Kotulin, wś i folw. , pow. brzeziński, gm. Mroga Dolna, par. Kołacinek Łaski, Lib. ben. 1 II, 339. W 1827 r. było tu 9 dm. , 60 mk. ; obecnie wś ma 5 dm. , 80 mk. ; zaś folw. 2 dm. , 10 mk. Rozleg. folw. wynosi mr. 647 grunta orne i ogrody mr. 487, łąk mr. 5, pastwisk mr. 6, lasu mr. 138, nieużytki i place mr. 11; bud. mur. z drzewa 7; gospodarstwo 4polowe. Wś K. os. 9, z gruntem mr. 75. Br, Ch. Kotolin, niem. Kottulin 1. Wielki, wś i do bra, pow. toszeckogliwicki, o milę od Toszka, 96 bud. , 65 dm. , 605 mk, w tem 4 ewang. , 10 izr. Wś ma 50 osad, 986 mr. ziemi, kościół paraf, który 1502 r. już istniał i wtedy z Ma łego K. do Wielkiego przeniesiony, 1808 r. spłonął; szkołę. Dobra 2900 mr. rozl. 2. K. Mały, wś i dobra, tamże, 70 bud. , 42 dm. , 347 mk. Wś ma 44 osad, 801 mr. ziemi; dobra zaś 1851 mr. rozległe Parafia Kotulin dekanatu toszeckiego 1869 r. miała 1593 katolików, 7 ewang. , 5 izrael. F. S. Kotuń, wś, pow. , siedlecki, gm. i par. Żeliszew. Jest tu su. dr. żel, warsz. teresp. , odl. od Warszawy 70 w. , tudzież st. poczt. W 1827 r. było tu 21 dm. , 126 mk. ; obecnie jest 37 dm. , 289 mk. i 1056 mr. obszaru. Według Tow. Kred. Ziems. folw. K. lit. A rozległy mr. 105 grunta orne i ogrody mr. 50, łąk mr. 10, pastwisk mr. 2, lasu mr. 40, nieużytki i place mr. 3; bud. z drzewa 4. Wś Kotuń osad 30, z grun. mr. 357. Folw. K. lit. B rozległy mr. 90 grunta orne i ogr. mr. 43, łąk mr. 9, pastwisk mr. 1, lasu mr. 34, nieużytki i place mr. 3; bud. z drzewa 4. Kotuń, cztery miejsc, pow. wałecki, przy granicy w. ks. poznańs. , 1 1 2 mili od Piły. 1 K. , niem. Kattun, szlach. rycer. dobra, ob szaru mr. 3634, bud. 20, dm. 7, katol. 73, ewan. 51. Parafia i poczta Piła, szkoła w miej scu. 2 K. , niem. Kattun, król. wś, obszaru mr. 3378, bud. 71, dm. 25, katol. 57, ewang. 174. Reszta jak przy 1. 3 K. , niem. Kegelshöhe, szlach. dobra, bud. 11, dm. 3, katol. 18, ewang. 13. Reszta jak przy 1. 4 K, , niem. Kegehmühl, dobra, obszaru 2048, bud. 25, dm. 6, katol. 75, ewang. 54. Kś. F. Kotuń, Kotoń, część pasma Beskidów wschodnich, nad Rabą ze szczytem Kamiennik, 774 m. wysokim. Kotunia, Kotonia, wś nad rzeczką bez nazwy, młyn, post. pogr. , pow. słupecki, gm. Ciążeń, par. Słupca Łaski, Lib. ben. I, 305, odl. od Słupcy 3 w. ; wś ma 44 dm. i 133 mk. ; młyn dom 1, mk. 8; post. pogr. straży dm. 1, mk. 9. Por. Ciążeń. Kotunia, dok. Chotonya, wymienia Łaski Lib. ben. I, 269 w par. Wyszyna. Kotuńka, rz. , lewy dopływ Wilii, która do Horynia wpada, K. płynie na Ruskie Hucisko do Lachowa. Kotunowiec, lesiste wzgórze, 826 m. wy sokie, w płd. wsch. stronie Hutara, pow. stryj ski. Wody jego płyną na płn. do Racenowy, dopływu Wadrówki. Lu. Dz. Kotuński smug, niem. Kottenbruch, osada, pow. czamkowski, 3 dm. , 33 mk. , 32 ewan. , 1 katol. , 7 analf. Poczta i gość. w Dzierznie Wielkiem Gross Drensen o 5 kil. ; st. kol. żel. i tel. w Wieleniu Filehne o 12 kil. M. St. Kotusch niem. , ob. Kotusz. Kotusów dok. , ob. Kotuszów. Kotusz, niem. Kotusch 1. wś, powiat ko ściański, śród bagna obrzańskiego, nad Kopanicą półn. , 53 dm. , 364 mk. , 359 ewan. , 5 kat. , 36 analf. ; poczta, tel. i st. kol. żel. w Kościa nie Kosten o U kil. 2. K. , dom. , 3332 mr. rozl. , 3 dm. , 50 mk. , należą do dóbr Parzęcze wa, własności hr. Aleksandra Potworowskiego. 3. K. , młyn, pow. pleszewski, 1 dm. , 19 mk. ; należy do dom. Turowy. M. St. Kotuszów 1. wś i folw. nad rz. Czarną, pow. opoczyński, gm. Niewierszyn, par. Dąbrowa, odl. 23 w. od Opoczna. W 1827 r. było tu 23 dm. , 82 mk. ; obecnie dm. 30, mk. 250. Wieś tę wspomina Długosz t. I, 335. Folw. K. z wsią K. i Borowiec rozległy mr. 1026 grunta orno i ogr. mr. 464, łąk mr. 43, pastwisk mr. 28, wody mr. 6, lasu mr. 445, nieużytki i place mr. 24. W osadzie młynarskiej mr. 16; bud mur. 1, z drzewa 17; płodozmian 6 i 10polowy; młyn wodny, pokłady torfu. Od dóbr tych w r. 1875 oddzielony został folw. Borowiec rozległości mr 161. Wś K. osad 35, z gruntem mr. 357; wś Borowiec os. 10, z grun. mr. 81. 2. K. , wś, pow. stopnicki, gm. Kurozwęki, par. Kotuszów; leży na lewo od drogi bitej z Chmielnika do Kurozwęk, o milę od Staszowa. Posiada kościół paraf. murowany, hutę szklaną i szkołę elem. W 1827 r. było tu 37 dm. , 305 mk. Kościół tutejszy pierwotnie drewniany istniał już w XV w. Dług. II, 387, obecny murowany wzniósł Krzysztof z Brzezia Lanckoroński w 1681 r. Par. K. , dek. stopnicki, 1542 dusz. B. Ch. Kotwasice, Kotwaszyce, kol. , pow. turecki, gra. i par. Malanów Łaski, Lib. ben. II, 70; odl. od Turku 10 w. W 1827 r. było tu 21 dm. , 438 mk. ; obecnie jest 127 dm. i 863 mk. Czyt. Kod. dypl. pol. I, 265. Kotwica, pow. garwoliński, gmina Wola Rembkowska, par. Garwolin. Nie zamieszczona w spisie urzęd. miejscow. gub. siedleckiej Pamiat. Kniż. z 1877 r. . Kotwin, ob. Kotfin. Kotwino, w dok. Cotuino, nazywały się pola agri w ziemi słupskiej, dane na własność kościołowi św. Stanisława w Garnie Garde przez księcia Mestwina r. 1282; znajdowały się według dokumentu opodal wsi Rębowa. Obecnie jezioro Koftwien See niem. przy Gar

Kotulin

Kotolin

Kotuń

Kotunia

Kotuńka

Kotunowiec

Kotuński

Kotusch

Kotusów

Kotusz

Kotuszów

Kotwasice

Kotwica

Kotwin

Kotwino