wa, położonej przy kol. żel. ces. Ferdynanda, w pow. krakowskim. Br. G. Kulka, wś i leśnictwo, pow. szczycieński, st. p. Szczytno. Kulkau niem. , ob. Kuligowo. KulkenCulmen niem. , ob. Kullminen. Kulki, wś, pow. nowomiński, gm. i par. Siennica. W 1827 r. 7 dm. , 45 mk. Kulkiele, wieś, pow. rosieński, par. rosieńska. Kulkiszki, wś włośc. nad rz. Degutką, pow. lidzki, 5 okr. adm. , od Lidy o w. 48, od Ej szyszek w. 39, dm. 9, mieszk. katol. 103 1866. Kulkówka, grapa domów włościańskich, w Rabie niźniej, w pow. limanowskim. Br, G. Kulkowo, jez. , małe, wstępne, w pow. dziśnieńskim, gm. prozorockiej, położone śród gruntów należących do folw. Szo, wsi i zaśc. Zaułek. Poławiają się w niem jazgarze, liny, szczupaki, karasie rzadko kiedy, płotki i okonie małe. Z tego jez. wypływa mały strumyk bez nazwy i wpada do jez. Molino ob. , odle głego od K. o sto sążni. W. M. z S. Kulla niem. , ob. Kula. Kuliamühie niem. , ob. Kula, KullekallenThoms niem. , ob. Koiteckeln, Kullick niem. , ob. Kulik. Kullig niem. , ob. Kuligi. Kulligkehmen niem. , wś, pow. gąbiński, nad rz. Romintą, st. p. Gąbin. Kullinowen niem. , wś na Mazurach pruskich, ob. Kulinowo. Kullischken niem. , al DargwillJodeiken, wś, pow. kłajpedzki, st. p Plicken. Kullminen niem. 1. wś, pow. ragaecki, st. p. Lengwethen. 2. K. al. CulmenKulhen, wś, pow. tylżycki, st. p. Pictupoenen. Kulm niem. , ob. Chełmno i Kolno. Kulm niem. al. Colm, 1440 r. Coln, część wsi Bartsch, pow. stynawski. Kulmaga, ob. Kolmaga. Kulmatycze po rusku Kulmatyczki al. Kielmatyczi, wś w pow. mościskim, 16 kil. na płd. wsch. od Mościsk, 6 kil. na płd, od sądu powiat. , stacyi poczt, , kolejo. itelegr. w Sądowej Wiszni, Na asach, , płn, i wsch. leżą Dmytrowice, na płd. Dydiatycze, na płd. zach. Wołostków. Ze wsoh, strony obszaru płynie ma ły potok na wsch, do Dmytrowic, gdzie skręca na płn. i wpada do Wisami. W stronie płn. zach. , blisko granicy, wznosi się wzgórze Kulmatycze do 301 m. Własn. więk. hr. Łosia ma roli orn, 167, łąk i ogr, 36, pastw. 6, lasu 169; własn. mniej. roli orn. 265, łąk i ogr, 37, pastw. 24 mr. Według spisu z r. 1880 było 379 mk. w gminie, 16 na obsz, dwors. 220 obrz. gr. . katol, 175 rzym. katol. Par. rzym. katol w Sądowej Wiszni, gr. katol w Dmytrowicach. Lu. Dz. Kulmickau niem. , zwykle Gunke r. 1371 Kulmekow wś, pow. stynawski na Szląska, par. Stynawa. Kulms, ob. Kolbnitz, Kulmsee niem. , ob. Chełmża. Kulmskaja, st. dr. żel. benderskogala ckiej, w gub. besarabskiej. Kutna, wś nad rz. t. n. , pow, bałcki, gm. Nestoita, par. Rybnica, ma 154 dm. , 850 mk. , 2651 dzies. ziemi włościan, 6229 dzies. dworskiej. Cerkiew p. w. N. M. P. ma 1297 pa rafian i 74 dzies. ziemi. Należała E. do Mo szyńskich, dziś do Juryewiczów. Dawniej dziedzictwo Zamoyskich, Koniecpolskich, Lu bomirskich, wchodziła w skład klucza jahorłyckiego, i w końcu XVIII w. dochód z niej oznaczony średnio 1468 złp. Pod K, są źródła Jahorłykowego Trościańca, Dv, M. Kulna, mała rzeczka w pow. bałckim, inaczej zwana Topala, poczyna się około wsi Nostoity, wpada do rzeki Trościańca około wsi Topali, przyjmuje z lewej strony strumień Czarne. Dr. M. Kuindorff niem. . Tak się zwał około 1360 roku Keulendorff, pow. nowotarski na Szląsku. Kulnie, wś, pow. władysławowski, gm. Swiatoszyn, par. Iłgowo; odl 46 w. od Władysławowa, ma 4 dm. , 32 mk. W 1827 r. należą do par. Poniemoń, mają 3 dm. , 22 mk. Kulnie, okolica szlachecka, pow. oszmiański, 3 okr. . adm. , od Oszmiany o w43, od Dziewieniszek w. 8, dm. 12, mk. katol 70 1866. Kulniewo, wś, pow. mgliński gub. czernihowskiej, nad rz, Psą, o 50 w. od Mglina. Kulniowce, wś, pow. dziśnieński, 3 okr. adm. , o 59 w. od Dzisny, 4 dm. , 22 mieszk. 1866. Kulniszki 1. wś, pow. wileński, 2 okr, adm. , o 69 w. od Wilna, 14 dm. , 166 mk. kat. 2. K. , folw. pryw. , pow. święciański, 1 okr. polic, mk. katol 18, dm. 2. 3. K. , wś rząd. tamże, mk. kat. 46, dm. 6 1866. Kulno, wś nad rz. Złotą, pow. biłgorajski, gm. i par. Potok górny rus. Kulno. Leży w stronie zachodniej od Tarnogrodu, na samej granicy od Galicyi, w pobliżu Sanu; wody dwóch miejscowych jeziór czy stawów, tudzież przyległych mokradli od strony zachodniej odprowadza rz. Złota, wpadająca do Sanu pod Kulnem. Jest tu cerkiew par. dla ludności rosińskiej. W 1827 r. było 173 dm. , 1371 mk. Obsz. dworski należy do dóbr Ordynacyi Zamoyskiej. Cerkiew istniała już w r. 1712. Kulońska Wólka, wś, pow. biłgorajski, gm. Biszcza. Leży na płn. wschód od Kulna, nad rz. Złotą, między Dąbrówką a Bukowiną. Kulow, niem. Wittihcenau, miasto na lewym brzegu Czarnego Halsztrowa, na pruskich gór

Kulka

Kulka

Kulkau

Kulken

Kulki

Kulkiele

Kulkiszki

Kulkówka

Kulkowo

Kulla

Kullekallen

Kullick

Kullig

Kulligkehmen

Kullinowen

Kullischken

Kullminen

Kulmaga

Kulmatycze

Kulmickau

Kulms

Kulmsee

Kulmskaja

Kulna

Kulnie

Kulniewo

Kulniowce

Kulniszki

Kulno

Kulońska

Kulo