z gruntem mr. 49. 2. K. , pow. łomżyński, gm. Kupiski, par. Łomża. Kraska, rz. , dopływ Jeziorki pod Gościeńczycami, z praw. strony. Por. Krasna, Kraskau niem. , ob. Kraszków, Kraski 1. folw. i wś, pow. turecki, gm. Zelgoszcz, par. Świnice Łaski, Lib. ben. I, 353 364, odl. od Turku w. 29, od rzeki Warty 7 w. ; mają 5 dm. , 57 mk. Rozległość folw. wy nosi mr. 683 grunta orno i ogrody mr. 417, łąk mr. 56, pastw. mr. 84, lasu mr. 57, nieu żytki i place mr. 69; bud. mur. 4, z drzewa 12, płodozmian 10polowy; pokłady torfu i kamie nia wapiennego, wiatrak. Wś Kraski os. 23, z gruntem mr. 70. 2. K. dolne, wś, pow. ko zienicki, gm. Swierze górne, par. Ryczywół, od Kozienic w. 20; gruntu mr. 249, dm, drewn. 21, mk. 153, wiatrak 3. K. dolne, wś nad rz. Wisłą, gm, Swierze górne, par. Ryczywół, I od Kozienic w. 18, gruntu mr. 492, dm. drewn. 21, mk. 176. 4. K. nowa osada, wś nadrz. Wisłą, pow. kozienicki, gm. Świerże górne, par. Ry czywół, od Kozienic odl, 20 w. ; gruntu mr. 212, dm. drewn. 15, mk, 133. 5. K. Ślesice, wś, nad rz. Sonią pow. ciechanowski, gm. Bartołdy, par. Zielona, odl. o 14 w. od Ciechano wa, ma 5 dm, 92 mk. , 181 mr. gruntu, 15 nieuż. Br. Ch. Kraski, wś rząd. , pow. święciański, 3 okr. adm. , o 48 w. od Święcian, 5 dm. , 51 mk. , z tego 20 prawosł. , 31 katol. 1866, Krasków, ob. Kraszków. Krasków, pow. wrocławski, ob. Siebotschutz niem. . Kraskowice, ob. Kraszkowice. Kraskowiec, niem. Kraskowitz, kol, , pow. raciborski, par. W. Gorzyce, przy drodze do Wodzisławia; 6 bud. , 13 dm. , 96 mk. , 11 osad, 418 mr. ziemi. Założył tę kolonią 1825 r. nadleśny Kraski; 1863 przyłączono ją do gminy W. Gorzyce. F. S. Krasław, po łotewsku Krosłowa, miasteczko i dobra w Inflantach polskich, powiecie dynęburskim, uroczo położone nad Dźwiną, przy ujściu do niej rzeki Krasławki, pod 54 54 północnej szerokości i 44 50 wschodniej długości geograficznej licząc od południka Ferro, w odległości mil 6 od Dyneburga. Liczne załomy rzeki podnoszą piękność okolicy. Lewy brzeg tworzy wyniosłość zarosłą liściastym lasem, prawy, zamykając koryto sypkim dewoskim piaskowcem, rozciąga się szeroką płaszczyzną, przerżniętą dwoma bystremi potokami, okolonemi zarosłemi lasem wzgórzami. Po pierwszym większym skręcie Dźwiną oblewa tu dwie ładno lesiste wysepki i nagle prawie prostopadle załamując się, płynie w korycie coraz bardziej skalistem, którego piękność podnoszą jeszcze piętrzące się ogromne granitowe ławy, dające całej okolicy malowniczy powab. Na wy wyższemu, panującem nad całą okolicą, wznosi się pałacyk, ostatecznie wzniesiony zaledwie w r. 1791, z obszernym parkiem; dokoła zdobią go kwiaty, krzewy, cienisto alee, zielone murawy i sztuczna pieczara, która na zewnątrz przedstawia średniowieczną ruinę, z drugiej zaś strony rozciąga się wzdłuż doliny bystrej Krasławki miasteczko Krasław. Dobra krasławskie, własność hr, Maryi Platęrówny, składały się dawniej z sześciu folwarków większych jakoto Krasnołęka, Przenosiny, Baltyca, Adamów, Kombul i Ludwiampol, z których dwa ostatnie obecnie są w posiadaniu młodszej linii krasł. Platerów, oraz kilku pomniejszych, tudzież samego miasteczka Krasławia, odznaczającego się nietylko swem malowniczem położeniem, ale i wzrastającym coraz bardziej handlem, odkąd w r, 1865 tędy przeprowadzoną została kolej żelazna dynehursko witebska ze stacyą Krasławką, położoną o 1 4 mili od miasteczka Krasławia między stacyami Baltynem i Malinówką, o 205 w. od Witebska. Z powodu przeprowadzenia tędy kolei żelaznej, wiele się dróg pobocznych, wiodących do Rygi, zbiegło w Krasławiu z Litwy i Kurlandyi, co na ruch handlowy nader korzystnie wpłynęło. Widok Krasławia, zdjęty z okien pałacu na Dźwinę i rozciągające się wzdłuż doliny Krasławki miasteczko, podaje ogólnie album Napoleona Ordy. Najdawniejsze wiadomości o Krasławiu sięgają połowy XVI stulecia. Mistrz prowincyonalny inflancki Wilhelm Furstenberg w r. 1558 osadził tutaj na czas jakiś Engelbrychta Plumpera. W jedenaście lat potem Krasław został oddany w dziedzictwo Michałowi Brunnowowi, kanclerzowi nowo utworzonego księstwa kurlandzkiego, jak to widzimy z listu królewskiego do Sabby, starosty dyneburskiego, datowanego z Wilna 29 maja r. 1569. Mandat króla Zyggmunta III z r. 1603 te same dobra Krasławkę z attynencyami potwierdza w posiadaniu Brunnowów, jak tego dowodzi list Chodkiewicza, wielkorządzcy Inflant, do ówczesnego starosty dyneburskiego Adama Talwosza. Roku 1636 d. 26 września Krasław przez Wilhelma Brunnowa sprzedany został ze wszystkiemi przyległościami rodzinie Wolff przydomku do Ludingshausen, których ród w Aleksandrze i Teodorze dał Inflantom polskim dwóch dzielnych biskupów, a w jezuicie Jerzym założyciela nowego kościoła parafialnego katolickiego. Nabywcy imię było także Jerzy. Ten podniósł krasławską attynencyą Kombulmujżę na stopę pięknej osobnej majętności, stanowiącej obecnie własność młodszej linii krasławskich Platerów, Dobra krasławskie pół stulecia w posiadaniu Wolffów pozostawały. Jezuita Jerzy do LudingshausenWolff w r. 1676 wzniósł tu obszerny, ale drewniany kościół parafialny Kraska Kraskau Kraski Krasków Kraskowice Kraskowiec Krasław