i Kanin wierch 895 m. , a po wschodniej dwa Kusznierskie wierchy 1102 m. i 966 m. . Po rusza dwa tracze. Br. G. Kremienianka, potok górski, wypływa w Karpatach lesistych, w dziale dukielskoskol skim, ze źródeł leśnych z pod góry Bohusza Dobosza, 1044 m. ; płynie krętym biegiem lasom Kremienianką na południowy zachód i po 4 klm. i pół biegu wpada z praw. brz. do Stryja. Nad doliną tego potoku od południa wznosi się Kiczera 958 m. i Seni Kamień C888 m. , a od północy Prutucz wierch 1000 m. . Br. G. Kremieńczuk, Krzemieńczuk, msto powiatowe w gub, połtawakiej nad Dnieprem, 1361 w. od Petersburga, a 112 w. od miasta guber. odległe, 37579 mieszk. ; fabryka likieru, bark, przystań wywóz 1971000rs. , przywóz 1210000 rs. 3 jarm. , 15 fabr. Ogród z hodowlą jedwabników. St. pocztowa o 2 w. od st. dr. żel. charkow. mikołajewskiej, o 583 w. od Odessy. R. 1876 dochód miasta wynosił 138197 rs. , rozchód 125250 rs. W XVI w. założył tu obronnyzameczek Swierszozowski, skozaczony szlachcic z lubelskiego. Niegrodowo ststwo krzemieńczukowskie, było położone w wojewodztwie i powiecie kijowskim. Podług metryk koronnych Ks. 376 str. 1 powstało z dawniejszego ststwa czerkaskiego przez wydzielenie zeń zamku Krzemieńczuka z przyległościami, na lewym brzegu Dniepru, niedaleko ujścia rzeki Psioły, leżącemi. Istniało tylko do r. 1686, ponieważ traktatem Grzymułtowskiego odstąpiono zostało Rosyi wraz z miastami Kijowem, Arklejem, Połtawą i Kropiwnem. Ostatniemi starostami byli, Stanisław Jaskulski, a po nim Roman Ipohorski Lenkiewicz. Kremieńczuki, wś, pow. zasławski, o 18 w. od Starokonstantynowa, o 45 w. od Szepietówki, z cerkwią, szkołą wiejską i fabryką cukru 1850 założoną hr. Potockiej. Kremieniec, lewy dopływ Czeremoszu, ob. Kreminec. Kremiennaja, kol. polska w pow. mariw polskim, gub, ekaterynosławskiej, dusz 100. Kreniinec, także Eremin lub Kremoń, potok podgórski, wytryska w obr. Kut, w pow. kosowskim, z licznych źródeł leśnych na południowym stoku góry Kreminicy 698 m. ; płynie na wschód krętym biegiem, przez Kuty, poniżej których wpada z lewego brzegu do Czeremoszu. Długość biegu 7 kil. Br. G. Kreniinny 1. szczyt i góra w Karpatach lesistych, w dziale skolskodelatyńskim, na dziale wodnym Oporu i Drawy, obejmującym lesistą grupę górską, na granicy Korostowa i Hrebenowa, pod 41 6 wsch. dłg. g. Ferro, a48 58 30 płn. sz. g. Od płn. łączy się z Kijowoem 1064 m. a m płd. wysyła dwie odnogi, jedne na płd. wschód z wierchami pod Kiczerą, Kobyloem 1026 m. i na Kobyle 693 m. aź do Oporu, drugą zaś na płd. za chód; w niej szczyty Omneha 1068 m. Ki czerą 1000 m. i Ostry Wierch 1036 m. Między temi odnogami wznoszą się Solagan 949 m. , Jarowincze 909 m. i Jahistów 886 m. . Wzniesienie K. czyni 1137 m. npm. Z pod tej góry wytryskują Tokarczuk, wpada jący do Oporu, i Chominieo, wpadający do Orawy. Las pokrywający płn. zachodnie sto ki jego zowie się Przybyszynom 1001 m. . 2. K. al. Kreminy wzgórze 810 m. wysokie, w płn. stronie Sławska, w pow. stryjskim. Wody jego płyną na płd. do potoku topolskiego, dopływu Oporu. Br. G. Kremka mylnie, ob. Krempka. Kremna, ob. Hostoml Kremnicki dział Rudaw węgierskich, ab. Karpaty, t. III, 867. Kremnik, niem. Groehnig, wś, pow. głupczycki, o pół mili na wschód od Głupczyo, przy szosie z Głupczyc do Koźla, nad rz. Cynną, 331 bud. , 272 dm. , 1797 mk. , 230 osad, 7335 mr. ziemi. 2 wiatraki, 2 młyny wodne, 2 ole jarnie, browar, cegielnia, kościół paraf. z roku 1700, parafia bardzo starożytna. Były to do 1859 dobra prywatne w XIII w. własność joannitów, potem do 1810 zakonu maltańskiego rycerzy. Ma dotąd kaplicę św. Barbary, 2 szpitale, szkołę i dom przytułku dobrze uposa żone. W b. zamku rycerzy maltańskich mieści się oberża, park wycięty. F. S. Kremno, wś, pow. kobryński, na południe od Bezdzieży. Kremou, Kremona łot. Krimmulde, wś nad Gaują, pow. ryski, par. Kremona. Por. Inflan ty, t. III, 286. W parafii K. leży morska stacya kąpielowa Neubad. Niegrodowe starostwo kremoneńskie w ks. inflantskiem wedle listu króla Stefana Batorego z r. 1577 do wielkiego księcia moskiewskiego w metrykach litewskich, starostwo to składało się z zamku obronnego Kremou z przyległemi wioskami, które wówczas z innemi zamkami nader były niszczone. W r. 1623 posiadał to ststwo Gabryel Białozor, podkomorzy upitski, po nim zaś wedle przywileju Zygmunta III, we czwartek przed niedzielą Reminiscere r. 1623, otrzymał je Wilhelm Holozsur. Krempa, ob. Krępa. Krempa 1 wś i gm. , pow. odalanowski, 4 miejsc a K. ; b Mielcarek, pustkowie; c K. , cegielnia; d Wenecya, folw. ; 62 dm. , 781 mk. , 85 ewan. , 696 katol. , 324 analf. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Ostrowie o 0. 6 kil. 2. K. , folw. 830 mr. rozl. , 5 dm. , 92 mk. ; należy do dóbr Przygodzic Wielkich. M. St. Krempa, wś i folw. ; pow. wielkostrzelecki, par. Jesiona, o 2. 65 mil od W. Strzelc, między drogą żel. górnoszląską a Odrą; 95 bud. , 70

Kremienianka

Kremienianka

Kremieńczuk

Kremieńczuki

Kremieniec

Kremiennaja

Kreniinec

Kreniinny

Kremka

Kremna

Kremnicki dział Rudaw węgierskich

Kremnik

Kremno

Kremou

Krempa