Kraszczow dok. , ob. Kraszków. Kraszew 1. wś i dwór, pow. radzymiński, gm. i par. Klembów. W 1827 r. było 23 dm. i 236 mk. Według Tow. Kred. Ziems. folw. K z osadą wieczystoczynszową Rżyska wsiami K. , Dobczyn, Rasztów, Rżyska i Pasek, od Wołomina w 7, od rzek Narew i Bug w. 1Ö; i rozległość wynosi mr. 1139 grunta orne i ogr. mr. 438, łąk mr. 141, pastwisk mr. 3, wody mr. 6, lasu mr. 180, zarośli mr. 60, nieużytki i place mr. 56, w os. Rżyska mr. 243; bud. mur. 7, z drzewa 18; cegielnia, młyn wodny. Wś K. os. 38, z grun. mr, 278; wś Dobczyn os. 25, z grun. mr. 110; wś Raszków os. 20, z grun. mr. 382; wś Rżyska os. 10, z grun. mr. 250; wś Pasek os. 6, z gruntem mr. 16. 2. K. al Kraszewek, wś, folw, i os. , pow. brze ziński, gm. i par. Dmosin Łaski, Lib. ben. II, 337, o 8 w. od Rogowa. Wś ma 3 dm. , 79 mk. , 15 mr. , 7 os. ; folw. 5 dm. , 54 mk, i 549 mr. ; os. folwarczna zwana Salomejka, 1 dom, 7 mk. , 90 mr. W 1827 r. w dwóch osobnych tej nazwy miejsc. było 15 dm. , 123 mk. 3. K. , kol. nad rz. Będkówką, pow. łódzki, gm. Brojce, par. Kurowice, ma 21 dm. , 250 mk. , 360 mr. roli włośc. 4. K. Krasew, Krassów, Krasiew, wś i folw. , pow, radzyński, gm. Biała, par. Ulan, o 8 w. od rz. Wieprza. W 1827 rodróźniano K. Stary, który miał 37 dm. i 234 mk. i K. Wielki, liczący 17 dm. , 102 mk. , dziś jest tu 57 dm. , 426 mk. i 2559 mr. obszaru Według Tow. Kred. Ziems. folw. Krassew Wielki i Stary z wsią Krassew i Stara Wieś, rozległy mr. 1799 grunta orne i ogr. mr. 960, łąk mr. 230, pastwisk mr. 23, lasu mr. 540, nieużytki i place mr. 47, bud. mur. 5, z drze wa 16. Wś Krassew os. 32, z grun. mr. 322; wś Stara Wieś osad 18, z grun. mr. 206 Por. Bystrzyca, rz. , 511. Br, Ch. Kraszewek, ob. Kraszew. Kraszewice 1. wś i folw. , pow. noworadomski, gm. Masłowice, par. Chełmo, o 5 w. od rz. Pilicy Łaski, lib. ben. I, 619 i II, 203, ma 41 dm. , 402 mk. , 32 os. , ziemi włość. 240 mr, , dwors. 1308 mr. , w tem ornej 780 mr. 2. K. , wś i kol nad rz. Łużycą, pow. wieluński, gm. Skrzynki, par. Kraszewice Łaski, Lib. ben, II, 44, 206; odl. od Wielunia w. 44; posiada kościół paraf. , młyn wodny, posterunek pogranicznej straży na 2 ej linii i urząd gm. W 1827 r. było tu 99 dm. i 647 mk. ; obecnie jest 108 osad, 136 dm. , 1190 mk. , 2174 mr. ziemi włościańs. K. należały do dóbr Kuźnica Grabowska. Na terytoryum, stanowiącem dzisiejsze dobra Kuźnica Grabowska, składającem do r. 1817 wyłącznie parafią kraszęwicką w XVlI w. leżały jeszcze liczne młyny i rolnicze osiadłe wsie Kraszewice, Czajków, Kuźnica z osadami Rozłoga i Głuszyna. Należeli ci mieszkańcy wszyscy do parafii w Giżycach, wsi na samym końcu dóbr kuźnickich położonej, tak, że niektórzy pustkowianie mieli trzy mile do kościoła. Najbliżsi zaś mieli 6 wiorst. Dla ułatwienia więc sobie służby bożej wznieśli ci włościanie r. 1641 swoim kosztem we wsi K. mały kościołek z drzewa. Chcąc zaś mieć przy nim kapłana stałego, uposażyli go 1 włóką ziemi, 2 łąkami i 2 ogrodami ze swych gruntów w K, a nadto ofiarowali meszne w zbożu i pieniądzach. Z tą ofiarą na piśmie sporządzoną, udali się ci włościanie do ówczesnego prymasa Macieja Łubieńskiego z prośbą o odłączenie ich od parafii giżyckiej i utworzenie w K. oddzielnej parafii. Gdy jedn akże skutkiem śmierci tego arcybiskupa zaszłej w r. 1652, rzecz ta zdecydowaną nie została; przeto ją dopiero rozwiązał prymas Andrzej hr. na Łęcznie, dekretem z d. 4 grudnia 1654 r. Dekretom tym nie odłączył on K. od parafii giżyckiej, tak, aby ona oddzielną stanowiła parafią, od Giżyc woale niezależną; ale ją odłączył de facto, stanowiąc z obrębu K. osobną quasi parafią, nadając kapłanowi przy kościele tutejszym mieszkać mającemu obowiązki curae animarum, z tytułem vicariatus perpetuua et filialis ad Giżyce. Taki wikaryusz, prezentowany przez plebana giżyckiego, a kanonicznie instytuowany i instalowany, zarządzał parafią tutejszą niezależnie od proboszcza w Giżycach i wszelkie dochody sam pobierał. Pierwszym takim wikarym był ks. Franciszek Urbański, ostatnim ks. Antoni Rytlerski w r. 1817 zmarły. Wszyscy kanonicznie instytuowani. Odtąd, za przykładom ks. Ludwika Krajewskiego, od 1817 proboszcza giżyckiego, który pierwszy nie prezentował wikaryusza wiecznego, ale sam w K. osiadł, a w Giżycach utrzymywał wikarego, jego następcy w K. mieszkali. Dopiero w r. 1866 przy regulacyi duchowieństwa katolickiego w Polsce, w K. ustanowiono oddzielną parafią, którą zarządzał do r. 1872 ostatni przysięgły proboszcz giżycki ks. Wawrzyniec Malinowski Odtąd zarządzają jego następcy i mają do pomocy wikaryusza. Parafia bowiem ma 6100 dusz. Co się tyczy kościołów tutejszych, to na miejscu owego pierwotnego kościoła, przez włościan wystawionego, wzniósł w r. 1787 ks. Jan Paweł Wroński, proboszcz giżycki, jako kolator, przy pomocy starosty grabowskiego, księcia Radziwiłła, dotąd istniejący kościół z drzewa. Lecz że ten gmach, staraniem ks. Malinowskiego kilkakrotnie zdobiony i naprawiany, grozi zawaleniem, więc na jego miejsce buduje się obecny nowy kościół murowany. 3. K. , os. , nad błotem Ług Zawadzki, pow. wieluński, gm. Skrzynki, par. Kraszewice, odl. od Wielunia w. 44, ma 20 dm. , 113 mk. Kraszewicze, wieś w pow. borysowskim, w gm. bohdanowskiej, ma os. 29; miejscowość

Kraszczow

Kraszczow

Kraszew 1

Kraszewek

Kraszewice

Kraszewicze