ca średnio ziarnistego. K. jest starożytną osadą, należącą zdawna do biskupstwa krakowskiego. Biskupi mieli tu swój dwór, w którym często przemieszkiwali, a mianowicie głośny Paweł z Przemankowa, który tu w 1271 r. został na rozkaz Leszka Czarnego uwięziony i do Sieradza wysłany. Tatarzy w 1241 r. a Konrad Mazowiecki w 1247 r. złupili K. W XV wieku mieszkał tu kardynał Zbigniew Oleśnicki, który prawdopodobnie podniósł K. do rzędu miast; w każdym razie przyczynił się wiele do dobrobytu osady przez nadane jej przywileje i wykopanie obszürnego stawu, dostarczającego siły wodnej fabrykom. Istniały tu wtedy fabryki sukna i łomy kamienia. Stał już wtedy drewniany kościół parafialny św. Władysława Długosz, II, 476. W 1502 r. Tatarzy złupili i spalili K. do szczętu. Dwór biskupi odbudowano dopiero w połowie XVI w. a miasto samo, dzięki protekcyi Andrzeja Zebrzydowskiego biskupa, otrzymało nowe przywileje i ulgi, które pozwoliły mu się odbudować. Starowolski w Opisie Polski podaje, że były tu kopalnie marmuru czerwonego i zielonego, dziś nieistniejące. Kopalnia rudy, czynna w XVIII wieku, została wznowioną w 1859 r. Na miejsce dawnego drewnianego kościoła wzniesiono nowy murowany w 1638 r. a wyrosfcaurowany w 1849 i 1852 r. Par. K. ma 4115 dusz, W naszem stuleciu pożary niszczyły K. w 1814 i 1818 r. Gm. K. należy do sądu gm. okr. IV w miejscu, st. poczt. w Ostrowcu. Gmina ma 4409 mk. i 8495 mr. obszaru, w tem ziemi dwor. 2215 mr. W skład gm. wchodzą Brody, Doły Biskupio, D. Opa cie, Gębice, Janik, Krynki, Kunów, KunowskiBór, Lubiennik, Małachów, NietuliskoDuże, N. Małe, Prawęcin, Rudka, U dziców. 2. K. , folw. nad rz. Kamienną, pow. opatowski, gm. i par. Kunów. Jestto dawny folwark biskupi pod os. Kunów, który, po przejściu na własność rządu, został jako majorat dany gen. Szwarcowi. Jest tu 5 dm. , 75 mk, 258 mr. ziemi. K. poduchowny, os. włośc, 2 dm. , 10 mk. , 14 mr. j Kunowska karczma, os. , 2 dm. , U mk. , 17 mr Knnowski Bór, wś włośc, 34 dm, , 258 mk, , I 241 mr. obszaru. Dobra rząd. K. podług wiadomośoi z r. 1865 składały się z klucza Kunów, do którego należały folwarki; Kunów, j Udziców, Godów, Gębice; wsie Bukowie, Janik, Małachów, Nietuliska, Doły Biskupie, Bory, Godów, Kałków, miasto Kunów i soperatny folwark Marcinkowice; z klucza Szewno, składającego się z folwarku i wsi Szewno, z osadą i kolonią fabryczną Henryków; z klucza Pękosławice, składającego się z folw. Pękosławice, wsi Piotrowice i miasta Waśniów. Ogólna powierzchnia wynosiła mr. 10082, a wyłącznie skarbowych mr, 3830. Beszta przeszła na własność wsi uwłaszczonych. Folw. K. , Udziców, Rudka, Pękosławice, Boleszyn, Czażów, Zagaje, Matojodło, Nosów, Kotarszyn, Baszowice i Wólka Milanowska z odpadkiem uoząstku leśnego, z leśnictwa łagowskiego w r. 1868 nadane w majorat gen. adj. Szwar cowi. 3. K. , wś nad jez. t. n. , pow. lubartow ski, gm. Firlej, par. Rudno. W 1827r. 14 dm. , 101 mk. Br. Ch. Kunow. Łaski, Lib. ben. wymienia rolę t. n. w par. Burzenin. Kunów z Jamnicą, wś, pow. sądecki, par. Mystków, na wzgórzu nad prawym brzegiem rz. Kamienicy, przy dr. żel. tarnowskolelu chowskiej, o 7 kil. od st. p. N. Sącz. Rozl. 872 mr. wyłącznie mniejszej posiadłości; dm. 45, mk. 322. Wsie te były niegdyś w posiadaniu wójtów nowosądeckich; r. 1416, Mikołaj Strze lec, wójt m. N. Sącza, sprzedaje Jakóbowi sołtysowi z Cietrzewiny sołtystwo w Kunowie o 2 1 2 łanach z 3 kmieciami w K. i 3 w Jamnicy, z wolnym wyrębem drzewa w lasach i wszem prawem teutońskiem w tejże wsi, za 31 grzywien polskich, licząc na każdą po 48 groszy, wszakże wyłączając dla siebie barcie, tudzież szósty grosz popłat i trzecią grzywnę Arch. N, Sącza. Czyt. Sądecczyzna Szczęsne go Morawskiego, I, 113. Później przyłączo ne zostały te wsie do dóbr statwa sądeckiego Lib. ben. I, 560, a po zajęciu tychże r. 1785 przez rząd austryacki sprzedane r. 1829 wraz z sekcyą dóbr Cieniawa Ignacemu br. Brunickiemu. M. Ż. S. Kunów, ob. Kuhna niem. . Kunowa, grupa domów w m. pow. Kałuszu. Kunowa, wś na prawym brzegu Ropy, 332 m. npm. , w pow. jasielskim, niegdyś gniazdo rodziny Oświęcimów, należy do parafii rzym. katol. w Sławęcinie a urzędu poczt. w Bieczu; ma 316 mk. , z których 22 przebywa stale na obszarze więk. pos. ; 260 jest wyzn, rzym. kat. a reszta niewiadoma. Pos. więk. p. Kaz. Klobasy ma 225 mr. ; mniej. pos. 278 mr. roli w ogóle. Graniczy na zachód z Grudną, na wschód z Pustą wolą, na południe z Harklowa, a na północ ze Skotyszynem na lewym brzegu Ropy. Mao Kunowo 1. wś i dom. nad Obrą, pow. śremski; dom. ma 844 mr. rozl. ; 50 dm. , 356 mk. , 5 ew. , 351 kat, 126 analf. Kościół katol. paraf, dekan. śremskiego Łaski, Lib. bon. 1, 329. Poczta i tel. w Dolsku o 7 kil. , st. kol. żel. Kościan 32 kil, Chocicza 26 kil. Własność Prota Preibisza. 2. K. wś. , pow. szamotulski, 9 dm. , 100 mk. , 6 ew. , 94 katol. , 19 analf. Pocz. i tel. w Duszniku o 4 kil. , st. kol. żel. Buk o 10 kil. 3. K. , dom. , pow. szamotulski, 1418 mr. rozl. , 7 dm. , 146 mk. , wszyscy katol. , 39 analf. Własność Grabskich, dawniej Prusimskich, . 4. K. , wś, pow. wyrzyski, 29 Kunow Kunow Kunów Kunowa Kunowo