Koska, Koske, ob, Koinchkau, Koskeim niem, 1. folw, , pow. gicrdawski, st. p. Barciany. 2. K. , os. , pow. frylądzki, st p. Domnowo. Kosken niem. , pow. jańsborski, ob. Kózki. Koskewicz dok. , ob. Koischwitz, Koski 1. wś i folw. , os. młyn. , pow. częstochowski, gm, Panki, par. Truskolasy. Wś ma 17 dm. , 100 mk. , 374 mr. ziemi włośc; os. młyn. i dm. , 5 mk. , 51 mr. obszaru 31 ornej ziemi. 2. K. , ob. HumięcinoKoski 3. K. , ob. Kossewo, 4. K. , ob. Brulino. Tegoż nazwiska K. wś wymienia Łaski Lib. ben. II, 309 w par. Michałowice, pow. grójecki. Koski, wś włośc, u zbiegu Łuczajki z Miadziolką, pow. dzisieński, o 99 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 4 dm. , 25 mk. 1866. Koski, wś, pow. miński, gm. kojdanowska, nad rzeką Ussą z lewej strony, o wiorst 2 od drogi żelaznej moskiewskobrzeskiej i o milę od miasteczka Kojdanowa, ma cerkiewkę, osad włócznych 8, grunta i łąki dobro. Al. Jelski. Koski, st. p. w pow. rosławskim, gub. smoleńskiej, przy drodze z Rosławla do Juchnowa, o 16 w. od Rosławla. Kóskimłyn, ob, Kosemühle niem. . Kośków, wś nad rz. Chomorem, pow. zasławski, par. Łabuń, ma cerkiew drewnioną, gorzelnię murowaną, duży staw. Od wieka z górą dziedzictwo Krajewskich ich groby w cerkiewce, którym wś K. darował ks. Janusz Sanguszko. Koskowa, ob. Koszkowa. Koskowice, wś w gub. witebskiej, nad rz. Rosicą, między Czuryłową a Przydrujskiem. Koskowo 1. wś, pow. łomżyński, gm. i par. Lubotyń. W 1827 r. było tu 15 dm. , I 100 mk. , dziś 1090 mr. ziemi. Jestto gniazdo rodu Koskowskich. R. 1221 Konrad ks. ma zow. nadał K, klasztorowi czerwińskiemu Muczk. i Rzyszcz. I, 25. 2. Kóskowo, ob. Kuskowo, Koskowszczyzna, zaśc. rządowy, pow. wilejski, o 61 w. od m. Wilejki, 3 okr. adm, gm. I Miadzioł, 1 dm. , 6 mk. 1866. Kosla dok. , ob. Kozła. Koślaczki Małe, wś wymieniana w XVIII w. jako należąca do klucza czechowieckiego na Wołyniu. Koślaki Wielkie, wś wymieniana w XVIII w. jako należąca do czechowieckiego klucza na Wołyniu. Por. Koszlaki. Koslau niem. , Koszlau, ob. Kozłowo. Koslau niem. , wś, pow. nowotarski na Szląsku, par. Polsnica. Koslaw dok, , ob. Kozłów, Kozłowo. Koslawistaw niem. , pow. kartuski, ob. Kozłowy staw, Kosten niem. , os. , ob. Kozieł Koślin, Koźlin, ob. Koszalin, Koślinka 1. niem. Koslinken, włośc, wś, pow. tucholski, tuż przy Tucholi, jakby na przedmieściu. Obszaru liczy mr. 4120, bud. 265, dm. 106, kat, 754, ew. 114. Parafia i poczta Tuchola, szkoła w miejscu. R. 1344 Konrad Vullekop, komtur tucholski, . nadaje Mikołajowi Misnerowi, sołtysowi, 56 włók do obsadzenia prawem chelmińskiem. Sołtys otrzymał wolnych wł. 6 i trzeci grosz z sądów. Od innych włók dawali po 15 skot. zakonowi, a po 2 skoty arcybiskupowi za dziesięciny. Sołtys otrzymał nadto Ostrów, leżący w jeziorze Trzcianek przy Tucholi z lasem niewielkim i łąkami arendowemi. Ob. Odpisy Dregera ręk. , w Peplinie. R. 1570 było włók 56, z których miał proboszcz 3, sołeckich. 6 przyłączono do folwarku. Ta wś miała przywilej króla Stefana z r. 1576, podług którego od włóki dawali ratione census per gr. 20, ratione laborum por fl. 1 gr. 10. R. 1655 szwedzki obrist Weissenstein, niemogąc miasta zdobyć, spalił Koślinkę jako i inne przedmieścia. Ob. lustr. star. tucholskiego, odpis w Peplinie. Na tutejszym urzędzie sołtyskim aż dotąd zachowuje się może jedyny jaszcze wilkierz star. tucholskiego, r. 1643 przez księcia Olbrachta Radziwiłła, star. tuchol. , wydany, a następnie poprawiony przez star. Autoniego Sapiehę, drukowany r. 1749. Według niego gromadę sołtys zwoływał za pomocą kuli, od sąsiada do sąsiada posyłanej. Do lnu suszenia i przędziwa był dom osobny w każdej wsi, żeby się uchronić od ognia. Sąsiadowi ogniem albo innem jakiem nieszczęściem na budynkach podapadłemu, wszyscy obywatele wsi drzewo zwozić winni, nietylko z miłości chrześciańskiej ale i pod karą fl. 3. Dla poratowania biednych, nieszczęściem dotkniętych, na przypadek nieurodzaju, wojny i t. d. , śpichlerz gminny znajdował się we wsi, wciąż utrzymywany, do którego gospodarze od włóki po żniwach sypali po korcu żyta i owsa. Wysokość zapłaty dla najemników czyli cudzych sołtysi i radni całego okręgu co rok naznaczali, i nikt nie mógł potem więcej robotnikowi płacić. Wilcze doły wolno było każdemu na swojem polu kopać, byleby stąd szkoda ni powstała. Drzew pszczołom w barciach pożytecznych, jak brzóz, buków ani sosny i t. d, choćby na własnym gruncie, wycinać nie wolno. Oddawna istniał w K. kościół św. Jakóba Ap. , drewniany, ołtarze miał 2, św. Anny i św. Jakóba Na uposażenie posiadał prócz ogrodów i kilku domów 3 wł. roli, które każdorazowemu wikaremu w Tucholi wydawane były. R. 1653 stary kościołek był już znacznie nadrujnowany; dwa lata temu zgorzał wraz z całam przedmieściem. Obecnie znajduje się figura murowana św. Jakóba na tem miejscu. Ob. Utracone kościoły W dyec, chełmińskiej str. 310. 2. K. , niem,

Koska

Kóskimłyn

Kośkó

Kosko

Kośl