o 757 od Petersburga, pod 54 34 sz. g. i 49 6 dł. g. Kronika wspomina po raz pierwszy o wsi K. podr. 1162. Dalsza historya K. idzie prawie zupełnie w parze z historya m. Smoleńska. Od 1404 do 1515 K. należało do Litwy; 1516, na drugi rok po zdobyciu Smoleńska przez Wasyla III, K. zajęła Rossya. Pokój deuliński 1618 znowu wykreślił tę wś z liczby rossyjskich posiadłości, do których powróciła następnie z mocy ugody andruszowskiej. R. 1776 wś K. stała się miastom powiatowem, potem nadetatowem, od 1802 zno wu powiatowem. Pod miastem K. w czasie odwrotu Francuzów z Rossyi zaszła bitwa, w której korpus Ney a i Davoust a otrzymały porażkę. Na pamiątkę tego wzniesiony został na polu bitwy pomnik podobny do smoleńskie go. R. 1863 było tu 2760 mk. , w tem 15 ka tol. ; obecnie 3500 mk. Powiat kraśnieński gra niczy na płn. i płn. wsch. ze smoleńskim, na płd. wsch. z rosławskim, na płd. i zach. z gub. mohilewską. Główne rzeki w powiecie Dniepr, Wiechra i Soż. Gleba gliniasta i czarnoziem, dlatego też rolnictwo lepiej tu stoi niż w in nych powiatach tej gubernii i w ogóle powiat ten nadaje się do kolonizacyi polskiej. Rozl 245487 dzies. 1819 saż. Najdłuższa przekątnia powiatu 75 w. w długości, 50 w. w szerokości. Dzieli się powiat na 3 okręgi policyjne. Lu dność białoruska. R. 1863 dusz 72798, w tem 30 katol. W tym powiecie leżą godne uwagi wioski Andruszowo i Dosugowo. F. S. Krasne, wś nad Styrem, pow. dubieński, par. Łysin. Krasne 1. wś, pow. radomyski, na lew. brz. Prypeci, wprost wsi Szepielicz, o 30 w. od Czarnobyla; 254 mk. prawosł. , 10 katol. , 15 izr. Cerkiew ś. Michała z r. 1800. 2. K. , Krasno, wś, po obu brzegach rz. Krasnej, pow. kijowski, o 4 w. od Obuchowa, o 6 od Trypola, 1086 mk. prawosł. , 19 izr. Część wsi po praw. brzegu rzeczki zowie się Kozijówką. K. miało niegdyś osobnych kniaziów. R. 1165 kniaź krasiński Roman Wieczesławicz pomagał w. księciu kijowskiemu w wojnie pko połowcom. Jest tu cerkiew św. Michała z r. 1785. Krasne, mko, pow. jampolski, nad rz. Kraśnianką, która tworzy tu dwa duże stawy; mk. z górą 3000, w tej liczbie połowa żydów; ziemi włościan 2529, dworskiej 3831 dzies. Kościół katolicki murowany parafialny z r. 1746 pod wezwaniem św. Antoniego, dekan. jampolskiego, liczy 3065 parafian. Cerkiew pod wezwaniem N. P. Różańcowej z 821 paraf. uposażona 101 dzies. ziemi, i cerkiew podwyższenia z 774 paraf. i 112 dzies. ziemi. Urząd gminny, do którego należą Krasne, Huta, Kraśnianka, Hryszowa, Iwankowa, Czeremoszna, Pirogów, Rachny polowe, Rachny lasowe, Ujarzyńce, Śledzie, Buszynki, Strzelniki i Łopatyńce, razem włościan 5331 i ich ziemi 13173 dzies. Miasteczko okrążone przedmieściami Kaczanówką, Szwaczówką, Nowem Miastem i Rososzą, domów 599; grunta równe, ziemia glinkowata i saletrzana Marczyński. Jarmarków 26, synagoga, sklepów 54, rzemieślników 25, apteka; poczta i telegraf w Jaroszynce stacyi drogi odeskokijowskiej. Z przeszłości pozostały resztki zamku i wały. K. , bardzo stara osada, było dosyć obronne; miało zamek dobrze opatrzony. Już w 1450 r. stoczył tu bitwę Bohdan hospodar wołoski z Polakami. Stryjkowski tak nam to opjsuje, Po śmierci Petryłły, wojewody wołoskiego, opanował tron jego Bohdan, nieprawy syn jego, wypędziwszy małoletniego Aleksandra. Król Kazimierz wyprawił Odrowąża z wojskiem, który Aleksandra na tron wprowadził. Przyszło jednak do umowy, mocą której Bohdan został opiekunem małoletniego i rządcą krajem do czasu pełnoletności; oprócz tego zobowiązał się jako lennik króla polskiego płacić corocznie Polsce po 70000 czerw. złot. i daninę obyczajem hołdowniczym z 200 koni, 200 wołów i 200 wozów wyzini. Umowy jednak nie dotrzymał, gdy Polacy bowiem wracali do domu, szedł za niemi, i w lesie pod Krasnem napadł na nich. Zawiązała się zacięta walka, trwająca dzień cały; Polacy wprawdzie pole utrzymali, lecz wiele szlachty ruskiej tu poległo między niemi Piotr Odrowąż wojewoda, Michał z Bucząca, Mikołaj Porawa i inni pochowani z wielkim żalem we Lwowie. W czasie powstania Chmielnickiego, miasteczko zajęte zostało przez kozaków pod dowództwem watażki Daniła Neczaja. Marcin Kalinowski 22 lutego 1651 r. uderzył na nich niespodziewanie. Kozacy mężnie się bronili, wyparowali Polaków z miasta i wytrzymali 3dniowe szturmy do miasta. Wkrótce jednak umarł z ran Neczaj, zamek został wzięty, a wszyscy obrońcy wyginęli. Bitwa ta toczyła się w dolinie zwanej Sucha, między miasteczkiem i wsią Czeremoszna ku wschodowi od obydwóch; pod usypaną mogiłą leżą polegli i wraz z niemi Neczaj. Mogiła ta do dziś dnia nosi nazwisko Neczaja. O bitwie tej zachowała się pieśń między ludem, kończąca się następującym czterowierszem Perewernułsia kozak Neczaj z hory na dolinu, Aż tam jeho pan Potocki złapaw za czuprynu; Pora tibi, wraży synu, uże propadaty, Wże ne budesz teper bilsze, taj Laszkiw rubaty. Mogiła Neczaja znajduje się właściwie na polach należących dziś do wsi Czeremoszni, obok m. Krasnego. Składa się ona z jednej większej mogiły, w której mają spoczywać zwłoki Neczaja, i 6 pomniejszych. Niektórzy kronikarze utrzymują, że bitwą tą dowodził nie Potocki Mikołaj, lecz Kalinowski i Lanckoroński. Miało to być w czasie zapust, i sam Heczaj miał

Krasne

Krasne