Małęczyn, Mostki, Niemianowice, Niemianowskie Budy, Piskorszczyzna, Podgórze, Bawica, Tomaszów, Tynica i Wojsławice. Według Tow. Kred. Ziems. folw. K. i Niemianowice rozległe mr. 2153 grunta orne i ogrody mr. 677, łąk mr. 87, pastwisk mr. 15, lasu mr. 721, nieużytki i place mr. 653, bud. mur. 6, z drze wa 15, płodozmian 10polowy. Wś K. os. 18, z grun. mr. 643; wś Korytka os. 6, z grun. mr. 209; wś Drużenice os. 14, z grun. mr, 265; wś Podmostki os. 10, z grun. mr, 154; wś Lipiny os. 18, z grun. mr. 178; wś Podgórze os. 11, z grun. mr. 184; wś Gozd v. Gozdowo os. 35, z gruntem mr. 571; wś Czarny Lasek os. 8, z grun. mr. 124. Br, Ch. Kuczki 1. wś pryw. , pow. wilejski, o 35 w. od msta pow. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 10 dm. , 116 mk. prawosł. 2. K. , wś włośc, pow. wilejski, o 22 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , 3 dm. , 33 mk. 1866. Kuczki, potok podgórski, wytryska ze źró deł leśnych, w obrębie gm. Wołowca, w pow. gorlickim; wkrótce przechodzi w obręb gm. Świątkowej, w pow. krośnieńskim; płynie w kierunku wschodnim przez łąki świątkowskie, zasilając się od północy i południa wodarni strug łącznych. W Świątkowej uchodzi z praw. brz. do Świerzówki, dopływu Wisłoki. Długość biegu niemal 4 kil. Po połudn. brzegu tego potoku są źródła nafty. Br. G. Kuczki, w dok. Cuczic, jezioro pod Trumiejami, pow. kwidzyński. Kuczkodyna, ob. Koczkudyna, Kuczków 1. wś nad rz. Branicą, pow. łowieki, gm. Łyszkowice, par. Pszczonów Łaski, Lib. ben. II, 282, odl. od Łowicza w. 15, od Pszczonowa w. 5 1 2. W r. 1879 mk. katol. 84, dm. 16, obszaru 408 mr. , w tem 256 mr. pa stwisk i 53 mr. nieużytków, osad 14. W 1827 r. było tu 13 dm. , 108 mk. 2. K. , folw. , pow. kutnowski, gm. Kutno, par. Głogowiec. Ma dm. 6, mk. 58, ogólnej przestrzeni mr. 158, w t m mr. 7 należy do włościan. 3. K. , dezerte, pow gostyński, gm. Skrzany. Należy do dóbr Sieraków Wielki. 3. K. , wś, pow. włodzczowski, gm. Chrząstów ob. , par. Kuczkówski W 1827 r. 31 dm. , 272 mk. Jest tu ko ściół par. murowany, założony w 1313 r. ; obecny fundacyi Koniecpolskich. Par. K. dek. włoszczowski dawniej dzierzgowski 1144 dusz. 4. K. Tegoż nazwiska osadę wymie nia Łaski, Lib. ben. 1, 562, w parafii noworadomskiej dzisiejszej. Br, Ch. Kuczków 1. wś, pow. pleszewski; 8 dm. , 55 mk. , 3 ewan. , 52 katol. ; 20 analf. Kościół katol. paraf. dekan. pleszewskiego, założony zapewne w XV w. przez Kuczkowskich, zbudowany około 1700 r. , z obrazem N. M. P. cudami słynącym. Poczta, tel. i stacya kol. żel. w Pleszewie Pleschen o 7 kil 2. K. , dom. , 2090 mr. rozl; 10 dm. , 251 mk. , 6 ewan. , 239 katol. , 6 żyd. ; 99 analf. Własność Juliana Ta czanowskiego. Gniazdo rodziny Kuczkowskich h. Wąż. M. St. Kuczkówka, ob. Husinka i Kuczukówka. Kuczkówka al. Szuszkówka 1. wś, pow. taraszczański, nad Tykiczem, o 3 w. poniżej Kosiakówki gdzie cerkiew paraf. , 390 mk. Por. Kosiakówka. 2 K. , wś, pow, zwinogródzki, nad ruczajem Bużanką, o 2 w. od wsi Czemeryskie; mk. 420. Cerkiew paraf. w Czemery. skiem, zarząd policyjny w Łysiance. Kuczkowo, wś, pow. nieszawski, gm. i par. Będzin. Była własność karmelitów płockich. W 1827 r. wś rząd. ma 12 dm. , 107 mk. Por. Kod. dypl. pol. II, 483. Kuczkowski przewóz, os. nad rz. Wartą, pow. turecki, gm, Skotniki, par. Uniejów, odl. od Turku w. 14 i pół. Ob. Kuczki. Kuczkudyna, ob. Koczkudyna, Kuczkuryszki, wś nad Wilejką, pow. wileński, 6 okr. adm. , o 6 w. od Wilna, 1 dm. , 253 mk. , z tego 250 katol, 3 ewan. Papiernia. Własność Pusłowskich 1866. Kuczmanówka, wś, pow. zasławski, i folw. należący do białogródeckiego klucza dóbr sławuckich. Kuczmański Szlak Ziemie ruskie oddawna należały do najbogatszych stron Europy. Szczęśliwą tego przyczyną było sąsiedztwo Grecyi i czarnomorskiego oryentu. Świetność Kijowa i Halicza składają niezaprzeczone w kronikach na to dowody. Lecz w tak zamożnych niegdyś ziemiach rozpostarła się następnie pustynia po Tatarach. Jasyr tatarski, handel ludźmi, wykradanie chłopców i dziewcząt polskich, aby je sprzedać Tatarom, stawało się z każdą nową milą ku wschodowi rzeczą coraz bardziej znaną. Od czasu do czasu ponawiały się wielkie zagony, to jest najazdy mongolskotatarskie, tem dotkliwsze dla ziemi halickiej, im częściej i tłumniej niż w którąkolwiek z innych ziem ruskich uderzające w nią. Tatarzy trzema drogami czyli szlakami płynęli do Rusi Halickiej. Z północy wdzierali się oni Czarnym Szlakiem, tak nazywanym dla tego, że nim czarne nieszczęście przychodziło mordy, grabież, pożogi i czarna śmierć, dżuma; od południa Wołoskim; ze wschodu zaś od Trębowli i Złoczowa Kuczmańskim czyli Szlakiem Podolskim. Otrzymał on, jak się zdaje, tę nazwę od wyrazu kuczma, którym oznaczano rodzaj zawoju albo czapki, z tureckiego kecze pilśń z wełny, po rossyjsku koszma wojłok. Stąd wnosić można, iż szlak kuczmański wyrażał trakt, na którym już zdała postrzegano tatarskie zawoje i czapki. Inni nazwę tego szlaku wyprowadzają od rzeczki Kuczmenia, wpadającej do Bohu. Enc. Org. .

Kuczki

Szlak

Kuczki

Kuczkodyna

Kuczków

Kuczkówka

Kuczkudyna

Kuczkuryszki

Kuczmanówka

Kuczmański