Cussinice, po rus. Kusynyci, wś W pow. przemyskim, 14 kil. na płn. zach. od sadu powiat. w Przemyślu. Na płd. leżą Maćkowice, na wsch. Trójczyce, na płn. wsch. Dmytrowice i Ciemierzowice, na płn. Tapin, na zach. Rokietnica 4 ostatnie wsie leżą w pow. jarosławskim. Przez płd. część obszaru płynie potok Kanycki, dopływ Rady, uchodzącej do Sanu od lew. brz. Wchodzi on tu od płd. zach z Rokietnicy, a płynie na płn. wsch. do Dmytrowic. Potok ten zabiera pomniejsze strugi od lew. i praw. brz. , a w dolinie jego leżą zabudowania wiejskie; na praw. jego boku w stronie płd. wsch. obszaru browar i leśnictwo Gaje al. na Gaju, a w stonie płd. zach. folw. Olesiów. Na praw. brz. potoku, w okolicy folw. , wznosi się jedno wzgórze do 283 m. , a koło browaru do 260 m; na lew. brz. potoku dochodzą najwyższo wzgórza 265 i 274 m. Własn. więk. ma roli or. 569, łąk i ogr. 92, pastw. 33, lasu 185 mr. ; własn. mniej. roli or. 758, łąk i ogr. 97. pastw. 63, lasu 1 mr. Według spisu z r. 1880 było 729 mk, w gminie, 157 na obsz. dwors. 180 obrz. rzym, kat. , reszta gr. kat. . Par. gr. kat. w Maćkowicach. Par. rzym. katol w miejscu, należy do dekan. pruchnickiego a dyec. przemyskiej i ma filie w Ciemierzowicach, Dmytrowicach, Maćkowicach, Trójczycach i Zabłotcach. Par. fundował r. 1399 Konrad de Monsterberg Münstenberg ze Szląska, dziedzic Kosienic, Boratyna i Zabłociec, i żona jego Petronela. W w. XVI przeszła ona do róźnowierców, a Marcin de Orsko Duńkowski, podsędek ziemi przemyskiej, oddał ją katolikom. R. 1701 ustanowili Drohojowscy dziedzice wsi kanonią familijną przy kapitule przemyskiej i K. jej dali. R. 1787 cesarz Józef II na nowo parafią utworzył. Kościół nowy murowany roku 1865, konsekrowany 1866. Na cmentarzu, gdzie był dawny kościół, stoi kaplica murowana, postawiona r. 1854. Wieś tę posiadali po kolei Boratyńscy, Duńkowscy, Zarkowie, Drohojowscy, Stadniccy. R. 1498napadli ją Wołosi i Tatarzy, spalili a ludność zabrali w niewolę. We wsi jest urząd pocztowy i zakład ubogich, założony przez Aleks. hr. Stadnickiego r. 1853. Celem zakładu jest wspieranie 2 niezdolnych do pracy miejscowych ubogich. Majątkiem zakładowym dom i 1868 zł. Dokumenta do wsi odnośne Maciej, biskup przemyski, oddaje kapitule dziesięciny z Przemyśla i t. d. i Kussinic wzamian za posiadłość Hanczkowa, którą mu kapituła odstąpiła. Dokum. z 2 sierpnia 1406 r. ob. Akta grodz, i ziem. t. 8, str. 54. Powyższe rozporządzenie zatwierdził papież Eugeniusz IV. Dokum, wydany w Rzymie 4 listop. 1432 r. ob. tamże, str. 101. Lu. Dz. Kosieniec, ob. Kozieniec. Kosieniec, rzeczka, bierze początek pod Augustowem w pow. kozienickim, płynie ku zachodowi przez kozienicką puszczę na południe wsi Maryanów i na północ Mąkosów wpada z praw. brz. do Leniwej, dopływu Radomki. Długa 10 w. Przyjmuje z lew. brz. Żalę. Kosieniówka, wś, pow. humański, o 4 w. od Legezina, tyleż od Starych Baban, nad strugą dopływem Babanki, ma 1409 mk. , w tem 5 rzym. katol. par. Humań, 2283 dzies. ziemi, cerkiew z r. 1750. Własność dawniej Zalutyńskich, dziś M, Boreckiej. Kosierady Wielkie, wś, i K. Korabie, wś, pow. sokołowski, gm. Kudelczyn, par. Rozbity Kamień. W 1827 r. było tu 28 dm. , 165 mk. ; obecnie K. Wielkie mają 21 dm. , 147 mk. , 473 mr. , a K. Korabie 18 dm. , 122 mk. , 403 mr. rozległości. Kosierkowo dokum. , ob. Kosiorów, pow. łęczycki. Kosiewo, Kosewo, Kossewo, wś i folw. nad jez. Powidzkiem, pow. słupecki, gm. Ostrowite, par. Giwartów, odl. od Słupcy w. 13. Wś liczy dm. 8, mk. 72; folw. dm. 5, mk. 52; posterunek straży pogranicznej 1 dm. , 5 mk. Folw. K. rozległy mr. 683; grunta orne i ogr. mr. 348, łąk mr. 30, pastwisk mr. 50, lasu mr. 240, nieużytki i place mr. 20, bud. mur. 3, z drzewa 9, płodozmian 9polowy; folw. ten w r. 1874 oddzielony od dóbr Kochów. Kosięciu, mylnie Goszęcin, niem. Koschentin, wś, pow. lubliniecki, o 12 kil. na wschód od Lublińca, przy drodze do Woźnik, obejmuje także pustkowia Święta Trójca al. Na Piasku, Sand, Pielki, Jenkau u Knie Irrkau; Knie, prócz tych, wymienia Huciska, Karlshof, Klepatzka, Leschnitza, Lipowitz, Neuhof, Oberhof, Unterhof; 274 bud. , 212 dm. , 1834 mk. , 176 osad, 4870 mr. ziemi, kościół filialny parafii Sodów, kaplica dworska, szkoła. Dobra K. na leżały niegdyś do książąt opolskich, potem do królów czeskich, aż się stały własnością panów na Kochoicach, którym je 1629 rząd cesarski zabrał za przyjęcie reformacyi. R. 1640 kupił K. z przyległościami Fryd. y. Blacha, r. 1647 od niego nabył je baron von Rauthen; za tego dziedzica miał tu często bywać król Jan III z małżonką, która nawet Triest, Oberschlesien, 451 rezydowała tu, gdy jej mąż pod Wiedeń ciągnął. R. 1693 odziedziczył K. po baronie R. jego zięć baron Sobek, w której to rodzinie dobra K. do 1784 r. zostawały. Długo w sekwestrze, dostały się 1819 hrabiom Ho henloheIngelfingen. Rozl. dóbr około 66000 mr. , wtem 50, 000 mr. lasu. K. , Boronów, Droniowice, Harbułtowice, Olszyna. Wspa niały zamek z XVI w. , 1829 przebudowany. Par. K. dek. lublinieckiego miała 1869 r. 2750 katol, 141 ewang. , 41 izr. F. S. Kosikowce, wś, pow. uszycki, gm. K. , par. Sokulec, u źródeł rz. Olszanki, ma 85 dm. , 680 mk. z Jarem, w tej liczbie 69 jednodworców. Kosieniec Kosieniec Kosieniówka Kosierady Kosierkowo Kosiewo Kosięciu Kosikowce