tczewska. Gleba urodzajna, po największej części pszenna, w obszernej płaszczyznie poło żona. Dawniej była to osada czysto gburaka, po okupacyi niemiec gburów poskupywał, tak, że dwóch teraz tylko pozostało. Obszaru obej muje mr. 2204, katol 225, ew. 38, dm. 24. Parafia Nowa cerkiew, szkoła w miejscu, poczta Peplin. Odkryte cmentarzysko pogań skie przy wsi świadczy o wysokiej jej staro żytności; kilka urn z pokrywami z grobów skrzynkowych oddano do muzeum w Królew cu. Ob. Mapa archeol. Prus zachodnich przez Osowskiego, str. 45. R. 1274 książę Mestwin II darował K. oo. cystersom w Peplinie. Osadnicy rządzili się tu pierwotnie prawem polskiem. R. 1323 opat pepliński Jordan wydał K. Leopoldowi z Gniewu na prawie chełmińskiem; włók było wtedy 28, z których sołtys Leopold miał 3 wolne; od innych dawali go spodarze po 8 skojców, 12 korcy zboża i 2 kurczęta. Od karczmy tegoż roku urządzonej pobierał klasztor 30 kurcząt zamiast czynszu. R. 1375 opat Piotr z Rogowa dodał gospoda rzom 2 włóki. R. 1447 wziął Jan Huesknecht karczmę za 10 kurcząt i 3 wiard. rocznie, za co mógł sprzedawać pokarm i napój. R, 1671 Michał Szulc nabył sołectwo, do którego kla sztor już jego poprzednikowi dodał był czwar tą włókę, czynszującą rocznie 5 zł. R. 1748 po Wojciechu Fataju przejął 4 wł. sołeckie Michał i Justyna z Felskich Krzyżańscy, któ rzy się dla długów nie utrzymali. R. 1749 Jan Kurowski, sołtys. R. 1753 liczono włók 31, trzymanych prócz sołtysa przez jednego lemana Wawrzyńca Zgodę i 9 gburów, jako to Bartł. Zintek, Jan Stuczka, Józef Lipski, Bartł. Drążek, Marcin Lipski, Michał Kliniec, Stan. Zintek, Marcin Nelka i Jan Szwarca. Ogółem składała wieś rocznie czynszu fl. 304, hiberny 174, pogłównego 34, dla człowieka który w piecach klasztornych palił 4 fi, kur 48, gęsi 24, jaj 2 kopy. Po okupacyi rząd pruski zajął tę wieś i wydał następnie gospodarzom na własność. Ob. X. Kujot, Opactwo peplinskie, str. 327. Kś. F. Kulickąja, st. dr. żel. mikołajowskiej w gub. twerskiej. Kuliczki, zaśc. w pow, mińskim, w okr. po lic. kojdanowskim, w parafii katolickiej kojdanowskiej, opodal kolei żel. moskiewskobrzeakiej, o wiorstę od stacyi Niehoreło, nad rzeką Komarówką, ma osad 6, w glebie do brej. Al Jelski. Kuliczków po rusku Kulyczkiw wś w pow. sokalskim, 26 kil. na płd. zach. od Sokala, 10 kil. napłd. wsch. od sądu powiat. i urzędu poczt. w Bełzie, na granicy pow. żółkiewskiego i rawskiego. Na płn. leżą Prusinów, Góra i Waniów, na wsch. Sielec, na płd. Mosty Wielkie, Wolica i Butyny wszystkie 3 w pow. żółkiewskim, na zach. Chliwczany w pow. rawskim. Wzdłuż granicy płd. płynie pot. Btotnia, dopływ Raty, od zach. na wsch. Nad potokiem leżą błotniste pastwiska 204 do 207 m. , na płn. od nich zabudowania wiejskie, rozrzucono w połud. wsch. stronie obszaru, a w płn. stronie obszaru lasy Brzezinki na płn. zach. , Międzygrędami na płn. wsch. Ta lesista część obszaru wznosi się kilkanaście metrów po nad część płd. ; najwyżej, do 221 m. , Kuliczków na płn. wsch. od zabudowań. Bli sko granicy zach. leży grupa domów i karczma zwana U Łucka al. U Łuca. Własn. więk. ma roli ornej 70, łąk i ogr. 123, pastw. 11, lasu 2632 mr. ; własn. mniej. roli ornej 431, łąk i ogr. 1274, pastw. 69, lasu 30 mr. Według spisu z r. 1880 było 516 mk. w gminie, 26 na obsz. dwors. obrz. gr. katol. , z wyjąt kiem kilkudziesięciu rzym. katol. . Par. rzym. katol. w Bełzie, gr. katol. w miejscu, należy do dek. bełzkiego a dyec. przemyskiej. We wsi jest cerkiew. Lu. Dz. Kulig. ob. Kulik. Kulig Kulik zapewne al. Kazimierz, wś nad rz. Ner, pow. łódzki, gm. Babice, par. Kazimierz. Jest tu urząd gminny gm, Babice. K. ma 4 dm. , 39 mk. , 293 mr. ziemi włośc. Kulig, ob. Jańsbork i Kulik Kuliga, zaśc. pryw. nad Niewiszą, pow. lidzki, 3 okr. adm. , o 35 w. od Szczuczyna, 16 mk. 1866. Kuligana, Kaligana Zarański, niem. Aussenteich, wś, pow. kwidzyński, st. p. Rohhof według Ortsoh. Verzeiohniss. Kulige, Kollige niem. , ob. Kuligowo. Kuligii wś szlach. i włośc, nad rz. Jegrznią, pow. szczuczyński, gm. Bełda, par. Rajgród. W 1827 r. wś rząd. , 19 dm. , 114 mk. Por. Ciszewo. Kuligi 1. dobra, pow. brodnicki, na praw. brzegu Drwęcy, w okolicy lesistej i piaszczystej. Obszaru mr. 1108, bud. 16, dm. 7, kat. 74, ew. 30. Parafia Pokrzydowo, szkoła Jajkowo, poczta Brodnica. 2. K. , niem. Kullig. , dobra, pow. lubawski, nad strugą Wel, o 1 milę od Lubawy, o 3 4 od N. Miasta. Obszaru 1613 mr. , 18 bud. , 7 dm. , 79 katol, 46 ewang. Parafia i szkoła Tylice, poczta NoweMia sto. Kś. F. Kuligino; była st. p. w pow. warnawińskim, gub. kostromskiej, przy trakcie z Warnawina do Wietługi i Małouhorskiej. Kuligóra, góra i szczyt w Beskidach spiskich, na granicy Spiża i hr. szaryskiego, pod 49 11 15 płn. sz. g. , a 38 25 wsch. dłg. g. F. Wznosi się 1252 m. npm. U płn. zachodnich stóp, wytryska Sambroński potok, a u płn. wsch. Walulska Woda. Stok jej południowy pokrywają lasy, których części zwą się Łamaniec, Zadnia Porąbka, Czerteż i t. d.

Kulickaja

Kulickąja

Kuliczki

Kuliczków

Kulig

Kuliga

Kuligana

Kulige

Kuligi

Kuligino

Kuligóra