li, że niegdyś był to gród Kija; icb ksiecia, ale obecnie opłacają daninę Kozarom. Askold i Dir zatrzymali się w Kijowie, osiedlili w nim swoich Waregów, i, jak mówi kronikarz naczasta kniażyty polskoju zemleju. Wkrótce około 866 ciż książęta puścili się na zbrojną wycieczkę morską do Carogrodu, ale burza łodzie waragorusów starła i pogruchotała. Askold i Dir, biorąc tę porażkę, spowodowaną przez nawałność na morzu, za słuszną karę zagniewanych niebios, za powrotem do Kijowa wysłali posłów do Carogrodu z prośbą o udzielenie im łaski chrztu iw. Prośba ich została przyjętą, i w ślad zatem zostali ochrzceni przez duchownika umyślnie w tym celu z Carogrodu do Kijowa przysłanego. I tak w K. już pierwsze ohrześćiaństwa promyki roznieconymi zostały. Było to około 860 r. K. wzrastał w ludnośó, tembardziej że z powodu prześladowań Ruryka wielu nowogrodzian zbiegło było do Kijowa. Ale niebawem druga z kolei inwazya Waregorusów na kraj polański miała nastąpić. Oleg, po śmierci Ruryka, panującego nad Ładogą i Ilmenem i zmarłego w Nowogrodzie 879 r. zostawiwszy syna jego małoletniego Igora opiekunem, zajął podstępnie K, uśmierciwszy Askolda i Dira. Miejsce, gdzie był pochowany Askold, dziś jeszcze nosi nazwę Askoldowej mogiły; zwłoki zaś Dira pogrzebane zostały naStarym Kijowie, obok dzisiejszego pomnika Iryny. Oleg, przeniósłszy stolicę z Nowogrodu, nazwał K. matką grodów ruskich se bude maty grodom ruskim. Odtąd też kraj polański przezywa się od Rossów, co go najechali Rusią. Oleg, usadowiwszy się w Kijowie, podbijał posady słowian, a mianowicie Siewierzan, Ra dymiczów, Drewlan, Uliozów i Tyweroów. Wszystkie te zdobyte ziemie nazywał on ruskiemi. Ale pod niebytność tegoż Olega w K. Ugrowie rozłożyli się ze swoimi taborami i namiotami na jednem ze wzgórzy kijowskich. Nie napastowali jednak Kijowa; zwinąwszy namioty, poszli dalej. Miejsce ich obozowania, jeszcze za czasów Nestora ukazywano i nazywano uroczyskiem uhorskiem. Oleg następnie przedsiębierze walną wyprawę na Carogród. Pierwszy to raz spotkały się pod jednemi znamionami i pod jednemi rozkazami, rozdzielone wpierw, a teraz przez Olega podbite narodki słowiańskie, jako to Drewlanie, Siewierzanie, Wiatyczanie, Polanie, Chorwaci, Duleby, Tywercy, nie licząc już niesłowiańskich Waregorusów, Czudów i Meran. Wyprawa się powiodła. Oleg spalił przedmieście carogrodzkie, z mieszkańców wziął okup. R. 912 Oleg umiera; pochowany w mogile na górze Szczekawicy. Poczem Igor zostaje księciem K. Pieczyngowie po raz pierwszy rozbijają namioty swoje na ziemi kijowskiej. R. 941 następuje wyprawa Igora na Carogród, ale tą rasą niepomyślna. Rusini ponieśli porażkę. Igor, wróciwszy z niefortunnej wyprawyposzedł za morze do Waregów wabić ich do Grecyi, chciał bowiem znowu podjąć nową wyprawę na nią. Nie liczył widać już na słowian podbitych, bo ci, znosząc ucisk ze strony jego, odmówili zaciągu. Oprócz Waregów, powołał przeto do pomocy i Pieczyngów. Wyprawa się powiodła. Carogród złożył okup. Ze złotem i pawołokami Igor wrócił do K. Następnie zawarty został traktat miedzy nim i cesarzem r. 945. Igor w obecności posłów greckich na wzgórzu, gdzie stał posąg Poruna, zobowiązał się uroczyście przyjaźni z cesarzem przestrzegać, a chrześcianie waregscy przysięgali w cerkwi św. Eliasza. Cerkiew ta była to pierwsza chrześciańska świątynia w Kijowie. Ale Igor, wróciwszy szczęśliwie z wyprawy na Carogród, postanowił zemścić się na Drewlanach za to, że mu oni na wojnę odmówili zaciągu. Wyprawił się tedy do ziemi Drewlan, i wybrawszy daninę znaczną, wracał już do Kijowa, ale w drodze namyślił się i rzekł do drużyny Idźcie z daniną do domu, ja jeszcze pobroję. Drewlanie, usłyszawszy, że Igor nie wraca ale szuka nowego pośród nich obłowu, rzekli do swego narodowego księcia Mała Kiedy się wilk wnęci w owce, to całe stado rozproszy, jeśli go nie zabiją; tak i Igor wyniszczy nas wszystkich, jeśli go nie zabije my. Drewlanie więc uderzyli na Igora i zamordowali go wraz z jego drużyną. Stało się to w 995. Następcą Igora był jego syn Swiatosław, ale że był małoletnim, rządziła K. matka jego a wdowa po ojcu Igorze Olga. Ta za zabicie Igora postanowiła zemścić się na Drewlanach. Oczekiwała tylko dogodnej chwili. Niedługo Drewlanie sami ją nastręczyli. Wyprawili oni 12 swatów do Kijowa, z propozycyą aby ich książę Mał ożenił się z księżną wdową Olgą. Mówili oni do Olgi Twój mąż był przez nas zamordowany, bo jako wilk chwytał i grabił; ale nasi książęta są dobrzy, bo widzisz jak wytuczyli ziemię drewlańską; zostań więc żoną naszego księcia Mała. Chytra Olga przyjęła niby łaskawie propozycyą lecz nazajutrz kazała ich swoim otrokom pochwytać i wszystkich 12stu posłów powrzucaó w dół głęboki i ziemią zasypać. Ale nie na tem koniec. Po raz wtóry Drewlanie dali się chytrej księżnie uwieść. Olga wysłała posłów, że się już zgadza na małżeństwo, ale chce, aby wpierw Drewlanie znowu posłów swych do Kijowa przysłali, i to co najdostojniejszych i oo najwybrańszych mężów ze swojej ziemi. Drewlanie wysłali tedy posłów, ale Olga, zaprosiwszy ich do łaźni, kazała ją podpalić, także wszyscy zginęli śród płomieni. W ślad za tem księżna wdowa wysłała od siebie posłów do Drewlan z oświadczeniem, że jedzie już do ich ziemi, gdyś chce wyjść za ich księcia, ale żąda,

Kijów