kiew, mszę, pogrzeb i na klasztory żeńskie czerniczek przeznaczał, a resztę między dzieci dzielił lub drugiej żonie zapisywał. Realność zachowywali Kulikowianie zwykle dla dzieci pierwszego małżeństwa, które także urząd i dwór w swych wyrokach znacznie, a nawet i wówczas uwzględniał, kiedy majątek, przez nich wspólnie z macochą i braćmi przyrodnimi dzierżony, nie był dziedzicznym, ale wspólną pracą zarobiony. Czasem zapisywał testator realności te tylko jednemu synowi, przeznaczając spłatę dla reszty rodzeństwa; czasami dzielił te realności sam między nich. Lu. Dz. Kulikowce, wieś w połud. stronie pow. mińskiego, gm. świerzeńska, 6 osad, miejsc. Al. Jel. Kulikowiec, część Uhrynowa, powiat sokalski. Kulikówka, zaśc. szlach, , pow. oszmiański, 1 okr. adm. , o 8 w. od Oszmiany, 1 dm. , 12 mk. katol. 1866. Kulikówka, wś, pow. czehryński, w lesie motroneńskim, o 5 w. na zachód od Łubianiec, nad strugą Żabianką, o 3 w. poniżej Żabotyna. Ma 485 mk. r. 1808 było 42 dm. , 401 mk. , 1993 dzies. ziemi, cerkiew z r. 1779 Niegdyś własność ks. Jabłonowskich, potem Pawłow skich, Czaohórskich, Jakubowskich, Kulikówka, rz. , dopływ Narwi z prawej strony, uchodzi poniżej Jurczyki. Kulikowo 1. folw. pryw. , pow. wilejski, o 40 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , 1 dm. , 13 mk. 2. K. , wś włośc, pow. wilejski, o 40 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , 5 dm, , 33 mk. 3. K. , zaśc, pow. wilejski, o 61 w. od m. Wilejki, 3 okr. adm. , 2 dm. , 15 mk. 1866. Kulikowo, uroczysko w pobliżu wsi Leśniki, pow. kijowski. Kulikowo pole, st. dr. żel odeskiej, o 3 w. od Odessy. Kulikowskie błoto w płn. wschod. części pow. słonimskiego, między rz. Szczarą i Zelwianka, 64 w. kw. rozl. Kuliniagi, ob. Kolimagi i Kolno. Kulin, Kulino, wś nad rz. Wisłą, pow. lipnowski, gm. Spethal, paraf. Spothal górny. Wś ma 47 mr. , w tem 38 ornych, U dm. , 126 mk. Folw. należący do Spethala Górnego li czy 3 dm. , 67 mk. Ogólny obszar 465 mr. ziemi dobrej i 178 mr. nieużytków. Należał K. 1357 r. do arcyb. gnieżii. , a 1789 do Rutkowskiego. Czyt. Kod. dypl pol II. Por, Kuklin. Kulina, mały zaśc w pow. słuckim, w gm. łańskiej, w okolicy wsi Mickiewicz, ma os. 2. Miejscowość bezleśna. Al. Jel. Kulindorff niem. . Tak się zwał r. 1343 Keulendorf, pow. nowotarski na Szląsku. Kulindzie, wś włośc, pow. wileński, 3 okr. adm. , o 51 w. od Wilna, 7 dm. , 56 mk. , z tego 26 prawosŁ, 30 katol. 1866. Kulinga, wś, pow. maryampolski, gm. Jaworowo, par. Iglówka; odl. 19 w. od Maryampola; ma 8 dm. , 84 mk. Kuiinicze, część Kamionki Wołoskiej, pow. Rawa Ruska. Kulinie, wieś, pow. rosieński, parafia ejragolska. Kuliniszki, zaśc rząd. , nad jez. Ukajes, pow. święciański, 2 okr. adm. , o 35 w. od Święcian, 1 dm. , 9 mk. katol. 1866. Kulinko, ob. Kolnik. Kulino, ob. Kulin. Kulinowo, niem. Kullinowen, wś, pow, dawniej ryński, dziś ządzborski, na pruskich Mazurach. R. 1612 książę Jan Zygmunt nadaje borowemu Krzysztofowi Fuchs z Mikołajek na prawie chełmińskiem pewną rolę nad jeziorem pod Mikołajkami, którą mu r. 1608 wyznaczono. Ob. Kętrz. , Ludność polska, str. 483. Kuliowce, wś rząd. , pow. lidzki, 3 okr. adm. , o 30 w. od Szczuczyna, 19 dm. , 229 mk. 1866. Kulipka, ob. Jurszyszki. Kulis, ob. Natygała. Kulisze, Kulesze, niem. Kulischen, Kulissen, wś kiedyś w pow. leckim, na pruskich Mazurach, dziś pow. łecki, st. p. Pisanica; oddawna przez ludność polską zamieszkała. R. 1558 książę Olbracht nadaje Mikołajowi Kuliszowi 7 1 2 wł. w Rękusaęh na prawie magdeburskiem. K. leżały w sąsiedztwie wsi Rękusy. Obecnie wieś ta nie istnieje, kiedy zaginęła, nie wiadomo. Ob. Kętrz. , Ludność polska, str. 463. Kuliszewo, pow. płoński, gm. Sochocin, par. Wierzbowiec W 1827 r, 5 dm. , 20 mk. Spis urzęd. miejsc gub. płockiej z 1882 r. nie podaje tej miejscowości. Kuliszki, wś, pow. wileński, 4 okr. adm. , gm. Worniany, o 53 w. od Wilna, 16 dm. , 183 mieszk. , z tego 13 prawosł. , 167 katol 1866. Kuliszówka 1. wś, pow. radomyski, par. Korostyszów, o 12 W. od tego miasta, nad strugą Zaremianką, 26 mk. , wyłącznie szlachty. 2. K. , ob. Sobolówka, pow. zwinogródzki. Kuliszówka al Kuleszówka Słupy, rus. Kułysziwka, folw. w Łuce, pow. kałuski, w płd. stronie obszaru. Kulitz niem. , ob. Kulice. Kulizów, wś, pow. piotrkowski, gro. Rozprza, 4 dm. , 33 mk. , 47 mr. obszaru. Miejscowość tej nazwy po raz pierwszy pojawia się w spisie urzęd. miejs. gub. piotrk. z 1882 r. Jestto zapewne świeżo utworzona osada na mocy ukazu z 1864 r, ; nazwa źle zapewne podana. Kulka, tak się nazywa część wsi Zabierzo

Kulikowce

Kulikowce

Kulikowiec

Kulikówka

Kulikowo

Kulikowskie

Kuliniagi

Kulin

Kulina

Kulindorff

Kulindzie

Kulinie

Kuliniszki

Kulinko

Kulino

Kulinowo

Kuliowce

Kulipka

Kulis

Kulisze

Kuliszewo

Kuliszki

Kuliszówka

Kulitz

Kulizów

Kulka