Krampkewitz niem. , wś, pow. lęborski, ob. Krępiechowice. Krampkowo dok. , ob. Krępkowo, Krampkrug niem. , al. Nonnenhof, osada, pow. gdański, st. p. Orunia. Krampna, ob. Krempna. Krampsk, Krańsko, Krępsk, ob. Szczytno, jez. , Brda, rz. i Krępskie, jez. Krampvorwerk niem. , folw. do dóbr Polnisch Kessel, pow. zielonogórski. Krampz niem. , ob. Krępe. Kramry dwór, niem. Kraemershof, wś, pow. kwidzyński, śród nizin praw. brz. Wisły, na przeciw m. Gniewu, nad Starą Nogatą, ma 481 mr. obszaru, 9 bud. , 3 dm. , 40 katol. , 3 ewang. Parafia i poczta Gniew. Kś. F. Krams niem. , pow. gdański, ob. Kramsk, Kramsk, Kramsko, wś, pow. koniński, gm. i par. Kramsk; leży na płn. wschód Konina w odległ. w. 17, ma powierzchni 2323 mr. , ludności męż. 519, kob. 550, razem 1069; grunt sapowaty, przeważnie łąki, ma niewielkie pokłady torfu. W K. znajduje się urząd gm. , szkoła elementarna katolicka, kościół paraf. K. liczy się do najbogatszych wsi w całym powiecie; odbywają się tu 6 razy do roku jarmarki, dość licznie nawiedzane; przedmiotami zbytu na takowych są płody surowe, trzoda, bydło, konie i wyroby rzemieślnicze sąsiednich miasteczek i Konina. Kramsk nazywał się dawniej Krampsko, którą to nazwę miał przybrać od strumienia Krompiny, płynącego z północy na południe przez łąki do wsi K. należące, i wpadającego do rz. Warty z praw. jej brzegu; następnie wo wzmiance o wizycie jeneralnej biskupa Łaskiego Lib. ben. I, 222 w 1521 r. odbytej, jak również i w metrykach, pisano Krompsko, później Kramsko. Dobra K. należały do ststwa konińskiego; w r. 1797 król pruski darował je kapitanowi Hambergowi; następnie w r. 1811 nabyte zostały przez Fryderyka Vogel i odtąd ciągle były własnością prywatną, aż nakoniec w r. 1874 kupione zostały przez włościan, którzy je pomiędzy siebie rozdzielili. Według akt miejscowych, kościół parafialny pierwotny był z drzewa modrzewiowego, niewiadomo kiedy i przez kogo pobudowany i w r. 1601 konsekrowany, z biegiem czasu uległ zniszczeniu i rozebrany został. Teraźniejszy kościół murowany pobudowano za staraniem proboszcza ks. Ludwika Potrzebowskiego w r. 1844 kosztem parafian. a konsekracyi jego pod wezwaniem św. Stanisława męczennika dopełnił w r. 1854 ks. Tadeusz Łubiński sufragan włocławski; gdy ludność parafii coraz więcej wzrastała, kościół w r. 1862 powiększono przez dobudowanie prezbiteryum. Parafia K. posiadała na własność wieś kościelną Święciec. Do r. 1764 parafia ta była przyłączona do kościoła ks. franciszkanów w Pyzdrach; nadanie powyższe miał uczynić Zygmunt I w r. 1518 i prawo prezentowania ks. gwardyanowi franciszkanów nadał, co arcybiskup gnieźnieński Jan Łaski potwierdził; gdy jednakże w r. 1764 ks. gwardyan legalnych piśmiennych dowodów na to przyłączenie złożyć nie mógł, konsystorz generalny gnieźnieński odłączył parafią K. od klasztoru ks. franciszkanów i stałego proboszcza w K. ustanowił. Parafia ta w początkach była bardzo nieliczna, zaledwie miała 10 urodzeń w ciągu roku; była to bowiem okolica lasami zarosła; dopiero później po wycięciu lasów ludność znacznie się powiększyła; i tak w r. 1521 parafią składały następujęce wsie K. , Bilczewo, Pąchowo, Jabłkowo, Świętciec, Wysokie i Podgór; dzisiaj zaś oprócz powyższych do tej parafii należą Ksawerowo, Kędziorki, Grabowe, Ranna, Osowce, Police, Milin, Podgórz, Barce, Kuźnica, Marysiu, Stanisławowo, Borki, Konstantynowo, Drążek, Niwka, Stawisko, Wylany, Brzoski, Strumyk, Rysiny, Ostrów Księży, Tobułka, Lichnowe i Marcinów grunt. Ludność parafii wynosi 1986 męż. , 2097 kob. , razem 4083 dusz. Parafia K. należy do dekanatu konińskiego. Przy kościele tutejszym jest fundusz na dom schronienia dla 2ch starców. Gmina K, , we wsch. płn. stronie powiatu na praw. brzegu rz. Warty położona, przedstawia się jako nizina, w północnej tylko części nieco wzniesiona, przerżnięta kilku rzeczkami i strumieniami, jako to rz. Krompin, Wiercica, Sakłak i Nietoczka z płn. na płd. bieg swój mającemi i wpadającemi do rz. Warty; skutkiem takiego położenia przy każdem wezbraniu rz. Warty woda w strumieniach i rzeczkach występuje ze swoich łożysk i zalewa przyległe pola i łąki, tak, że literalnie cała gmina wraz z drogami podlega zalewom, i komunikacya tylko łodziami ma miejsce; wiosenne zalewy, corocznie powtarzające się, sprawiają, że łąki, z których przeważnie składa się gmina, okrywają się bujną roślinnością i przynoszą właścicielom duży dochód, czemu głównie przypisać należy zamożność mieszkańców gminy, którą do najbogatszych w powiecie zaliczają. Gmina E. zawiera w sobie 60 oddzielnych nomenklatur, ma powierzchni 8285 mr. , w której to ilości łąk 3937 mr. ; ludności 3716 dusz, a w tej liczbie 433 niemców. Znajduje się tu 3 szkółki elementar. katol. ,. 1 szkółka ewang. , 2 kantoraty i kasa pożyczkowa z kapitałem zakładowym 600 rs. Według Tow. Kred. Ziem. do dóbr K. należały wsie Kramsk os. 142, z grun. mr. 1604; Police os. 12, z grun. mr. 56; Mały Polic os. 7, z grun. mr. 59; Ossowiec os. 7, z grun. mr. 60; Ranna os, 35, z grun. mr. 156; Lichnowo os. 16, z grun. mr. 64; Tobułka os. 5, z grun. mr. 37; Ossowiec nowy os. 2, z grun. mr, 51; Sakłak os. 7, Krampkewitz Krampkewitz Krampkowo Krampkrug Krampna Krampsk Krampvorwerk Krampz Kramry Krams Kramsk