wylewając co rok, tworzy dobre łąki, miejsca mi jednak torfiaste i kwaśne. Prąd wody szyb ki, koryto dosyć głębokie. Przyjmuje, według J. Blizińskiego, z praw. brz. naprzeciwko Oleksina strumień od Czerniowa, pod Gałkami od Czarnowąża; z lewego pod łączką od Małej Wsi i Jeziorka, pod Sosnowem Witówkę, za Oleksinem strugę od Mroczek i pod Skubniewem od Grębkowa. W wielu miejscach przy brzegu Kostrzynia znajdują się ślady osad przedhistorycznych urny i krzemienne okrzoski znajdują koło wsi Żebrak, Boimie, Oleksin, Proszew. Por. Kępa, nr. 62. Tym. Łun. Kostrzyń al. Kostrzetwska woda, rzeczka pod wsią Kostrzyna w pow. częstochowskim, ma swe źródło u podnóża wzgórz częstochowskich, na granicy Szląska ob. Częstochowa, 859 2. Por, Kostrzewska Woda. Kostrzyna, wś nad rz. Kostrzewską Wodą, pow. częstochowski, gm. Panki, par. Starokrzepice, o 27 w. na płn. wsch. od Częstochowy, w pobliżu granicy pruskiej. W 1827 r. było tu 45 dm. , 248 mk. W XVI w. istniała tu kuźnica, a wieś wchodziła w skład starostwa krzepickiego. Kostschin niem. , ob. Kościerzyn, Kostuchna, attyn. wsi Piotrowice, pow. pszczyński. Kostulin, folw. , pow. włocławski, gm. i par. Chodecz, 1 dm. , 69 mk. Por. Kamionna, Kostulin, folw. , pow. lepelski, 3 okr. polic, par. katol. sielicka dawniej uszacka. Łącznie z folw. Łućki, od którego jest odległy o 3 w. , należał do Herzyków a od tych został nabyty przez Adelę Siellawo. Rozl. 3 włóki, roczna dzierżawa 300 rs. W. M. z S. Kostulina, wś, pow. mohylowski, gub. po dolska, gm. Serby, par. Ozarzyńce, ma 9 dm. , 233 dzies. ziemi włośc. wraz z Kodłubajówką i 368 dz. dworskiej. Własność Gryziewicza, dawniej Lubomirskich. Dr. M. Kostunin l. folw. , pow. chełmski, gm. i par. Rejowiec. 2. K. , wś, pow. krasnostawski, gm. Rudka, par. Siennica. 3. K. , folw. , pow. radzyński, gm. Biała, par. Radzyń, 3 dm. , 9 mk. , 300 mr. obszaru. Kosturowizna, pow. będziński, gm, i parafia Wojkowice. Kostury, folw. nad rz. Wierzchówką, dopływem Smotrycza, pow. płoskirowski, gmina Kuźmin, par. Gródek. Należy do wsi Krzemiennej. X. M. O. Kostusin 1. kol. do Byszewa należąca, pow. łęczycki, gm. i par. Witonia, 11 dm. , 123 mk. , gruntu ornego mr. 260. 2. K. , wś, pow. przasnyski, gm. Dzierzgowo, par, Pawłowo, odl. o 18 w. od Przasnysza, ma cegielnię, 3 dm. , 26 mk. , 54 mr. gruntu. W. W. Kostusza, wzgórze na granicy gm. Chodaczkowa z gm. Konstantynówką, w pow. tarnopolskim, wznosi się 340 m. npm. Z pod niego wytryskuje potoczek Kostusza, który po kró tkim biegu wpada w Chodaczkowie do Baworowskiej ruskiej. Br, G. Kostuszyn, folw. , pow. obornicki, 7 dm. , 109 mk. , należy do dom. Budziszewa. Kosty, grupa domów w Abrahamszczyźnie część Krowicy, pow. cieszanowski. Kostycze, wś, nad rz. Leśną, pow. brzeskolitewski. Kostyki, 1. folw. na prawym brzegu Wilii, o 69 w. od jej źródła, pow. wilejski, o 30 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , gm. Serwecz, przy byłej drodze pocztowej z m. Dołhinowa do m. Wilejki, 1 dm. , 25 mk. 1866. Niegdyś dziedzictwo Jałozów, od których nabył go Aleksander Kazimierz Slizień. 2. K. , wś tamże, o 29 w. od m. Wilejki, 21 dm. , 165 mk. , cerkiew 1866. Kostyńce, Kostestie, wś, pow. storożyniecki, o 10 klm. od Storożyńca, ma cerkiew grecką nieunicką i 2233 mk. Kostyniewo lub Krasna Dacza uroczysko na folw. Szejbakpol. pow. lidzki. Kostynlot, albo Kostenblut ob. , Kostyr, po łotew. Kostejrs, wś, pow. dyneburski, parafii Ruszona ob. , własność Żaby. Kostyszczyny gaj, część Nesterowiec, pow. złoczowski. Kostyszyn rus. , ob. Kościaszyn. Kosuchen niem. , ob. Kożuchy. Kosuckie, albo Kosuta, wś u zbiegu rz. Kosuty z Wilią, pow. wilejski, o 11 w. od m. Wilejki, 2 okr. adm. , 7 dm. , 74 mk. 1866. Młyn wodny. Kosumce, ob. Kossomce. Kosuta, rz. dopływ Wilii, między Rabuniem a Pleśnianką uchodzi. Kosy, 1. wś, pow. bałcki, gm. Nestoita, par. Bałta, nad rz. , Jahorłykiem, ma 85 dm. , 444 mk. , 1205 dzies. ziemi włośc. , 3362 dzies. dworskiej. Cerkiew pod wez. N. M. P. dla 590 parafian, ma 79 dzies. ziemi. Należała do Jabłońskich, dziś do Sobańskiego. Andrzejowski Rys botaniczny pisze, że na płd. od K. ku wsi Florze znalazł pagórek na 2 wiorsty długi, tak bogaty w rzadkie rośliny, iż można go nazwać skarbem flory tamtejszej. 2. K. , ob. Kossy, Dr. M. Kosy, niem. Kossi, włośc. wś, pow. kartuski, w uroczej okolicy śród lasu, blisko jezior raduńskich, 727 nad poziom. morza, pół mili od Kartuz. Obejmuje obszaru mr. 459 gbur. 7, zagr. 6, 152 kat. , ew. 7, dm. 15. Par, Chmielno, szkoła Smętowo, poczta Kartuzy. Wieś tę posiadały dawniej pp. norbertanki w Zukowie. R. 1834 czterech gospodarzy spłaciło 64 dni pańszczyzny, którą odrabiać winni byli klasztorowi. KojsyjaCharczewni, st. p. w pow. ustiu

Kostrzyń

Kostrzyń

Kostrzyna

Kostschin

Kostuchna

Kostulin

Kostulina

Kostunin

Kosturowizna

Kostury

Kostusin

Kostusza

Kostuszyn

Kosty

Kostycze

Kostyki

Kostyńce

Kostyniewo

Kostynlot

Kostyr

Kostyszczyny

Kostyszyn

Kosuchen

Kosuckie

Kosumce

Kosuta

Kosy