jenerała Karola Sierakowskiego, z korpusem jenerała Suworowa. Po wytrzymaniu walki przez dzień cały, Sierakowski, mniejsze mając siły, uskutecznił pomyślny odwrót do Brześcia. Kościół parafialny egzystował tu do r. 1865, obecnie cerkiew prawosławna. Były kościół, dawna filia, przy wizycie biskupa Masalskiego z Wilna za staraniem kasztelana Nestorowicza podniesiony do godności parafialnego, z nadaniem przez tegoż wsi Niejołowicz i fundacyą gmachu klasztornego dla oo. karmelitów. Parafia ta miała kaplicę w Oziatach. Do czasu przeprowadzenia szosy warszawsko moskiewskiej K. były punktem ożywionym, była tu stacya pocztowa, klasztor zaś przy częstych odpustach odwiedzany był licznie. Na cmentarzu wznosi się pomnik na grobie francuza hrabiego de Polignac, emigranta z czasów rewolucyjnych. 3. K. , wieś na granicy pow. sokolskiego i grodzieńskiego, nad Łososną. Krupe, wś, pow. krasnostawski, gm. Rud ka, par. Krasnystaw, o 3 w. od m. pow. , przy trakcie do Siedliszcz. Posiada cerkiew paraf, dla ludności rusińskiej, niewiadomej daty za łożenia. W 1827 r. było 20 dm, , 137 mk. Niegdyś K. dziedzictwo Krupskich, potem Sa muela Zborowskiego, Gnoińskich, Rejów, Bu czackich. Zborowski ozdobił jo wspaniałym zamkiem. Rysunek zamku w Krupem znaj duje się w album lubelskiem wydanem przez Lenie 1858 r. W lesie przytykającym do wsi śród licznych mogił stoi na wzgórzu 200 stóp wysokim kamienna piramida 108 stóp wysoka sama piramida 72 stóp, z podstawą mającą 324 łokci kwadr. Przeznaczenie lejo pomni ka, uważanego za grobowiec aryański, niewiadorne i trudno do odgadnięcia. Rysunek i opis podaje Tyg. Illustr. z 1869 r. , str. 110, Nr. 88. Dobra K. składały się z folwarków K. , Ostrów i Bzite, wsi K. , Krupice, Bzite, Wincentów i Oleśnica. Rozległość wynosi mr. 5413 folw. K. grunta orne i ogrody mr. 765, łąk mr. 266, pastwisk mr. 36, wody mr. 49, lasu mr. 2142, nieużytki i place mr. 21, ra zem mr. 3269; bud. mur. 4, z drzewa 20. Folw. Ostrów grunta orne i ogrody mr. 351, łąk mr. 62, lasu mr. 1267, nieużytki i place mr, 4, ra zem mr. 1684; bud. mur. 1, z drzewa 4. Folw. Bzite grunta orne i ogrody mr. 371, łąk mr. 24, pastwisk mr. 46, lasu mr. 5, nieużytki i place mr. 7, razem mr. 453; bud. mur. 2, z drzewa 4; płodozmian na wszystkich folwar kach 4polowy; młyn wodny, smolarnia, po kłady kamienia wapiennego i kamienia budo wlanego. Wś K. osad 48, z gruntem mr. 778; w ś Krupice os. 15, z grun. mr. 216; wś Bzite os. 7, z grun. mr. 103; wś Wincentów os. 18, z grun. mr. 175; wś Oleśnica os. 3. z gruntem mr. 41. Br. Ch. i Al. Fal. Krupe niem. , część wsi Niwki kraszkowskie, pow. sycowski. Krupianka, os włośc, pow. rypiński, gm. Pręczki, par. Żale, odl. o 4 w. od Rypina, ma 2 dm. , 49 mk. , 8 mr. gruntu. Krupianka, ob. Usza. Krupica, mylnie Krupce, wieś we wschodniopołudniowej stronie powiatu mińskiego, w gminie samochwałowickiej, w okręgu policyjnym 1ym, nad rzeką Ptyczą z prawej strony położona; ma grunta dobre, łąk dosta tek, osad włócznych około 30. Oddawna była dziedzictwem książąt Radziwiłłów, mających rezydencyą wspaniałą w obok leżącym Annopolu. Krupica miała zarząd swój gminny do Samochwałowicz dołączony. W skutek obchodzenia się ojcowskiego dworu, lud odznacza się dobrym bytem i okrzesaniem. Jest tu na uboczu cerkiewka filialna parafii piaciowskiej; źródło wody, której lud przypisuje własności lecznicze w chorobach oczu. Al. Jel. Krupica, mała rzeczka w północnej stronie pow. borysowskiego, ma początek w pow. dzisieńskim w lesistych moczarach około zaścian ka Punki i ubiegłszy wiorst około pięciu w kierunku południowym, wpada do rzeki Łydnicy. , Al. Jel. Krupice, wś, pow. krasnostawski, gm. Rudka, par. Krasnostaw. W 1827 r. 1 dom, 61 mk. W spisie urzęd. nie zamieszczone Pam. , kniż. lub. gub. 1872. Por. Krupe. Krupice, dobra w gub. grodzieńskiej, powbialskim, par. Siemiatycze, w b. ziemi drohickiej, województwa podlaskiego, pomiędzy m. Drohiczynem i Siematyczami, odległe od pierwszego w. 8, a od ostatnich 7. Należały w przeszłym wieku do Zaleskich, od r. 1818 do Sarneckich, następnie do Truszkowskiego h. Gryf, obecnie dom. Krupice należą do Wiktora Zaleskiego. Ziemia falista, mocne szczerki, bardzo urodzajna i żyzne smugi nad dwoma strumieniami wpadającemi do Buga, a zowiącemi się Górna i Bujakówka. Przy strumieniu Górnej młyn wodny nad stawem. Miejscowość ta, w czasach przedhistorycznych, należała niezawodnie do siedzib Jadźwingów, jak świadczy nazwa lasu należącego do Krupie, zowiącego się Jadźwiny, oraz liczne prastare groby na wzgórzu koło wiatraka, które lud miejscowy od czasów niepamiętnych nazywa grobami Jadźwingów. Opisywał jo hr. Wiktor Ossoliński. Groby te mają formę nieregularną, a każdy obłożony jest w koło Wielkiemi głazami kamiennemi; wewnątrz od wierzchu są drobne kamienie, niżej większe, a w końcu rodzaj kamiennej płyty, pod którą spoczywa kościotrup. Oprócz tego, nad łąką pośród brzozowego gaju jest znaczny nasyp a obok dwa mniejsze; wewnątrz żadnych nie zawierają szczątków ludzkich. Przestrzeń obecna ziemi dwór

Krupe

Krupe

Krupianka

Krupica

Krupice