öd pół włóki 12 zł, nadto przepisaną liczbę gęsi, kurcząt i t. d. , także szarwark odrabiają; karczmarz na trakcie toruńskochełm. ma włókę 1, kowal 1, owczarz 1. Kasper Drążkiewicz, sołtys, wł. 3. Robocizna z Watorowa należy do tej wsi. R. 1762 brał K. w 3letnią dzierżawę Michał Działowski stolnik bracławski, wraz z robocizną z Watorowa za rocznym czynszem 1, 300 zł. i inych wyrażonych prestacyj, ale tego jeszcze roku ustąpił dzierżawy Wawrzyńcowi Trzcińskiemu, chorążemu bracławskiemu. Ob. akta dóbr bisk. str. 461 i 519. Parafia K. liczy dusz 1, 131; kościół, tyt. św. Wawrzyńca, patronatu kiedyś chełm. biskupów, kiedy ufundowany i konsekrowany, nie wiadomo. Przy nim istnieje bractwo trzeźwości. Prob. Tad. Łebiński. Wsie parafialne Kijewo, Bajerze, Napole, Bągart, Szymborno, Płutowo, Dorposz i Kosowizna, Szkółka paraf. w K. liczy dzieci kat. 70; 29 dz. kat. zwiedza szkołę ew. w m. Trzebozu, 8 w Watorowne. Ob. Szem. dyec. chełm. z r. 1867 str. 54. Po okupacyi rząd pruski dobra biskupie w K. zabrał i wydał potem na własność osadnikom. 2. K. al. Jabłonowo, dok. Jablonowa, Kioffen, wś, pow. dawniejszy oleckowski margrabowski, na pruskich Mazurach, oddawna przez polskich osadników zajmowana. R. 15, 7 Michał von Eysak, star. oleckowski straduński, sprzedaje Wojtkowi Jelitko z pow. jańsborskiego na prawie chelmińskiem 3 wł. sołeckie, włókę za 30 grz. , celem założenia wsi dannickiej na 30 włókach, położonych między Kleszczewem, Babkami i Dzięgielami; 10 lat otrzymali osadnicy wolności, po upływie jednak 5 lat winni od każdej włóki dawać połowę czynszu i czynić pół tłoki. R. 1600 mieszkają tam tylko chłopi polskiemi nazwiskami i imionami. Ob. Kętrz. Ludnośó polska str. 509. Kijewo, 1. dom. , pow. inowrocławski, 1, 908 mr. rozl; 8 dm. , 110 mk. , 16 ew. , 94 kat. , 45 analf. Poczta w Murzynnie Morin o 4 kil, st. kol. żel. i tel. w Gniewkowie Arge um o 6 kil. Przed kilku jeszcze laty wła sność Kozłowskiego, teraz przeszło w ręce nie mieckie. 2 K. . dom. , pow. średzki, 985 mr. rozl. , 2 miejsc a K. dom. , b Brody karczma; 4 dm. , 85 mk. , wszyscy kat. , 2 analf. Poczta, telegr. , st. kol. źel. w Środzie o 2 kil. , gośc. o pół kil. Własność hr. Władysława Zamoj skiego. 3. K. , wś, pow. średzki, 16 dm. , 160 mk. , 3 ew. , 157 kai, 1 analf. , o 64 niewiado mo czy umieją czytać i pisać. M. St. Kijewska wola, wś, pow. inowrocławski, 2 dm. , 10 mk. , wszyscy kat. , 8 analf. Najbliższa poczta. , telegr. i st. kol. żel w Gniewkowie Argenau. Kijków, rus. Kijkiw, ob. Kiejków, kijkowa, wś, pow. nowogradwołyński, gm, kijaniecka, włościan dusz 369, ziemi włościańskiej 2, 428 dzies. Leży nad rzeką Słuczą, na której większe młyny; należy do klucza kijanieckiego, niegdyś Lubomirskich, Rakowskich, Siemiątkowskich, obecnie Pociejków. L. R. Kijów, Kiew, Kyiw, gród prastary, mocno historyczny i arcysłowiański; niegdyś Derewian horod latopisców ruskich; gniazdo i siedziba dnieprowych Polanów, później stolica Rurykowiczów i wielkiego księstwa kijowskiego, serce dawnej normandzkiej południowej Rusi i jej duchowe religijne ognisko; następnie za rządów Litwy i Polski gród stołeczny wdztwa kijows. ; obecnie zaś gubernii i powiatu kijows. główne i naczelne miasto, siedlisko wyższych władz rządowych i administracyjnych; gród od samego, , Boga strzeżony bohochranimyj, gród, , złotogłowy, ozdobny starożytną sławą i rozwalinami, leży na prawym brzegu rz. Dniepru, malowniczo po wzgórzach i parowach rozsypany. Równolegle z wybrzeżem biegnie szereg wzgórz, spadających stromo ku Dnieprowi, z których wzrok obejmuje pyszną panoramę dalekich widoków. Toć z Kijowa daleko widać stare mówiło przysłowie. Kijów leży pod 50 26 40 północnej geogr. szerokości. i pod 48 16 33 wschodn. długości. Odległym jest po drodze żelazne od Petersburga 1542, od Moskwy 944. od Warszawy 819. od Kurska 442, od Bałty 437, od Odeasy 633; po szose od Żytomierza 126. od Czernihowa 127 wiorst. Wznosi się wyżyna pieczarską nad poziom rzeki na 436 sążni, nad poziom morza na 84 sążni. Za czasów Rusi kijows. herb miasta wyobrażał Michała archanioła, dzierżącego w prawej ręce miecz, mający podobieństwo do berdysza, używanego przez Waragów. Trwał ten herb aa czasów litews. i polsk. , ale w nieco odmiennej postaci; przedstawiał tegoż archanioła, ale w czerwonem polu. z gloryą nad głową, trzymającego w ręku prawym miecz goły, na dół końcem spuszczony, w lewym zaś pochwę, której koniec miecza dotykał. W dokumentacli nazywano go Vir armatus. W takim go kształcie widzimy na talarze litews. z czasów Zygmunta I ob. Czackiego O praw. litew. , na tablicy monet. Za czasów rossyjskioh tenże sam herb, ale już innego znacznie kształtu. Wyobraża on archanioła Michała, z głową odkrytą i za złotą nad nim aureolą, w srebrnej długiej spadającej do ziemi szacie, ze skrzydłami w dół opuszczonemi, trzymającego w ręce prawej miecz pozłocisty, na trzy części rozdarty, jakby w trzy języki płomienne, do góry podniesiony; w lewej tarczę dla zasłony. Herb gub. kijowskiej i pow. tenże sam, tylko archanioł ma głowę w hełm strojną. Cudzoziemscy rocznikarze i ziemiopisarze nadawali K. rozmaite miana, które są widocznie przekręceniem formy Kijów; i tak Konst. Porfirogenita nazywa go Kijowa, Kłowa, dodając, że nazywał się Kijewo Kijewo Kijewska wola Kijków Kijów