wsie prowadzi gościniec z Domaradza do Dukli a oprócz tego z K. wyżnego wychodzi droga do Krosna. W K. wyżnem jest szkoła ludowa 2kla80wa; ma ono podług spisu ludności z r. 1880 mk. 2199; podług szemat. duch. 2243 rzym. katol. i kilkunastu izrael. i dom serwicyanek zajmujących się wychowaniem dziewcząt. Jestto dawna osada założona prawdopodobnie przez Kaźmierza W. , była wsią królewską i w dokumentach z XIV w. nosi nazwę Krosken, później zaś w XV w. Kroszczyenko. Osadnicy mówili jeszcze w 1556 r. po niemiecku, co się okazuje z aktów biskupich. O założeniu parafii nic nie wiemy, zdaje się że dokumonta zaginęły w r. 1624, w którym Tatarzy spustoszyli wieś i kościół, ale w r. 1386 znajdujemy pomiędzy świadkami, w dokumencie bisk przemys. Eryka, także Jakuba kanonika przemyskiego i proboszcza z Krosken. Teraźniejszy drewniany kościół był poświęcony w r. 1603. Posiadłość wiek. Emilii z hr. Jabłonowskich Skrzyńskiej ma prócz kopalni nafty 765 mr. roli w ogóle i 121 mr. lasu; pos. mniej. 1354 roli, 351 łąk i ogr. , 207 pastw, i 79 mr. lasu. Parafia należy do dyec. przemyskiej, dek. krośnieńskiego, ma przydzieloną wieś Iskrzynię i liczy 3044 rzym. kat. i 46 izrael. K. niżne zostało założone w XVII w. i zaludnione brańcami wojennemi szwedzkiemi, posiada kasę pożyczk, gminną z kapitałem 600 zł. w. a. i 1366 mk. rzym. katol. Większa własn, należy do gminy miasta Krosna i składa się z 48 mr. roli; mniej, posiadł. 1364 roli, 211 łąk i ogr. , 131 pastw, i 31 mr. lasu. Ludność w obudwu wsiach trudni się obok rolnictwa płóciennictwem. K. niżne graniczy na płn. z Krosnem, na południowy wsch. z K. wyżnem, na zach. oddziela tę wieś od Głowienki nie wiele wzniesione płaskowzgórze zwane Tłoków 293 m. npm. , na połudn. wschód graniczy z Leżanami; K. wyżnę graniczy na płd. z folw. Pustynią należącym do Leżan i z Haczowem, na wsch. ma Iskrzyńską górę 331 m, npm. i Iskrzynią, na płn. z Korczyną Mac. Krościenko po rus. Korosno al. Korostno, wś w pow. dobromilskim, 15 kil. na płd. zach. od sądu powiat, w Dobromilu, poczta, stacya kol. i telegr. w miejscu tak zwana K. koło Chyrowa, między przyst. Starzawą a stacyą Ustrzyki, o 53 kil. od Przemyśla. Na płn. zachód leży niem. kolonia Obersdorf, na płn. wsch. Łopuszanka, na wschód Smolnica, na płd. wschód Nanowa i niem. kol. Steinfels, na płd. zachód Berehy dolne w pow. liskim. Przez północną część obszaru płynie Strwiąż od płd. zach. na płn. wsch. krętym biegiem i przyjmuje od praw. brzegu ze znaczniejszych dopływów i potoków Stebnik płynący z Steinfelau na płn. a zasilony potokiem krośnickim od praw. brzegu i potok, Maksyraów płynący wzdłuż granicy wsch. . Od lew. boku wpada do Strwiąża w obrębie wsi również kilka poto ków, z których najznączniejszy potok Łodyna. W płd. lesistej Części obszaru, wznosi się na lew. brzegu Stebnika, na granicy Steinfelsu i Berehów punkt jeden do 632 m. a na płn. zach. od niego, na granicy Berehów Kuszmień do 624 m. Na płn. zach. opada obszar ku dolinie Strwiąża, dolnego Stebnika i pot. krosnickiego. Na krańcu płd. wsch. leży na granicy Steinfelsu grupa domów Huta. Doliną Strwiąża idzie gościniec wiodący z Przemyśla do Sanoka i kolej galicyjskowęgierska, wiodąca do Łup kowa. Własn. wiek. tutaj a oraz w Obęrsdorfie i Wolicy, rządowa ma roli or. 27, łąk i ogr. 13, pastw. 16, lasu 1530 mr. ; własn mniej. roli or. 954, łąk i ogr. 147, pastw. 363, lasu 73 mr. Według spisu z r. 1880 było 1039 mk. w gminie obrz. gr. katol. , z wyjątkiem kilkunastu rzym. katol. . Parafia rzym. katol. w Jasieniu albo Ustrzyki dolne, gr. katol. w miejscu, należy do dekanatu ustrzyckiego a dyecezyi przemyskiej i ma filią w Wolicy. Wydanym w Przemyślu r. 1558 dokumentem N. N. poświadcza, że cerkiew krośnieńska nie mając miejscowego dusz pasterza przydzie lana bywa do sąsiednich parafij i nadaje, , eandem parochiam ritus ruthenici, alias popowstwo Iwanowi, zwanemu Korosteńskim, po chodzącemu z Krościenka. Wedle zapisków wi zytatora z r. 1736 były w cerkwi obrazy roboty rybotyckiej Rybotycze miasto w pow. dobromilskim. Do cerkwi wolickiej odnosi się przywilej króla Michała z r. 1670 na łan pola i prawa nadane przez Zygmunta Augusta w r. 1559 i 1509, i procenta od Jmci Pana Haraburdy z Bakuńczyc z r. 1708 ob. Schymatyzm kiera eparchii Pereniyszlskoj, , 1879, str. 377. Za czasów polskich należało K. do dóbr koron nych w ziemi przemyskiej. Ostatniemi czasy była wieś wraz z wójtowstem w posiadaniu Jerzego Wandalina Mniszcha, generała wiel kopolskiego, z prow. 878 złp. 4 gr. , z czego kwarta 219 złp. 16 gr. Później przy zajęciu w posiadaniu Teodora Szydłowskiego. Zajęta r. 1776 i sprzedana 1780 r. temuż za 7658 złr. 27 kr. Potem zwrócono mu cenę kupna, 1785 r. zajęto napowrót dożywocie z ekwiwalentem dożywotnim rocznych 2 3 dochodu i przydzielo no do klucza dobromilskiego. Lu. Dz. Krościu al. Kroszczyn, pow. płoński, gm Sarbiewo, par. Baboszewo, odl. o 9 w. od Płońska, ma szkołę, pocz. wiatrak, zajazd, 29 dm. , 252, mk. , 896 mr. gruntu, 6 nieuż. W 1827 r. wś rząd. 25 dm. , 175 mk. Ob. Gumino. Krościna, ob. Chrościna, pow. opolski. Krościnka, ob. Chrościnka, pow. niemodliński, niem, Weisdorf. Krosienko, wś, pow. przemyślański, , par. obu obrz. Przemyślany, o 4. 03 kil. na płn. za

Krościenko

Kroś

Krościu

Kroszczyn

Krośc