nie nazwę tę prawdopodobnie przypomina. Ob. Perlbach, Pommer. Urkunden. Koty, dawna okolica szlachecka w b. ziemi łomżyńskiej, gniazdo Kotowskich, wspominane w dokumentach z 1441 r. ; obecnie tę wspólną pierwotną nazwę przechowało tylko a K. Lutostań, pow. łomżyński, gm. i par. Puchały. W 1827 r. było tu 20 dm. , 113 mk. i b K. Rybno, wś szlach. i włośc. , pow. szczuczyński, gm. Bogusze, par. Grajewo. Koty, ob. CzapliceK. Koty 1. wś, pow. oszmiański, 2 okr. adm. , 44 w, od Oszmiany, 7 dm. , 82 mk. , z tego 73 prawosł. , 9 katol. 2. K. , wś gminy pohoskiej, pow. dziśnieński, 3 okr. adm. , o 57 w. od Dzisny, 9 dm. , 80 mk. , z tego 36 prawosł. , 44 katol. 1866. Koty, część Jazowa starego, powiat jaworowski. Koty 1. Wielkie, niem. GrosaKotten, wś i folw. , pow, czamkowski; folw. 205 mr. rozl, ; 60 dm. , 539 mk. , 529 ewan. , 3 katol. , 7 żyd. , 94 analf. Kościół parafialny protestancki dye cezyi wieleńskiej Filehne. Poczta w Wielkiem Dzierznie Gross Drensen o 4 kil. 2. K. Małe, niem. Klein Kotten, dwa folw. , jeden ma 515 mr. rozl. , drugi 466 mr. rozl. , 4 dm. , 31 mk. , wszyscy ew. , 4 analf. Poczta w Wielkiem Dzierznie o 4 kil. , st. kol. żel. w Wiele niu Filehne o 11 kil. 3. K. Hamernia, niem. Kottenkammer, ob. Eisenhammer; wś nad stru mykiem Hamerką zachodnią, poboczną Noteci, pow. czamkowski, 29 dm. , 257 mk. , 254 ew. , 3 katol. , 35 analf. Poczta, tel. i st. kol. żel. w Wieleniu o 8 kil. M. St. Koty, niem. Kotti, wś i młyn, pow. brodnic ki, nad strugą Welem, o 1 milę od Lidzbarka, przy granicy pow. niborskiego. Obszaru mr. 551, bud. 22, dm. 9, katol. 56, ewang. 1. Par. i poczta Lidzbark, szkoła Jeleń. Kś. F. Koty, niem. Kotten, wś, pow. jańsborski, st. p. Bajtkowy. Koty, niem. Koten, Kotten, wś, pow. toszecko gliwieki, nad Małopaną, na płn. od Tworoga, ma 179 bud. , 49 dm. , 401 mk. , w tem 5 ewang, 13 izr. , 80 osad, 420 mr. rozl. , kościół dawniej filialny do Langendorf, od 1687 para fialny, 1714 r. zmurowany. F. S. Koty, Kotti, wś, pow. cieszyński na Szlązku austr. , w par. katol. Cierlicko, w gminach Żuków Dolny i Górny, rozl. mr. 280, ludn. 293 t. j. w gminie Ż. D. 48, a w gminie Ż. G. 245. Kotyczki, grupa domów w Jakubowej Woli, pow. drohobycki, w płn. stronie obszaru, na prawym brzegu Trudnicy. Kotyki, ob. Kamionka Wołoska, Kotyle, wś, pow. władysławowski, gm. i par. Syntowty, odl. 46 w. od Władysławowa. W 1827 r. było tu 26 dm. , 251 mk. ; obecnie 31 dm. , 254 mk. Kotyliczek, wzgórze w płd. zach. stronie Uherec wieniawskich, pow. rudecki. Kotylnica, potok łączny, wypływa w obrę bie wsi Pawłowej, pow. jarosławski, z nad północnej granicy z gm. Majdanem; płynie przez wieś Pawłową na płd. zachód, przerzyna Krasne, wschodnią część Cieplic, koło gromady chat Zielonkami zwanej, i w obrębie wsi Do brej uchodzi z praw. brzegu do potoku Przyłubieni. Długość biegu 9 kil. Br. G. Kotylnica na mapie Kummersberga Kobylnica, lesiste wzgórze, 870 m. wys. , w płd. zach. stronie Hutara, pow. stryjski, na lewym brzegu Wadrówki. Kotynica. Tak zowią niekiedy rzeczkę w pow. częstochowskim, gminie Węglowice, pod wsią Długi kat. Kotynin, ob. Choitynin. Kotysz, Kotyszki, zaśc. szlach. i fabr. papieru nad jez. Kotysz, pow. trocki, 1 okr. adm. , 10 w. od Trok, 2 domy, 13 mk. katol. 1866. Papiernia należy do Emilii Niczko, dawniej Szulca. Kotyże, niem. Kottisch, dok. Kottys, Gothyze, wś, miastu Starogrodowi należąca, pow. starogrodzki, 3 4 miasta nad jez. nieznacznem. Obszaru obejmuje mr. 2210, gburów 25, zagrodników 11, katol. 83, ewang. 296, dm. 37. Parafia i poczta Starogród, szkoła w miejscu. R. 1373 Winryk Ton Kniprode, mistrz w. krzyżacki, wystawił przywilej na K. dla miasta Starogrodu. Jako graniczne wioski wspominają się Sumin, Żabłenki, Zielona Góra, Dąbrówka i Rokocin. Za to zobowiązane miasto pełnić służbę wojenną z koniem we zbroi, do budowy i naprawy zamków pomocnymi być i t. d. W miejsce dawniejszego prawa polskiego dadzą nam 2 1 2 m. , płużnego zaś od włóki 1 k. żyta, a od 1 pługa po 2 korce żyta. Roku 1401 miasto Starogród wydaje tę wieś Jakóba Ilmens a synom; włók było wtedy 40; sołtys otrzymał 4 wł. , a od innych płacili czynszu po 16 skot. i 1 kurę, biskupowi zaś za dziesięciny po pół wiardunka. Płużne swojo i za sołtysa winni nam płacić i proboszczowi po pół korca żyta. Sołtys służyć nam będzie w wojnie na koniu 4 m. wartującym. Także pachołka knecht przystawi nam na wojnę reyse, ale my jemu i koniowi utrzymanie damy. Gburzy stawią 1 konnego o naszem utrzymaniu; szarwark pełnić będą jako im rozkażą. Sołtys bierze 3ci fenig z sądów; dajemy mu także 2 małe jeziora tej wsi na użytek, inne wielkie pozostanie dla miasta. Pomiędzy świadkami zapisany Mikołaj Krapitz. Następnie zdaje się, że miasto ustąpiło tę wieś prepozyturze św. Jerzego w Starogrodzie; przynajmniej wszyscy katolicy po reformacyi wciąż tak twierdzili. Wytoczono za Zygmunta III proces o przywrócenie tej wsi kościołowi; dla

Koty

Koty

Kotyczki

Kotyki

Kotyle

Kotyliczek

Kotylnica

Kotynica

Kotynin

Kotysz

Kotyże