chodzi na bardzo bystrą grań, na którą trzeba 1 się z pomocą rąk wdzierać, a potem po wielkich głazach tą granią na sam szczyt. Powracać można tą samą drogą którą się wyszło, albo 5 10 kroków szeroką, z gnajsu składającą się granią na południowy zachód na Wyżnią Przehybę Na przehybie, a stąd na płasienkę Kopy kosodrzewiną porosłą, i na czub trawiastej Kopy Krywańskiej, a z niej do Kolib podkrywańskich. Stąd do Zakopanego wrócić można przez dolinę Koprową, przez Zawory, Goryczkową, albo puśció się za pot kiem Koprowego dołu aż do jego złączenia się z Cichą i doliną Cichą przez przełęcz Tomanowską 1689 m. szt. gen. do doliny Kościeliskiej. Turyści ze strony południowej wybierają się na K. z Bielańska lub Waźca, wychodząc na polanę Pawłowa, albo od Szczyrbskiego stawu ku Przedniemu Handlowi. Wycieczka z Zakopanego wymaga trzech dni i nie wystawia turysty na próbę odwagi i śmiałości; nawet kobiety wybierać się na K. mogą bez narażenia się na niebezpieczeństwo. Na szczycie K. oprócz znaku triangulacyjnego, znajdują się szczątki dawnego pomnika z żelaza, postawionego dla uwiecznienia pamiątki pobytu tamże króla saskiego Fryderyka Augusta II. Była to piramida żelazna postawiona 4 sierpnia 1841 r. w rocznicę pobytu jego tamże. Każda strona pomnika miała napisy w łacińskim wschodnia, niemieckim północna i węgierskim języku zachodnia i południowa. Strona zachodnia Mons Krivan. Gestas Regum primum Fridericum Augustum Regem Saxoniaeque patrem. Heros intrepidus spernens Tua culmina scandit et veteires Saxos spectat abinde suos, unde tibi splendor venit quoque fama perennis. Impavidis praestant haeo monumenta fidem. Strona północna Gott segne Sachsen. Z uczonych zwiedzali szczyt K. Townson 1793 r. , Baltazar Hacquet 1792 i 1794, Stanisław Staszic 12 sierpnia 1805, Jerzy Wahenberg 1813 r. Oo sie tycze kopalni złota na Krywaniu, to Maciej Korwin, król węgierski, miał pierwszy zacząć tu kopanie złota, Dla małej wydatności i trudnego dostępu zaniechano tego. Szukano także złota na K. za Maksymiliana II, lecz zawsze z małem powodzeniem. Później nieraz kuszono się otrzymać złoto z tej góry, przyczem niektóre rodziny liptowskie całkiem zubożały. W r. 1784 kazał rząd znowu na własny rachunek otworzyć kopalnie, lecz wkrótce znów je opuszczono. Za pobytu Staszica były wszystkie częścią zapadłe, częścią śniegiem i lodem zawalone. Również Hacquet zastał je całkiem opuszczone, a z chaty górniczej tylko szczątki. Wzniesienie 2543 m. Townson, 2322 i 2334 m. Hacquet. 2432 m. Steczkowski, 2540 m. Rami, 2314 m. Miltenberg, 2335 m. Bredetzky, 2454. 4 m. Wahlenberg, 2480 m. Oesfeld, 2463 m. Steczkowski, 2598 m. Vierthaler, 2383 m. Csaplovics, 2513 m. Zejszner, 2506 m. Kreil, 2488. 4 Greiner, 2474 m. Korzistka, 2602 Fuchs, 2500 m. Kolbenheyer, 2496 m. szt gen. . Kopalnie 1871 m. Staszic. 2. K. , góra na Orawie Węg. , w obrębie gm. Dolnej Lipnicy, między potokami Krywaniem od wschodu a Krywaniem granicznym od zachodu, wznosi się 809 m. npm. pod 37 14 wsch. dłg. g. F. , a 49 28 55 płn. sz. g. 3. K. Mały, szczyt w Magórze Turczańskiej ob. . Wznosi się 1667 m. npm. Otoczenie Małego Krywania, postę pując od zach. ku wsch. , przedstawia następu jące stosunki geologiczne. Od stóp do wierchu Kopy nad Suczanem w Turczańskiem aż po szczyt Małego K. idzie się po granicie. Sam szczyt składa się z kwarcytu, oddzielonego od granitu nieznaczną warstwą konglomeratu na leżącego do czerwonego piaskowca Na kwarcycie spoczywa łupko waty, czerwony piasko wiec, wydobywający się w przełęczy pod szczytem, a na nim ku północy ciemny wapień o jasnych plamach. Na tym wapieniu spoczy wa znowu warstwa kwarcytu, po której czar ny łupek wapienny z śladami Gervillia inflata i innych skamielin cechujących warstwy kösseńskie. Na tym zaś spoczywa ciemny wapień krynoidowy, pokryty marglami neokomskimi, na których leży wreszcie potężnie rozwinięty czerwony piaskowiec, sięgający aż do przełę czy nad dolinę Wratną. Br. G. Krywań, pot. podgórski, na Orawie Węg. , jest zlewem trzech potoków tegoż miana, a zwłaszcza K. granicznego, żdżarowego i polanowego. Wszystkie trzy, wypływając po po łudniowej stronie pasma górskiego Głuchowy ob. t. II, str. 614, płyną prawie równolegle do siebie na południowy wschód; naprzód łączy się K. Polanowy z K. Źdżarowym, a stąd powstały potok z E. Granicznym. Wpada do Orawy Czarnej z praw, brz. Oddalenie źródeł od ujścia w prostej linii 7 kil. , długość poto ków od źródeł po ujście głównego potoku do Orawy Czarnej K. Polanowy i Żdżarowy 9 kil. , K. Graniczny 8 kil. Br. G. KrywańFatra, szczyt, ob. Galgockie góry. Krywańce, ob. Krzywańce. Krywańcie, wś włośc. , pow. oszmiański, 1 okr. adm. , o 14 w. od Oszmiany, 9 dm. , 66 mk. katol. 1866. Krywanie, wś, pow. słupski na Pomorzu. Krywanisy, wś, pow. święciański, 4 okr. adm. , o 51 w. od Święcian, 24 dm. , 202 mk. katol. 1866. Krywany 1. folw. nad rz. Wilią, pow. trocki, 2 okr. adm. , gm. i par. Żośle, 39 w. od Trok, 2 dm. , 78 mk, , z tego 74 katol. , 4 żyd. 2. K. , folw. nad jez. Rudczą, pow. trecki, 1 dom, 8 mk, , z tego 1 prawosł. , 7 katol, 1866.

Krywań

Krywań

Krywańce

Krywańcie

Krywanie

Krywanisy

Krywany