438 dzies, ziemi włośc. , 481 dzies. dworskiej. Cerkiew p. w. N. M. P. dla 686 parafian, ma 78 dzies. ziemi; kaplica katol. Dawniej własność Lipińskich, dziś Regulskich. Jest tu zarząd gminy, do której należą K. , Ruczaje, Piesiec, Iwaszkowce, Popówka, Borsukowoe, Szebutyńce, Kuryłowce Zielone i Huta; razem włośc. 4299 dusz i ich ziemi 7126 dz. Dr. M. KosikowieckaHuta, ob. HutaBiała, Kosikowiecki Jar, wś, pow. uszycki, gm. Kosikowce, par. Sokulec, nad rz. Uszycą. W r. 1868 miał 40 dm. , należy do Bolesława Regulskiego. Kosilowce, wś włośc, w gm. Zabłocie, pow. lidzki, 4 okr. adm. , od Lidy o w. 16j od Wasiliezek w. 19, dm. 7, mk. 48 1866. BosiłowiczCj wś w pow. mińskim, gm. kojdanowskiej, nad rzeczką Rudzicą; ma osad 23; miejscowość wzgórkowata, grunta i łąki dobre. Eosilowszczyzna, zaśc. szlach. , pow. trocki, 2 okr. adm. , 45 w. od Trok, 1 dm. , 12 mk. , z tego 10 katol, 2 ewang. 1866. Kosiły, wś, pow. szczuczyński, gm. Przestrzelę, par. Rajgród. W 1827 r. było tu 24 dm. , 165 mk. Kosimiersky niem. . Tak zowie Knie dwór we wsi Uschütz, pow. olesiński. Kosin 1. al. Kasin u Łaskiego, Lib. ben, , Kossyno, kol. nad kanałem rz. Bzury, pow. łęczycki, gm. Tum, par. Góra św. Małgorzaty. W 1827 r. było tu 15 dm. , 93 mk. ; obecnie 21 dm. , 190 mk. 2. K. , nad rz. Tucznią, pow. janowski, gm. Kosin, par. Borów. W 1827 r. było tu 47 dm, , 327 mk. Należał do dóbr Borówj własnością franciszkanów krakowskich będąoychjnadany został przez Bolesława Wstydliwego klasztorowi św Andrzeja Długosz I, 331; II, 505; III, 315. Kod. dypl pol I, 79. Gm. K. należy do s. gm. okr. I w Gościeradowie, st. poczt, w Rachowie, obszaru ma 11916 mr. i 2971 mk. 1867. W skład gm. wchodzą Annopol Rachów, Borów, Jakubowice, JaniBzew, Józefin, Kosin, Łapy folw. , Michalin, Mniszek, Opoka Mała, Opoka Duża, Rachów wś z folw. , Rakówka folw, , Suohowólka, Zabieloze. Por. Janów, III, 416. Kosin 1. KoMino, wś i dobra w płd. zaohod. stronie pow. borysowskiego, tuż przy granicy ptu mińskiego, nad rz. Dereianką, w gm. ło hojskiej, w okr. polic łohojskim, w par. katol łohojskiej, dziedzictwo Tyszkiewiczów; wś ma osad włóc ayoh 31; folw. ma obszaru około 253 włók, grunta i łąki dobre, miejsowośó wzgórkowata fc od Łohojska około w. 10; nie gdyś K. słynął wyrobami bednarskiemi, dziś to rzemiosło npada. Cerkiew drewniana, zbu dowana 1773 r. przez Antoniego Tyszkiewicza biskupa żmudzkiego, dziedzioa K. , który tegoż roku nadał parochowi 2 włóki gruntu z siano ięciami nad rz. Hajną. Al Jel Kosina 1. wś rząd. , nad rz. Kieiiką, pow. wileński, 5 okr. adm. , gm. szumska, o 22 w. od Wilna, 16 dm. , 103 mk, z tego 6 prawosł. , 97 katol 2. K. , wś rząd. , pow. wileński, 5 okr. adm. , o 28 w. od Wilna, 144 mk. , z tego i3 prawosł. , 131 katol 3. K karczma raąd. , pow. wileński, 5 okr. adm. , o 28 w. od Wilna, I dm. , 7 mk. żydów. 4. K. , zaśc. rząd, , pow. wileński, 5 okr. adm. , o 29 w. od Wilna, 1 dm. , II mk. katol 1866. Kosina 1. w dokumentach Cossią, prawdopodobnie kolonia niemiecka, wś w pow, łańcuckim, leży nad bezimiennym potokiem, wpadającym z praw. brz. do Wisłoka gt; przy gościńcu murowanym z Przeworska do Łańcuta i torach kolei arcyks. Karola Ludwika, między przystankiem Rogoźno a stacyą w Łańcuoie. Okolicę ma prawie równą, chociaż wś leży w zagłębieniu 226 m. npm, a punkt najwyższy na obszarze tej wsi wznosi się tylko do 249 m. bezwzględnej wysokości. Lasów nie ma, a grunta urodzajne nadają się szczególniej do uprawy buraków cukrowych, które dawniej sprzedawano do cukrowni w Łańcucie, a po zamknięciu tej fabryki do Sędziszowa. Tylko część północna przecięta torem kolejowym jest podmokłąK. ma 1912 mk. rz. katol Znajduje się tutaj parafia rzym. katol z dwoma drownianemi kościołami, szkoła ludowa i zakład ubogich, założony przez Aleks. ks. Lubomirskiego dla wspierania ubogich obsługujących kościół Utrzymanie tego zakładu daje w naturaliach obszar wiek. pos. , naleźąoy do ks. Lubomirskich i wynoszący 728 mr. roli; mniej. pos. 2676 mr. roli w ogóle. Założycie lem osady a następnie parafii w r. 1409 był Wincenty Granowski, właściciel Łańcuta. Jego spadkobierca Stanisław z Pilczy powiększył w 1442 r. uposażenie parafii dodaniem dziesięciny z Rogoźna. Gdy w r. 1524 najechali Tatarzy K. schronił się pleban Wojciech Jaklewicz z parafianami, którzy ujść nie mogli, do kościoła i tam zginął w płomieniach. Później zaludniła się wieś na nowo i odbudowano ko ściół, który w 1646 był znowu parafialnym. W tym roku oddzielił biskup przemyski Paweł Piasecki podnoszące się miasteczko Żołynię od parafii łańcuckiej, a zniósłszy parafią w K. , przyłączył ją do Żołyni, co trwało do r. 1787, w którym w skutek dekretu Józefa II została parafia na nowo utworzoną. Nie wiadomo eo było powodem rozporządzenia biskupa Piaseckiego, bo obok dawnego kościoła pod wezwą niem św. Sobestyana, stojącego obok zabudo wań plebańskich, zbudowano w 1708 r. nowy drewniany kościół, który jo3t teraz parafialnym p. t. św Stanisława bisk. Parafia należy do dyec. przemyskiej, dek. leżajskiego, i liczy wraz z przyłąozonomi wsiami BiałobraŁegaml, Korniaktowem i Rogoźnem 3503 rzym. katol Kosikowiecka-Huta Kosikowiecka Huta Bos Kosin