , między potokami Łapszanką od zach. a Hotarnym pot. od wschodu, pod 49 22 płn. sz. a 37 52 wsch, dłg. g. Góra lesista. Wznosi się 1040 m. npm. Br. G. Kuratułeć, potok górski, wytryska w Karpatach wschodnich, w obr. gm. Mikuliczytia, w pow. nadworniańskim, płynie leśnym parowem na południowy zachód i po 3 kil. biegu uchodzi z praw. brzegu do Prutca. Br. G. Kurawa, wś, pow. berdyczowski, o 2 w. od Kotiużyniec, nad dopływem Desny. Ma 874 mk. , 2113 dzies. ziemi, cerkiew z r. 1848. Własność Zaleskich. Kurba, sioło, pow. i gub. jarosławska, st. p. boczna, o 15 w. od st. Koźmodeinjańskiej drogi żel. mosk. jarosławskiej. Kurben niem. , folw. dóbr Dondangen, pow. windawski w Kurlandyi; po łot. Kurbesmujźa. Kurbatowszezyzna, pow. wyłkowski, gm. i par. Wisztyniec. Pominięta w spisie urzęd. Pam. Kn. gub. suwal. 1878 r. . Kurcew 1. dok. Kurczewo Łaski, Lib. ben. II, 28, wś, pow. pleszewski; 17 dm, , 139 mk. ; 10 ewang. , 129 katol. ; 68 analf. Poczta, tel. i st. kolei żel. w Kotlinie o 4 kil. 2. K. , dom. tamże, 1442 mr. rozl, 9 dm. , 110 mk. ; wszy scy katol. ; 51 analf. Własność Aleksego Ziolonackiego. M. St. Kurcieniszki, wś, pow. kalwaryjski, gm. Balkuny, par. Mirosław, odl. 46 w. od Kalwaryi, ma 11 dm. , 43 mk. Kurciuo, zaśc. pryw. , pow. wilejski, o 77 w. od m. Wilejki, 3 okr. adm. , gm. Porpliszcze, 4 dm. , 16 mk. 1866. Kurciszki, zaśc rząd. nad pot. Komajką, pow. święciański, 3 okr. adm, o 42 w. od Święcian, 3 dm. , 30 mk. katol. 1866. Kurcmiąjza, ob. Łaukiessa.

Kurany

Kurany

Kurasz

Kurasze

Kuraszków

Kuraszowce

Kuraszowski

Kuratułeć

Kurawa

Kurba

Kurben

Kurbatowszezyzna

Kurcew

Kurcieniszki

Kurciuo

Kurciszki

Kurcmiąjza