W r. 1880 ludności 207, z wyjątkiem kilku osóbj serbskiej. Przystanek dr. źelaz. na linii ChociebuźBerlin, A. J. P. Ko ogory al. SznurU, zaśc nad jez. Miłoszowo, pow. dziśnieński, 3 okr. adnk, o 45 w. od Dzisny, 1 dm. , 7 mk. kat. 1866. Kosojce, niem. Kośswig, wś w niediwno zniemczonej części dolnych Łużyc, w pow. ka lawskim, parafia Kałkojce. Serbów nieznaczna ilość. A. J. P. Kosokiiitthle niem. , ob. Komk. Kosorowicej ob. Kosiorowice. KoBorz, ob. koserz. Kosów, ob. Rossów. Kosów, dawne miano Łodyny nowej, części JJahorzeo małych, pow. Kamionka Strumiłłowa. Kosów ob. Koasendau niem, , Kosowa góra, 248 m. wys. , w płn. stronie Wierzbiąża, pow. sokalski. Kosowa niwa, niem. Kossawoniwo, od r. 1878 Friedenthal król. leśnictwo do nadleśnic twa Woziwoda, pow. chojnicki, nad rz. Brdą, dom I, kat. 1 ewang. 7. Parafia Nowa cer kiew, poczta Rytel. Kś. F, Kosowica al. Kozotmca, las we wsch. stronie Bucowa, pow, przemyski, Koso wice, ob. Kossowice, Kosowiec, inaczej Stryki, folw. w pow. sieńskim, nad rz. Stryhi, odległy od Sienna 25, od Witebska 35 w. ; przy trakcie orszańskim. Ma przestrzeni 364 dz, , w tem gruntu ornego oko ło 100 dz. Grunt gliniasty, miejscami piasz czysty, małourodzajny. Las brzozowy, osinowy, olchowy i jodłowy. Dostatek łąk. Wła sność od 100 lat przeszło rodziny Drozdo wskich. W Strykach jest cerkiew prawosła wna parafialna. W. M. z S. Kosowiec L al. Kossozciec, także Kozozüiec, po rus. Koasoweć wś w pow. gródeckim, 12 kiL na płd. wsch. od sądu powiat, w Gródku, 1 kil. na płd. od urz. poczt, w Lubieniu Wielkim. Na zach. i płn. leży Porzecze zadworno, na wsch. Lubień Mały, na płd. Burczę, w pow. rudeckim z wyjątkiem Lubienia. Zabudowania wiejskie zajmują zach. część obszaru, w stronie wsch. leżą podmokłe łąki. Par. gr. kat. w Lubieniu Wielkim, rzym. kat. w Gródku. Według spisu z r, 1880 było 294 mk. w gminie obrz. gr. katol. Zresztą ob. Barcze. 2. K. część Porzecza zadwornego w pow. rudockim. Kosowiec, niem. Kossowczen, kol. do wsi Lugniany, pow. opolski, po wyciętym lesie założona. Kosowiecka słobódka, pow. bałcki, gm. Czarna, par. Bałta; 51 dm. Kosowizna, rycers. dobra, pod Kijowem, pow. chełmiński, parafia i szkoła Kijewo, poczta Chełmno. Obszaru mr. 597, bud 7, dm. 4, kat. 39, ewan. 1. Właściciel F. Kobyliński. Kosówk wś szlach, i włośc, pow. szczuczyński, gm. Bełda, par. Rajgród, ma 584 mr. obszaru. Kosówka 1. wś nad rz. Trościannicą, pow. żytomierski. 2. K. i wś na lew. brz. Rosi, pow. skwirski, wprost ujścia Rośki, przy strudze Ruda zwanej, ma 935 mk. , a ziemi z wsią Horodyszczami 2736 dzies. , własność Podhorskich Między Kosówką a Horodyszczami, uroczyskiem Wojenna dolina przeciągał niegdyś wielki trakt z Wołodarki do Borszozajówki. Cerkiew drewn. z r. 1854, w 1741 już istniała. 3. K. , wś wymieniana w XVIII w. jako należąca do klucza Wołodarka na Ukrainie. Zapewne powyższa. Kosówka, słobodą, pow. bałcki, par. Krzy we jezioro; 41 dm. X M. 0. Kosówka, ob. Elewa, Kosówka 1. folw. i przysiółek do Grochowiec, na płd. od tej wsi, w pow. przemyskim. 2. K. , przysiółek do Wadowskiej Woli, leży od niej na płn. , na praw. brz. Brema, w równinach nadwiślańskich, w pow. mieleckim, należy do parafii rzym. kat. w Wadowicach gór nych, a urzędu poczt, w Radomyślu. Ma folw. i jest w prostej linii o 2 kil. od Wadowskiej Woli oddalony. 3. K. , ob. Gzemelica. Kosówka, niem. Kossowken, wś, pow. cheł miński, o półtorej mili od Wąbrzeźna, w okoli cy lesistej. Obszaru mr. 228, bud. 5, kat. 4, ew. 37. Parafia i szkoła Nowawieś, poczta Wąbrzeźno. Kś. F. Kosówka al. Czarna struga, rz. lewy dopływ Bugu, wpada do Bugu między ujściem NurcaiBroku. Kosówka, las w pow. bocheńskim, do Łąkty górnej należący. Kosówki al. Kosówla, pow. pińczowski, gm. Wawrowice, par. Sokolina. Por, Kolosij. Kosówki, przys, do Libiąża wielkiego, pow. chrzanowski, pośród lasów sosnowych przeciętych torem kolei żel. Ces. Ferdynanda. Mac, Kosowiiica, w dokum. Cossovnica, nazywała się miejscowość teraz nieznana, wspominana jako granica wsi Dąbrówki Łowiaowej, 1275 r. , pow. złotowski. Ob, Perlbaoh, Pommer, Urkunden. Kosowo, ob. Eossowo. Kosowo, 1. niem. Fliederhof dawniej Kossowo włośc, wś i dobra, pow. świecki, na nizinach lewego brzegu Wiały, długim rzędem zbudowane. A włośc, wś, obszaru liczy mr. 2171, bud. 72, dm. 35, kat. 4, ew. 352. Parafia i poczta öruczno, szkoła w miejscu. B dobra obszaru mr. 333, bud. 7, dm. 3, kat. 22, ew. 22. Reszta jak pod A. K było oddawna dobrami szlach. , r. 1390 Dytryk z K. zobowiązany pełnić służbę wojenną w zbroi na koniu. Dziś dobra K. do Kozłowskiego należą. 2. K. , niem. Kossowo, osada do Wołpina, pow. tucholski, w lesistej okolicy; bud, 18, dm. 18, kat. 78, ew.

Kosogory

Kosó