Kornelówka, folw. , pow. , zamojski, gm. Zamość, par. Sitaniec, o 11 w. od Zamościa, między lasami, własność Kornelego Malczewskiego, ma 769 mr. przestrzeni, gleba pszenna; 2 dm. , 20 mk. , owiec cienkorunnych 400, grunta orne i ogrody mr. 448, łąk mr. 120, lasu mr. 200, nieużytki i place mr. 9. Bud. drew. 11. Płodozmian 4polowy, pokłady torfu, kamienia wapiennego i budulcowego; folw. ten w r. 1874 oddzielony został od dóbr Sitno. Kornelówka, mylnie, ob. Korniłówka. Kornen niem. , wś, pow. kościerski, ob. Korne. Korneszty, st. p. i st. dr. żel. kiszyniowskojasskiej, pow. jasski, gub. bessarabskiej, o 245 w. od Odessy. Kornetki, niem. Ernstwalde, wś, pow. wystrucki, st. p. Aulowoehnen. Korni, ob. Kornie. Korniaktów, wś po obudwu brzegach Wi słoka w pow. łańcuckim, która należy do par, rz. kat. w Kosinie a sądu pow. i urzędu poczt. w Łańcucie, ma 761 mk. rz. kat. Część na le wym brzegu Wisłoka przypiera północną stro ną do obszernych borów, część na prawym brzegu do moczarów ciągnących się wzdłuż północnej strony torów kolei Arc. Karola Lu dwika w pobliżu stacyi Rogoźno. Zabudowa nia obszaru większej pos. ks. Lubomirskich, wy noszącego 63 mr. roli i 533 mr. lasu, znajdują się w północnej części, na lewym brzegu Wi słoka. Mniej. pos. ma 552 mr. roli, 89 mr. łąk i ogr. i 169 mr. pastw. Obiedwie części K. graniczą na zachód z Białobrzegami, na wschód z Budami łańcuckiemi a część południowa gra niczy na południe z Rogoźnem. Mac. Kornica, 1. wś i folw. , pow. konstantynowski, gm. i par. Kornica, poczta Łosice, okr. sądowy Huszlew. Ciągnie się ta wieś blisko 2 mile, ma cerkiew paraf. dla ludności rusińskiej i szkołę początkową, urząd gminny, gruntów włościańskich 3746 mr. , dm. 146, mk. 960, Rusini, Gr. folwarcznych mr. 356. Folw. K. należał dawniej do starostwa łosickiego, obecnie stanowi własność rządową, oddaną jako donacya rodzinie JazykowPoleszko. Dobra K. z Korczówką, Rokitnem i Michałkami mają 3441 mr. B. gr. un. cerkiew par. erygowana 1578 r. , 1843 odnowiona, należała do dek. łosickiego. Gm. K. graniczy z gm. Chlebczyn, Zakanale, Huszlew, Czuchleby, Witulin i Hołowczyce, ludn. 2668, rozległość 11902 mr. , s. gm. okr. III Huszlew, st. p. Łosice, do Janowa 17 3 4 w. W skład gm. wchodzą Czebieraki, Falatycze, Kornica, Popławy, Różylas, Szpaki i Wyżyki, 2. K. , wś, pow. konecki, gm. Końskie, par. Białaczów. Odl. 3 w. od Końskich, gruntu mr. 397, dm. 25, mk. 188. Młyn. Czyt. Łaski, Lib ben. I, 701. Kornica, mstko, pow. Pasławski, cm. białogródecka, na płd, od Zasławia o wiost 22. Położone mad samą rzeką Horyniem, w dawnych czasach było dziedziną wygasłej już fa milii Promczejków Kornickich. Teraźniejsza K. mianuje się nową, albowiem dawna K. o półtorej wiorsty na zachód na wyniosłej górze egzystowała, o czem dotąd świadczą wały w lesie, obłomy kamieni i kawałki cegły. Tu był i monaster św. Trójcy. Na miejscu gdzie był monaster, ma dom swój wieśniak i od czasu do czasu wykopuje z ziemi stare srebrne naczynia. Z pod góry wytryska źródło czystej wody w obfitości. Jak zniknęła stara Kornica niewiadomo, zapewne przez napady tatarskie zrujnowana. Do Kornicy należały wsie Załuże w ostrogskim powiecie i Szelwów, o 5 wiorst na płn. Kornicy w zasławskim powiecie. Teraźniejsza K. ma ogromne czworoboczne wały, we środku których jest cerkiew; na środku miasteczka stoi murowany ratusz, wzniesiony przez Sanguszków, z wysokim minaretem, na wierzchu którego herb Sanguszków, z blachy wyrznięta Pogoń; w tym murze kilkanaście sklepów; na około placu ratuszowego, dosyć obszernego, domy zajezdne kryte czerepicą. Żydzi których tu jest do 600, trudnią się handlem i wyrabiają ze szpagatu sieci do łowienia ryb. Domy wieśniaków schludne, porządnie zabudodowane, do 400 głów obojga płci; ziemia 2 klasy, czarnoziem głęboki, tłusty. Szkółka parafialna, synagoga, do roku kilka jarmarków. Mo, własność Ks. Sanguszków, dotąd w ich rękach zostaje. Rzeka Horyń od wschodu pod samem płynie miasteczkiem, a wypływające z pod gor źródło na południe formuje staw, przy grobli którego młyn na trzy kamienie; odpływ wody do niedalekiego Horynia, Kornica, 1. wś włość. , pow. dzisieński, o 73 w. od Dzisny, 2 okr. adm. , 16 dm. , 155 mk. 2. K. , karczma nad jez. Sierenczany, pow. święciański, 3 okr. adm. , o 25 w. od Święcian, 1 dm. , 25 mk. kat. 1866. Kornica, niem. Kornitz, wś i dobra, pow. ra ciborski, par. Janowice; 21 bud. , 53 dm. , 374 mk. Dobra mają 1989 mr. rozl. , owczarnię, torf. Wś 41 osad, młyn wodny, 286 mr. rozl, szkółkę zimową. Knie wymienia jako atynencye K, folw. Neuhof, Paulshof i kol. SześćChałup. F. S. Kornice po rusku Kornyczi, wś w pow. samborskim, 16 km. na płn. od sądu pow. w Samborze, 8 km. na południowschód od urzędu poczt. w Krukienicach. Na płd, leżą Kowenice, na zach. Więckowice, na płn. Jatwięgi w pow. mościskim, Niechowice i Knihenice w pow. rudeckim, na wsch. Burczyce stare w pow. rudeckim. W środku obszaru leżą zabudowania wiejskie. Wzdłuż granicy płd. płynie Błożewka. Na lew. jej brzegu lożą moczarzyste pastwiska. Mn. część obszaru

Kornelówka

Kornelówka

Kornen

Korneszty

Kornetki

Korni

Korniaktów

Kornica

Korn

Kornice