i ogr. mr. 455 łąk mr. 20, pastw, mr. 5, lasu mr. 39, nieużytki i place mr. 29, razem mr. 545, bud. mur. 3, z drzewa 16, płodozmian 4 i 8polowy; folw. Ksawerówka grunta orne i ogrody mr. 100, łąk mr. 3, nieużytki i place mr. 1, razom mr. 104, bud. z drzewa 3, płodosmian 4polowy; rzeczka Kantorówka przepły wa. Wś K. os. 48, z grun. mr. 206; wś Posiłów os. 11, z. grun. mr. 76. Gmina K. należy do s. gm. okr. IV w Kazimierzy Wielkiej, st. poczt. Proszowice; obszaru ma 6428 mr. , ludno ści 2683 1877. Br. Ch. Kościelec, wś w pow. chrzanowskim, na płd. wsch. od Chrzanowa, od którego oddziela tę wieś rzeczka Chechło, ma starozytną parafią rz. katol. z kościołem murowanym, kopalnię galmanu i szkołę ludową filialną. Z 679 mk. rz. katol przebywa 50 na obszarze więk. pos. Gleba jest piaszczysta, od płn. wschodu i połu dnia otaczają K. wielkie lasy, z których płn. nosi nazwę Bereskiego lasu i Chechła. Większa pos. A. hr. Wodzickiego ma 234 roli, 34 łąk i ogrod. , 89 pastw. i 516 mr. szpilkowego lasu; mniej. pos. 481 ról, 38 łąk i ogr. , 37 pastw. i 39 mr. lasu. Parafia należy do dyec. krako wskiej, dek. nowogórskiego, składa się z K. , Balina, Luszowic, Cezarówki i liczy 3070 rz. kat. a 85 izrael. Według legendy miał tu św. Jacek w XIII w. swą modlitwą uprosić podniesionie się zwalonych nawałnicą gradową plonów. K. graniczy na płn. zachód z Chrza nowem, na płdn. wschód z Piłą a na południe z Pogorzycami. W XV w. K. należał do Ste fana Pogórskiego. Lib. ben. II, 202. Niekiedy zowią tę wieś K. szląski. Mac. Kościelec, dom. , pow. inowrocławski, 3088 mr. rozl. ; 23 dm. , 392 mk. , 10 ew. , 382 kat, 151 analf. Kościół kat. par. dek. inowrocławskiego starożytny, w stylu duninowskim opisał go Józef Lepkowski w art. ,, Ku pamiątce tysiąoolecia piastowskiego, Biblipt. Warsz. 1863, IV 386. Do probostwa kościeleckiego należą dom. Popowiczki, 640 mr. rozl, , i 2 dom. Wilkowo, 1754 mr. rozl. , w pow. szubińskim pdłożone. Poczta, tel. , st. kol, żel, w Inowrocławiu o 7 klm. Własność Łączyńskiej, primo voto hr. Dąmbskiej. Pod wsią znajduje się starożytny wał czyli szaniec z rowem w kształcie podkowy, otwarty ku jezioru broniewickiemu; we wnętrzu w jednej części są szczątki dawnego bruku. Czyt. Kod. dypl. polski II, 140 i Lib. ben. Łaskiego I, 817. Por. Łabiszyn. Kościelec, wś, pow. cieszyński, z filią kat. paraf. Cierlicko. Kościelec, niem. Weisskirch, wś na Szlązku austr. , pow. karniowski, 975 mk. Kościelec szląski, inaczej Kościelec w pow. chrzanowskim. Kościelec, 1. szczyt i turnia w Tatrach nowotarskich, wznoszą się między Świanicą a Zawratem, w głównym grzbiecie Tatr, ponad Czarnym stawem Gąsienicowym, spadając stromo ku dolinie Gąsienicowych stawów. Są dwa szczyty K. wielki i, K. mały. Wzniesienie tamtego 2158 m. szt. gen. 2129 m. Kolben heyer, tego zaś 1817 szt. gen. . Przełęcz między obydwoma K. 185L37 m. Kolbenheyer. 2. K. , góra i szczyt. w Beskidach zachodnich, w dziale północnozachodnim, nad granicą galicyjsko szląską, w obr. gm. Lipowej, w pow. żywieckim, między potokami Leśną od płd. a Malinowskim od płn. . Wzniesienie 1022 m. Ob. T. III, 861. Br. G. Kościelewszczyzna, wś rząd. , pow. wileń ski, 5 okr. adm. , o 27 w. od Wilna, 5 dm. , 63 mk. kat. 1866. Kościeliczki al. Koźliczki, Kozieleczki, Kozielicko, pierwotnie Wamow, Warnaw, niem. Kozelitzke, włośc, wś i folw. ; pow. malborski, na lewym brzegu Nogata wśród Żuław. A włośc, wś, obszaru liczy włók 110, gbur. 12, zagr. 3, kat. 193, ew. 56, men. 103, dm. 26. Parafia i poczta Malbork, szkoła w miejscu. Odległ. od Malborka 3. 4 mili. B folw. , przedtem własność oo. jezuitów w Malborku, po sekularyzacyi dóbr kościelnych w wieczystą dzierżawę wydany r. 1782. Obejmuje włók 10, posiadł. 1, karczmę i 4 dm. Reszta jak wyżej. Wieś tu istniała od najdawniejszych czasów, za książąt pomorskich, długo przed przybyciem krzyżaków. Nazwę nosiła pierwotnie Warnow, Warnaw. Począwszy od wsi tej i od Mątaw ciągnął się kiedyś las wielki aż do Hejbudy. Krzyżacy mieli tu swój folwark z dworem, nad którym osobny rządzca stolmeister był postawiony, zależący od wójta w Lasowicach. Bliskie położenie przy Malborku, a osobliwie las gęsty nadawały tej wsi strategiczne znaczenie. W wojnie 13letniej z krzyżakami r. 1454 w lutym nadciągnął tu oddział Gdańszczan pod Ewaldem Weyge, pomódz polakom zdobyć Malbork. Obóz mieli w lesie. Uczynili wycieczkę na zamek, ale daremnie. Dnia 29 czerwca po drugi raz bór warneński zajęli, ale i tą razą musieli ustąpić przemocy z niemałą stratą. Dzięki wojnom wieś zupełnie podupadła tak dalece, że nawet jej nazwa zaginęła; las po większej części wycięto. R. 1471 król Kazimierz wystawił nowy przywilej wiernemu swemu Kościeleckiemu, żeby w ważnem tom miejscu wieś znowu założył. Od drugiego swego fundatora nazwaną teraz została Kościeliczki. Sołtys, którego Kościelecki ustanowił, otrzymał wolnych wł. 6, sądy większe i mniejsze; na uznanie panowania dawał 4 korce żyta. Gburzy dawali po 3 latach wolnych od włóki po 6 m. i 2 kury, od szarwarków, sypania grobli itd. uwolnieni byli. R. 1628 także król Gustaw Adolf miał w K. główny obóz dla piechoty. Z Gniewu oddział polski pod Scierneokim uczy Kościelec Kościelec Kościelec szląski Kościelewszczyzna Kościeliczki