skie potworzyły się. Odtąd biskup kijow. łaciński zasiadał w senacie z rzędu 11; wojewoda drugi z rzędu; kasztelan 10 z rzędu. Sejm ten lubelski zrównał wojewodę kijow. , w prawach rzplitej, bez względu na wyznanie. K. stał się też urzędowem miejscem dorocznych zjazdów czyli sejmików, które się odbywały w najbliższy poniedziałek przed ś. Szymonem i Judą. Miasto, podczas tych zjazdów, tętniło życiem wielkiem i rozgwarnem. Szlachta niemniej tłumnie zjeżdżała się tu i na roczki sądowe, ziemskie i grodzkie. Roku 1564 miasto K. , statutem w Bielsku, zostało uznane za celniejsze miasto. Król Zygmunt August tutejszych mieszczan hojnie obdarzał swobodami; o czem świadczą przywileje króla tegoż dla nich, z lat 15451555 1558 1570 i 71. Mieszczanie wzbijali się w zamożność. Już w 1543 r. na Padole, mieszczan hospodarskich, którzy pod prawem miejskiem siedzieli, było diomów 159; zamkowych mieszczan domów 144; mieszczan biskupich domów 12; mieszczan monasterskich domów 9; mieszczan ziemiańskich domów 29; oprócz tego domów żołnierskich było 41; popowskich 7; szpitalów 3 razem 395. Jednakże, co do zabudowań i ulic, nieporządek był wielki. Jakoż lustratorowie W 1570 r. przedstawiali, że Padół, od góry aż do samej rzeki, ostrokołem, dosyć niepokaźnym, otoczony; że od rzeki żadnego opatrzenia niema; że nareszcie miasto jak najnieporządniej się osadza, gdyż ani rynku porządnego niemasz, , jedno prosto siedzi się jako, w lesie; każdemu wolno się budować, jako chce; czemu jest potrzeba zabieżyó, aby inakszym porządkiem miasto było budowane Cerkwie też z ruin dawnych się wznosiły; Zvgmunt August w liczne nadania je wzbogacał ob. przywileje jego z lat 15641568 1570. Handel tu kwitnął. Było tu pełno handlowych ludzi karawany kupieckie szły tędy z Turek, Rosyi i z ordy. Michalon litwin, zwiedzający w tych czasach K. , dziwił się bogaccwu sklepów kijowskich. Mówi on, że pod ubogiemi strzechami ówczesnego K. świeciły kosztowności, jakie gdzieindziej chyba w pańskich spotykano pałacach; jedwabie były tam częstsze, niżeli len w W ilnie, a pieprz, niżeli sól w Polsce. oto jeszcze jedno wspomnienie historyczne z tych czasów, odnoszące się do dziejów Kijowa. Roku 1571 ulice K. zapełniły się tłumami rycerstwa hetman Jerzy Jazłowiecki przyprowa dził tu bowiem ogromne wojsko, jakiego, mówi Paprocki, żaden hetman nie wywiódł nigdy tak licznego i tak daleko, jak ton. Szedł on przeciąć drogę Dewletowi, który, po spaleniu i zrabowaniu Moskwy, objuczony ogromnemi łupami, wracał do Krymu. Na zamku kijow. nie było wówczas wojew. Konst. Ostrogskiego, ale gościł Jazłowieckiego zastępca wojew. i sprawca województwa kijow. ksiąźę Władysław Zbaraski. Dawniej wojewodowie kijowscy rezydowali stale na zamku, ale od czasu Konst. Ostrogskiego, który, jak wiemy, zbyt rzadko zaglądał do K. a wyręczał się zastępcą, weszło też w zwyczaj, że i następujący po nim wojewodowie toż samo czynili i zdawali trudy urzędu swojego na tzw. przed unią lubelską sprawców i namiestników, po unii podwojewodzich. Odtąd substytuci owi wojewodzińscy nie podrzędną jak dawniej, ale główną niemal na zamkach odgrywali rolę. Stąd częstokroć i ich znaczenie, i wpływ niemały na stosunki miejscowo. Byli oni instalowani i kredeasowani przez samychże wojewodów. prezydowali w sądach grodzkich, sądzili za wojewodę sprawy etc. Oto ich kolej, przed i po unii 1479 r. Andrzej Aleksandrowicz; .. .. . Sieniuszko Kruniewicz; 1501 Wojciech Narbuttowicz; 1525 Sęmen kniaź Podbereski; 1539 Wołodymir Jurjewicz kniaź DabrowickiHol szański; 1540 Iwan Wotkowicz; 1559 Michał Andrzejewicz Zbarazki; 1568 Wasyl Raj; 1570 Michał Myszka Warkowski; 1572 Władysław kniaź Zbarazki; 1575 Ostafi Iwanowicz kniaź Rużyński; 1, 582 Hryhory Macewicz; 1585 Mateusz ze Zbaraża Woroniecki; 1591 1594 Tymofej Hołowiński; 1595 Jan Aksak; 1601 Wacław Wigura; 1603 Maksym Myszka Polanoweki; 1605 Wacław Wielhorski; 1612 Michał Myszka Chołoniewski; 1620 Mikołaj Makarewicz Iwaszeńcewicz; 1621 Teodor Jelec; 1623 zastępował Teodora Jelca podnamiestnik Aleksander Sołtan; 1632 Aleksander Krośnicki; 1637 Jan Młotkowski; 1640 Piotr Brudnowski; 1641 Teodor Mościcki; 1644 Jan Witwiński; 1644 Wojciech Jędrejowski; 1647 Aleks. Lenkiewicz Ipohorski; 1651 Ostafi Wyhowski. Na zamku kijowskim z dawnych lat t. zw. rota kozacka się utrzymywała. Jeszcze Jerzy Jazłowiecki, hetman polny, miał sobie przez konstytucyą zleconem, aby na zamku tym dwieście kozaków trzymał. Rotą tą dowodzili rotmistrze i setnicy. Najpierwszym rotmistrzem był Semen Kmita; w 1524 był Piotr Psucki; następnie Lasko, a w 1580 r. Kacper Służyński. Obowiązkiem roty było pełnić, służbę wałową i policyą w mieście czynić, przestrzegając, aby się mieszkańcy wzajemnie nie napadali. W późniejszych atoli czasach, rota ta nie kozacką ale żołnierską się nazywała, ile, że była złożoną z żołnierzy, czyli t. zw. pospolicie drabów. Byli to po większej części ladzie zamiejscowi, pełniący ciągłą służbę w obronie zamku, lecz niezdatni do wojny. Roku zaś 1576 d. 16 lutego odbył się tu sejmik przedsejmowy, na którym obrano posłów na koronacyą Stefana Batorego Bezkrólewia ksiąg ośmioro czyli dzieje Polski przez Orzelskiego, t. III str. 87. Byłto jo

Kijów