nadała w 1374 r. K. prawem niemieckiem, ustanowiła targi i zrównała co do swobód z Krakowem. Jagiełło w 1421 r. nadał 8dnio wy jarmark na św. Maryą Magdalenę. Według lustracyi z 1564 r. były w K. 83 dm. , 13 jatek. Spalone przez Szwedów miały K. po odbudo waniu się w 1664 r. 52 domy. Inwentarz spo rządzony w 1733 r. przekonywa, iż dochody z miasta stanowiły uposażenie wielkorządcy krakowskiego. Pieniędzmi płacili oni z do mów, pól, sklepów 120 zł. gr. 18 rocznie. Z łanu każdego po 8 korcy koszyckich 2 krakowskim owsa, 40 jaj, 5 kapłonów. Do żni wa w Kucharach raz na rok do jarzyny i raz do oziminy po 4 sierpy z łanu posyłać mieli. Jan III przywilejem z 1676 r. dozwolił mieszcza nom wolnego wrębu w lasach niepołomickich. Par. K. dek. pińczowski, 1148 dusz. 2. K. , wś, pow. opatowski, gm. Wojciechowice, par. Gierczyce, od Opatowa odl. 14 w. Ma 13 dm, 115 mk. , 370 mr. ziemi. Należała do dóbr Wojciechowice Wielkie. Br. Ch. Koszyce, Wielkie i Małe, dwie wsie na lew. brz. Biały, w międzyrzeczu tej rzeki i Dunajca, w dolinie 208 m. npm. , otoczonej niewielkiemi wagórzami, które pokrywają mało lasy, w pow. tarnowskim, parafii rzym. katol. w Zbyłtowskiej górze. K. Małe liczą 411 mk. rzym. katol. z tych 37 na obszarze wiek. pos. , mają piękny dwór, ogród założony w zeszłem stu leciu i piękny starożytny most murowany na arkadach z nakryciem. Pos. wiek. hr. Mieroszewskiego ma obszaru 477 mr. roli i 29 mr. Insu; mn. pos. 345 mr. roli w ogóle; K. Wiel kie mają 566 mk. rzym. kat. , z tych 125 na obszarze wiek. własn. ks. Sanguszków i kasę pożyczk. gminną z funduszem 195 zł. w. a. Pos. wiek. wynosi 545 mr. roli i 126 mr. lasu, mniej, pos, 314 mr. roli w ogóle. K. Małe graniczą na południe z Rzuchową, K. Wielkie na północ ze Strubiną przedmieściem Tarnowa i Zbyłtowską górą, na zachód graniczą obiedwie wsie ze Zgłobicami a od wschodu oblewa je Biała. Mao, Koszyce, niem. Kaschütz, dobra z młynem, pow. wałecki, nad strugą bezimienną, do Gwdy uchodzącą, przy bitym trakcie pilskojastro wskim, ćwierć mili od Piły. Obszaru liczy mr. 1185, bud. 23, dm. 5, kat. 23, ew. 46. Parafia, szkoła, poczta Piła Sohneidemühl. Koszyce, Kaszów, węg. Kassa, niem. Kaschau, łac. Cassovia, m. nad Hernadem, stolica hrabstwa abaujskiego. Z K. idą drogi żelazno do Bogumina 351 kil. , do Preszowa 33 kil do Pesztu 438 kil. . K. liczą przeszło 25000 mk. ; stolica biskupa rzym. katol. ; posiada akademią królewską i inne zakłady naukowo, oraz twspaniały gotycki kościół katedralny; nosi tyruł wolnego miasta królewskiego. Z powodu rozpoczęcia się wojny węgierskiej r. 1848, wojska austryackie, pod dowództwem feldmarszałka porucznika Hr. Szlika, obsadziły to miasto w grudniu tegoż roku. Po bitwach zaszłych pod Siksawą i Forrowem, cofnąwszy się Szlik do Koszyc, zmuszony został wyjść na nowo w pole i stoczyć d. 4 stycznia 1849 r. opodal bitwę z wojskami węgierskiemi pod wodzą gegenerała Mesarosza, w której Węgrzy stracili 10 armat, 6 jaszczyków amunicyi, 1 sztandar, 200 karabinów, 40 koni i 500 jeńców, a w daljszem ściganiu przez lekką jazdę, jeszcze 6 dział ciężkich, około 1000 karabinów, znaczną liczbę koni i niewolnika. W bitwie tej legion polski odznaczył się przeciwko pułkowi piech. , zwanemu Parmeńskim, lecz cała kancelarya Mesarosza dostała się w ręce nieprzyjaciela. W kwietniu wyparci zostali z Koszyc przez generała Dębińskiego. Dnia 24 czerwca tegoż roku K. zajęte zostały przez wojska rossyjskie, pod dowództwem księcia Paszkiewicza. Koszyki, była wś pod Warszawą, dziś częsć płd. zach. dzielnicy tego miasta. Koszyki, niem. Koszycken, wś, pow. łecki, st. poczt. Ełk. Koszyłowce, wś, pow. zaleszczycki czortkowski, o 10 kil. od st. poczt. Tłuste, ma cerkiew gr. katol, szkołę 1klas. , 828 mk. w gminie, 74 na obszarze dworskim. Koszyłowskie włości, ob. Kalnik, tom III, 707. Koszyna, dwie wsie serbskie tego nazwi ska, na dolnych Łużycach, w pow. kalawskim, przedzielone biegiem rzeki Halsztrów. 1 Wielika, niem. Gr. Koschen, na gruntach jej wśród piaszczystej równiny wyniosły pagórek zwany Koszyńską górą Koschenberg. Są w niej ka mieniołomy. Wieś należy do ewang. parafii w Łutach. Szkoła początkowa, której patronat ma fiscus. 2. Mała, po niem. Klein Koschen, należy do ewang. parafii w Złym Komorowie. W obu wsiach gwara ludu przejściowa z dolnodo górnołużyckiego narzecza; do ostatniego bardzo silnie zbliżona. A. J. P. Koszyniec, ob. Kaniów, t. III, 813. Koszynówka, Koszynowy, ob. Kozinowo. Koszyńska góra, ob. Koszyna. Koszyrski kamień, ob. Kamień. Koszysta, szczyt i grzbiet górski w Tatrach nowotarskich. Na zetknięciu się trzech grzbietów górskich Wołoszyna, Buczynowej turni i Koszystej znajduje się obszerna płasienka, najmniej 200 kroków wszerz i wzdłuż mająca, na wys. 2160 m. , zwana Krzyżnem, sławna pięknym widokiem na Tatry. Od Krzyżnego wprost na północ biegnie potężne ramię górskie, jako ściana oddzielająca dolinę Pańszczycy od zach. od doliny Waksmundzkiej od wschodu. Zwie się ono Koszystą Wielką. Szczyt najwyższy wadług szt. gen. wznosi się 2192 m. Na mapie tegoż szt. czytamy dla to Koszyce Koszyce Koszyłowce Koszyłowskie Koszyna Koszyniec Koszynówka Koszyńska Koszyrski Koszysta