1065 510 mężcz. , 555 kob. . W r. 1880 31 gr. 1148. W szem. dyec. tarn. z r. 1880 czy tamy 1312 dusz rzym. katol. w Kukowie. Na leży do par. łac. w Krzeszowie, st. pocz. w Su chej, sąd pow. w ślemieniu. Br, G. Kukow łuz. , niem. Kuchau, wś serbska na saskich Łużycach, w pow. kamjeneckim, w bliskości klasztoru cystersek w Marinej Hwjezdzie Marienstern. Należy do katoli ckiej parafiii w Khróścicach. Imponujące gro dzisko. Rodzinne miejsce łużyckiego poety Jakuba Barta. Szkoła początkowa. W r. 1871 założona katolickoserbska bjesada kasino. W r. 1875 dm. 71, mk. 310, w tem Serbów 282. A. J. P. Kuków, jezioro w pobliżu wsi Łabętnika, w pow. augustowskim. Leży na lewo od dro gi bitej z Rajgrodu do Augustowa, przy samej granicy od Prus, śród piaszczystej bezleśnej okolicy, brzegi wzgórkowate puste. Ma niewielki obszar, połączone kanałem wykopanym z jeziorem Reszki. Br. Ch. Kukowa, węg. Kökemezö, Kühemezö, wieś w hr. szaryskiem Węg. , kościół parafialny ewangielicki, żyzna gleba, łąki, lasy, 347 mieszk. H. M. Kukowen niem. , pow. olecki, ob. Kuhowo. Kukowicze, dwie wsie w pow. słuckim, w gm. łańskiej, nieopodal gościńca wiodącego z Nieświeża do Słucka, jedna zwana inaczej Narucy, ma osad 8, druga ma cerkiew, osad 18; w pobliżu góra 111 sążni nad poziomem morza; grunta dobre. Al. Jel. Kukówka, jezioro, pow. margrabowski, na pruskich Mazurach, przy wsi Rydzewo. Roku 1526 istniał kawał boru między jeziorem Kukówką a Kociółek, który miał być wytrzebiony. Ob. Kętrz. , Ludność polska w Prusiech, str. 505. Kukowken niem. , pow. olecki, ob. Kukówko, Kukówko, niem. Kukowken, Kukoffken, wś, pow. margrabowski na pruskich Mazurach, st. p. Gąski, ludnością polską osadzona, istniała przed rokiem 1652. Kętrz. Ludność Polska str. 518. Kukowo 1. wś i folw. , pow. lipnowski, gm. Skępe, par. Ligowo. Ma gruntów włośc. 92 mr. , w tem 53 ornych, 7 dm, , 138 mk. Folw. K. , należący do dóbr Skępe, liczy 8 mk. , a osada karczemna z domem zajezdnym 7 mk. K. , wieś drobnej szlachty, liczy 232 mr. , w tem 201 mr. ornych, 4 dm. , 30 mk. We wsi wiatrak i karczma. W 1827 r. 17 dm. , 154 mk. R. 1789 włas. Zielińskich i Ligowskich wysiewano tu 35 korcy żyta, wś płaciła 100 złp. czynszu. 2. K. , wś folw. , i K. Małe, os. , pow. suwalski, gm. Kukowo, par. Suwałki, odl. 6 w. od Suwałk. Leży na lewo od drogi bitej z Suwałk do Filipowa, na rozległej i wyniosłej wyżynie 800 przeszło stóp, z której wypływają rzeki Szeszupa, Hańcza Czarna, Rospuda i inne pomniejsze. W 1827 r. wś rząd. ma 19 dm. , 115 mk. , obecnie wś ma 25 dm. , 198 mk. ; folw. zaś 8 dm. , 158 mk. K. Małe 2 dm. , 12 mk. Gm. K. ma 7631 mk. , rozl, 25287 mr. , sąd gminny okr. 1 i st. p. Suwałki. W skład gm. wchodzą Agrafinówka, Aleksandrowo, BartnaGóra, Bród, Chmielówka, ChmielówkaNowa, Chochłuszka, Ciepłówka, Czarne, Dubowo, Duszka, Góra, Grabieńszczyzna, Karkliny, Karobiec, Kierzek, KropiwnieNowe, KropiwnieStare, Krzywulka, Kuków, Kutozówka, Maryna, Niemcowizna, Orłowo, Osowo, Poddubówek, Podgórze, Podkarkliny, Podniemcowizna, Podżyliny, Potasznia, Przebród, Sadowa, Smoleńska, Soko łowo, Tacewo, Trzcianne, Turówka, Ustronie, Woleninowo, Wychodne, Zieleniekamedulskie, Zieleniekrólewskie, Zdrojczyszki i Żyliny. 3. K. , wś, pow. augustowski, gm. Bargłów, par. Rajgród; odl. 17 w. od Augustowa; 10 dm. , 107 mk. Br. CL Kukowo, zaśc. włośc, pow. wilejski, o 41 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z Mołodeczna do gran. pow. mińskiego, 2 dm. , 19 mk. 1866. Kukowo, wieś w pow, słupskim, na Pomorzu. KukowoStare, niem. Kuchowen, Kukowen, Kukoffen, Kochinwein, wś, pow. margrabowski, na pruskich Mazurach, st. p. Margrabowa; od początku ludnością polską osadzona. R 1471 Wit von Gich, komtur brandenburski, nadaje Stańkowi Musowi 30 wł. w K. na prawie magdeb, z obowiązkiem 2 służb zbrojnych. R. 1563 książę Olbracht nadaje Stasiowi i Wojtkowi z K. 6 włók sołeckich celem założenia wsi dannickiej na 60 wł. chełmińskich; sołtysom przyznaje wolne rybołówstwo w małem jeziorze oleckowskim 2 sakami oraz watami na potrzebę stołową, mieszkańcom zaś 4 wł. nadwyżki. R. 1600 mieszkają w K. sami Polacy. Ob, Kętrz. , Ludność polska, str. 499. Kukowojtys, ob. Dziewałtówek. Kukowy 1. kol, pow. włocławski, gm. i par. Kowal 2. K. , pow. włocławski, gm, Dobiegniewo, par. Kowal. Por, Kowal Kukry, wś pryw. , pow, dzisieński, o 38 w. od Dzisny; 1 okr, adm. , 10 dm. , 120 mieszk. 1866. Kuksin, folwark na północnym krańcu po wiatu borysowskiego, w okr, policyjnym dokszyckim, dziedzictwo Oskierków, należy do dominium Łohi, Al. Jel Kuksina, góra w pobliżu wsi Wyhorodki w pow. siebieskim. Kukskrug al. Kukukskrug niem. , karczma, pow. malborski, st, p. Nowydwór. Kuksiszki, zaśc. pryw. , pow. dzisieński, o Kukow Kukow Kukowa Kukowen Kukowicze Kukówka Kukowken Kukówko Kukowo Kukowojtys Kukowy Kukry Kuksin Kuksina Kukskrug Kuksiszki