ta orno i ogrody mr. 416, łąk mr. 117, pastwisk mr. 154, lasu mr. 355, nieużytki i place morgów 27; budynków murowanych 4, z drzewa 15, cegielnia, pokłady torfu. Wieś KowalaStępocina osad 34, z gruntem mr. 286; wieś Kowalówka osad 7, z gruntem mr. 60. 6. K. , wś, pow. miechowski, gm. K. , par. Zębocin, nad rz. Szreniawą; leży przy trakcie powiatowym od Proszowic do Brzeska Nowego; ma dm. 30, z których 3 mur. , mk. 361 męż. 153, kob. 208. W r. 1827 dm. 32, mk. 168. Osad włośc, 29, z przestrzenią mr. 163, obszar dworski zajmuje mr. 513. Do dóbr K. należą folw. Grębocin i Zembocin ob. , obejmując razem z folw. K. mr. 947; przed uwłaszczeniem włościan należała i wieś zarobna Żerkowice. W K. jest fabryka cykoryi, od lat dwóch istniejąca, z roczną produkcyą rs. 3000. Gmina K. należy do sądu gm. okr. II w Brzesku Nowem, zajmuje ogólnej przestrzeni mr. 7319, w tej liczbie włośc. 2155 mr, , dworskich 5063 mr. , rozparcelowanych 80 mr. , skarbowych 5 mr. i w posiadaniu duchowieństwa 16 mr. Ludność ogólna wynosiła z końcem r. 1881 głów 3017 męż. 1410, kob. 1607. Oprócz wspomnionej fabryki cykoryi, w gm. K. jest młyn wodny 1 i 2 cegielnie. Grunta przeważnie pszenne, słynna próchnica proszowska; wydają buraki cukrowe, około 10000 korcy rocznie, do cukrowni w Szreniawie, szkółek elementarnych w gminie 2. W skład tej gminy wchodzą wsie z folwarkami Dobranowice, Grębocin, Górka Stągniowska, Jakóbowice, K. , Mniszów, Poborowice, Rudno Górne i Średnie, Stągniowice, Szpitary, Więckowioe i wieś Żerkowice. K. wraz z Grębocinem i Zembocinem miała już istnieć w r. 1076 i były te wsie podówczas w posiadaniu Mikołaja z Zembocina i żony jego Małgorzaty, po śmierci których K. dostała się jednemu z ich synów por. Zębocin. W XV w. należała do Stanisława Szydłowiecklego h. Odrowąż, który otrzymał ją w posagu za żoną. Było tu 13 łanów kmiecych, 2 karczmy i 4 zagrodników, z jakowych posiadłości dziesięcina oddawaną była do klasztoru norbertanów w Brzesku Hebdów; z folw. zaś w Kowali plebanowi w Zembocinie Lib. ben. III, 78. Będzie to zapewne Stanisław Szydłowieoki kasztelan żarnowski 1476 r. i radomski 1478 r. , którego druga żona Zofia na Goszczykowie i Pleszowie, prawdopodobnie wniosła mu w posagu wś K. W XVIII w. dziedzicem dóbr K. był Krzysztof Hilary Szembek, biskup płocki, który miał tu swój dworzec obszerny, murowany; śladów jednak z niego nie pozostało, następni bowiem właściciele, gdy popadł w ruinę, rozebrali go, a z materyału wznieśli niewielki dwór murowany i budynki gospodarskie. W naszych już czasach dobra te należały do Aleksandra Rożnieckiego, później Mieszkowskiego, dziś A. chiltza. 7. K. , pow. kielecki, ob. Kowale. Kowala, futor, ob. Kaniów, i. III, 813. Kowalce, wś pryw. , pow, wilejski, o 36 w. od m. Wilejki, 1 okr. adm. , przy byłej drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 10 dm. , 152 mk. 1866. Kowalciszki, wś rząd. nad jez. Łoździeje, . pow. święciański, 3 okr. adm. , gm. Hoduciszki, o 34 w. od Święcian, 10 dm, , 82 mk. katol. 866. Kowalczuki, wś. nad jez, Giłujcie, pow. kalwaryjski, gm. i par. Simno, odl. 27 w. od Kalwaryi. W 1827 r. było tu 14 dm. , 134 mk. ; obecnie jest 26 dm. i 161 mk. Por. Koleśniki. Kowalczuki 1. wś rząd. , pow. wileński, 5. okr. adm. , o 21 w. od Wilna, 4 dm, , 24 mk. , z tego 15 prawosł, 9 katol. 2. K, , wś, pow. święciański, 1 okr. polic, mk. kat. 47, dm. 5, od Swięcian 6 w. 1866. Kowalczuki, grupa domów na obszarze dworskim Toporów, pow. brodzki. Kowale, por. Kowal i Kowala. Kowale 1. pow. częstochowski, gm. Kamyk, par. Konopiska. 2. K. , wś i folw. nad rz. Wartą, pow. sieradzki, gm. i par. Charłupia Mała Łaski, Lib. ben. I, 433, odl. od Sieradza w. 9. Wś ma dm. 11, mk. 123; folw. dom 1 W 1827 r. było tu 12 dm. i 105 mk. Folw. Kowale rozległy mr. 416, grunta orno i ogrody mr. 166, łąk mr. 72, pastwisk mr. 18, lasu mr. 1, nieużytki i place mr. 158; bud. mur. 1, z drzewa 3; płodozmian 10polowy. Wś K. osad 22, z gruntem mr. 90. Dobra K. , Biskupice, Żerosławice i Zagórki, własność ssrów Siemiątkowskiego, mają 1350 mr. rozległości. 3. K. , wś i folw. , pow. wieluński, gm. i par. Praszka, odl. od Wielunia 18 1 2 w. W 1827 r. było tu 65 dm, , 451 mk, ; obecnie wś ma 93 dm. cyfry mk, nie podaje wykaz urzęd. ; folwark dm. 8, mk. 107. Wś K. , gniazdo Kowalskich h. Wierusz, już w pierwszej połowie XV w. miała kościół paraf. Potem częściowo przeszła w ręce bernardynek wieluńskich, któro się kościołem opiekowały. Opustoszał atoli. Kto wystawił dzisiejszy drewniany kościołek niewiadomo. Oddawna zamieniony na filialny. Do parafii kowalskiej należały niegdyś wsie K. , Długie i Gana. Dobra K. , oddzielono od dóbr rząd. Mokrsko i w r. 1836 nadane na prawach majoratu generałlejtnantowi Berdiajew, mają wraz z Wierzbiem 2696 mr. rozl. , w tem 1086 mr. lasu. Podług wiadomości z r. 1858 i 1866 składają się z folwarków Kowale, Kierzmachówka v. Kiermachówka, Zawisna; nomenklatur Plewo, Długie i Sołtysiaki; wsi K, os. 80, z grun. mr. 1601; wś Wierzbie os. 93, z grun. mr. 1611; wś Gana os. 54, z grun. mr. 904; wś Aleksandrów os. 32, z grun. mr. 164. 4. K. Pańskie, wś, prob. , folw. , pow; turecki,

Kowala

Kowala

Kowalce

Kowalciszki

Kowalczuki

Kowale