Kreslawka ross. , st. dr. żel. dyneburskowitebskiej w gub. witebskiej, ob, Krasławka, Kresławl ross, pow. dyneburski; ob. Krastaw. Kresny Szyr, góra, ob. Krestnyszyr. Kresowiec, ob. Krysowice. , Krestcy, m. pow. gub. nowgorodzkiej, o 79 w. od Nowgorodu, nad rz, Chołową. Krestnikowo, st. dr. żel. niźegorodzkiej, w gub. władymirskiej. Krestnyszyr al. Kresznyszyr, lesista góra w płd. stronie Kalnej. pow. doliński, między potokami Maguryńcem, Sobolem i Sobolicą. Środkowa jej część 1199 m. wys. Na wschód łączy się ona z Magurą al, Lisakiem, 1365 m. wysoką. Por. Brzaza, Lu. Dz, Krestopowszezyzna, wś we wsch stronie pow. borysowskiego, w okr. polic. chotopienickim, po obu stronach rzeki Naczy przy drodze wiodącej z Zabierycz do Klenia, ma osad 10; grunta lekkie, łąki dobre. Kresty, st. dr. żel. moskiewskokurskięj, w gub. tulskiej. Kresty, wś nad Dźwiną, przy trakcie z Pańkowa do Iliina w gub, witebskiej. Kresy. Pogranicza Polski od Tatarów i Wołoszczyzny, a później i od Kozjaczyzny, strzegły nieliczne chorągwie w długiej linii rozciągnięte od Dniepru do Dniestru. Linie te nazywano kresami, a pojedyncze oddziały wojskowe miały swe stanowiska lub leżę zimowe na tak zwanych lukach, lub też po stannicach i znosiły się z sobą w czasie potrzeby na całej linii kresów. Na lukach tylko można się było przez granieę przeprawić. Od twierdzy Kudaku poczynała się w dół zą wodą i wzdłuż porohów Dnieprowych linia fortec granicznych, które stały pod komendą osobnych gubernatorów po zregeśtrowaniu kozaków przez króla Stefana. Na tem burzliwem pograniczu sługiwała także szlachta polska wojskowo, zaciągając się po kozacku u gubernatorów miejscowych, według możtiośoi od półtora do dwunastu koni. ZaciąCnąć się nie można było na mniej jak na półtorą konia, to jest samemu służyć jako towarzysz w chorągwi, a szeregowca swego dawać co drugą kolej do służby. Na gubernatorów obierano ludzi bardzo surowych. Hetmańskiemi artykułami rządziło się pogranicze, skąd każdy gubernator twierdzy miał prawo miecza jak hetman. W takiej fco szkole wyrabiały się wojenne duchy były to wolnice, w których nawet przestępców nie ścigało krajowe prawo. W coraz nowe warownie i strażnico piętrzona ziemia pokryła się ową niezliczoną mnogością wałów, zamczysk horodyszcz, mogił strażniczych i grobowych, kurhanami zwanych, którą podziśdzień zdumiewa Ukraina. Każde z zakładanych przez ludność kresową miasteczek opasywało się wałem, sypało sobie kopce strażnicze do utrzymywania na nich czat ustawicznych, łączyło się rzędem takichże mogił z dalszemi osadami. Wiele z tych mogił było dziełem, bądź przedmiotem starań osobnej klasy ludu tak zwanych mogilników, o których często wzmianka w najdawniejszych opowiadaniach kozackich. Z niektórych kopców ostrzegać miały przed Tatarstwem nadsyłane z Polski dzwony królewskie, na innych zapalano w tym celu beczki smołą oblane. Nie mała wreszcie część mogił czyniła mieszkańcom jeszcze skuteczniejszą usługę przeciw pogaństwu, służąc za tak zwano majdany sałetrzane, w których kozacy swój Wyborny proch przyrządzali. Dniem i nocą czuwano ze szczytu strażnic wzdłuż trzech szlaków tatarskich w szczególności u porohów Dnieprowych, w Czerkasach, Kaniowie, Połonnem i dalej ku Wołyniowi, wzdłuż bieżącego przez to miejsca szlaku czarnego, na uroczyskach czapczackich nad rzeką Sawranią, u brodów Kodymy i Kuczmienia aż w głąb Podola na tak zwanym szlaku kuczmańskim, u źródlisk Ruszawy i Uszycy ku mogiłom Pokucia wzdłuż wołoskiego szlaku. Cezary Biernacki w Enc. Orgelb. . Kreszczatik, ob. Kryszezatyk. Kresznyszyr, ob. Krestnyszyr. K reszna dok. , ob. Krężna. Kreszynia, ob. Dubissa. Kretingen niem. , ob. Kretynga. Kretki 1. wś, pow. włocławski, gm. Baruchowo, odl, 26 w. od Włocławka; 5 dm. , 55 mk. , 74 mr. ziemi włościań. , młyn i wiatrak. 2. K. Małe, wś włośc. i folw. , pow. rypiński, gm. i par. Osiek, odl. 12 w. od Rypina, liczy 140 mk. , 19 osad włośc, 823 mr. 13 nieuż. , w tem ziemi włośc. 32 mr. ; folw, pryw. należy do dóbr Osiek pod Brodnicą ob. . 3. K. Duże, wś włośc. i dobra pryw. , pow, rypiński, gm. i par. Osiek, odl. 16 w. od Rypina, leżą nad rz, Pissą na samej granicy. Dobra te zajmują powierzchni 1017 mr. Wieś włośc. 18 dm, , 301 mk. i 62 mr. obszaru; szkółka początkowa. Wieś K. Wielkie w parafii Kikoł dawało r. 1789 dominium kikolskiemu czynszu 1970 zł. , a K. Małe w parafii Osiek, z młynem Rudą należały 1789 do Sierakowskiej i dawały 348 zł. czynszu. Według Towarzystwa Kredyt. Ziems. folw. K. Wielkie z wsią Wólka Kretkowska Smolniki rozległy mr. 1031 grunta orne i ogrody mr. 683, łąk mr. 52, pastwisk mr. 14, lasu mr. 239, nieużytki i place mr. 43, bud. mur. 6, z drzewa 20; płodozmian 14polowy, wiatrak i pokłady torfu. Wś K. Wielkie os. 36, z grun. mr. 58 wś Wólka Kretkowska Smolniki os. 12, z grun, mr. 487. Folw. K. Małe rozległy mr. 798 grunta orne i ogrody mr. 301; pastwisk mr, 135, lasu mr. 342, nieużytki i place mr, 20, bud. mur. 3, z drzewa 8.

Kresławka

Kreslawka

Kresławl

Kresny Szyr

Kresowiec

Krestcy

Krestnikowo

Krestnyszyr

Krestopowszezyzna

Kresty

Kresy

Kreszczatik

Kresznyszyr

Kreszynia

Kretingen

Kretki