wód zaniechania uprawy lnu podają wyczerpanie się ziemi, która już obfitego plonu wydać nie może. Płótna korczyńskie odznaczają się trwałością i dobrem wykończeniem, są mniej gumowane niż wyroby fabryk zagranicznych i z tego powodu może łatwiej nieznawca rozpoznać, czy i ile mają w sobie domieszki bawełny. Od bardziej w Galicyi znanych, bo kolportowanych wyrobów w Dębowcu, nie różnią się płótna korczyńskie niczem. Dawniej były w zachodniej Galicyi poszukiwane korczyńskie serwety i obrusy, odznaczające się pięknym deseniem. Teraz przerabiają warsztaty korczyńskie po największej części przędzę dostarczaną przez spekulantów izraelitów, którzy płacą od sztuki na wory po 5 do 6, za cienkie białe płótno po 6 do 10, za grube niebielone 5 do 8, za sztukę na obrusy od 24 do 30, na serwety od 15 do 20, na ręczniki 7 do 12, a na dymki 12 do 15 zł. w. aust. Dla podniesienia płóciennictwa i uwolnienia rękodzielników od wyzyskiwania przez spekulantów, zawiązało się w r. 1882 towarzystwo, którego dobry początek rokuje korzystne rezultaty; pierwej pomocną była tylko kasa pożyczkowa gminna, rozporządzająca kapitałem 6556 zł. wa. W mtczku odbywają się 4 doroczne jarmarki 3 kwiet. , 15 czerw. , 30 sierp, i 1 grud, W końcu XVIII w. była K. własnością hr. Jabłonowskich. Kuropatnicki nazywa, ją wsią długą, osiadłą; teraz większa pos. należy do p, Zofii z hr. Fredrów Szeptyckiej, wynosi obszaru 363 roli, 102 łąk i ogr. , 18 pastw. i 274 mr. lasu; pos. mniej. ma 2196 roli, 338 łąk i ogr. , 267 pastw. i 103 mr. lasu szpilkowego. Korczynę otaczają od płn. wś Czarnorzeki z nagiemi dziwnych kształtów skałami, od zach. Krosno a od wsch. Kombornia. Kiedy K. została założoną niewiadomo, zdaje się jednak, iż dopiero w XV wieku jako kolonia niemiecka. W aktach kościoła około r. 1506 istnieje pod nazwą Kotczyny, co może być zepsutem Kothschoen, tj. Ładne błoto, z. powodu bagnistego położenia. Cellarius wydanie amsterdamskie z r. 1659 na str. 183, powołując się na Brauna Teatrum Urbium pars VI i Kromera ks. 20, fol. 451, przy opisie Nowego Miasta Korczyna przy ujściu Nidy do Wisły powiada, że niektórzy autorowie wymieniają nowe drewniane miasto z kamiennym zamkiem nad Wisłoką, między bagnami, co może być tylko naszą Korczyną. W końcu XV w. było to mtczko własnością Firlejów, panów na niższym Kamieńcu, którzy je prawdopodobnie założyli i którzy zbudowali kościół, ale gdy przeszli na protestantyzm, opanowali w XVI stuleciu kościół i akta parafialne zniszczyli. Przez 30 lat nie było w K. kościoła. W 1637 r. założył Piotr Firlej kasztelan lubelski przy kościele korczyńskim prebendę Aniołów Stróżów i nadał ją kapelanowi w Kamieńcu niższym. Obec ny murowany kościół zbudowano w 1810 r. częściowo z ruin niższego Kamieńca, według planów rządowych, z niebardzo wysoką wieżą i bez wybitnego stylu. Parafia należy do dye cezyi przemyskiej obrz. rzym, katol. , dekana tu krośnieńskiego, ma przyłączone sąsiednie wsie Czarnorzeki i Węglówkę i liczy 5105 rzym. katol. i 670 izrael. 2. K. z Załawiem, wś na praw brz. Ropy, 319 m. npm. , w pow. gorlickim, należy do parafii rzym. katol. , sądu pow. i urzędu poczt. w Bieczu, od którego jest w linii powietrznej o 2 kil. na płd. odległą, ma 182 mk. rzym. katol. Mieszkańcy trudnią się obok rolnictwa tkactwem. Wiek. po3. hr. Siemieńskiego ma obszaru 283 roli, 37 łąk i past. i 18 mr. lasu; mniejsza pos. 156 roli, 36 łąk i ogr. i 19 mr. lasu. Na południe graniczy K. z Libuszą i Wójtową, a na wschód ma rozległe szpilkowe lasy. , Mac. Korczynka, ob. Korczyn, str. 397. Korczynki, potok górski, wypływa w zach. stronie gminy Zawoi, w pow. myślenickim, dwiema leśnemi strugami, u zachodnich stóp góry Czerniawej. suchej, wznoszącej się na zachod, granicy tejże gminy z gm. Koszarawą, do wys. 1062 m. npm. Bieg zachodni. Po 2250 m. biegu wpada do Wilcznawki, dopływu Skawicy, z lew. brzegu. Br. G. KorczyskaKsiąże, wś, K. Szlacheckie, wś i folw. , pow. łaski, gm. WężykowaWola, par. Wygiełzów. Łaski, Lib. ben. I, 454. K. księże mają 23 dm. , 105 mk. , 206 mr. ziemi włość. K. szlacheckie 5 dm. , 30 mk. , 31 mr. ziemi włość. ; folw, należy. do dóbr Grabno ob. , ma 1 dm. , 9 mk. i 180 mr. rozl. Br. Ch. Korda, rz. , prawy dopływ Teterowa, przyjmuje Trościankę, Silną, Trebuchowkę i Piaseczna. Kordaki, wś, pow. maryampolski, gm. Wejwery, par. Skrawdzie. W 1827 r. było tu 49 dm. , 676 mk. ; obecnie 22 dm. , 264 mk. Leży nad rzeczką, śród lasów północnej części powiatu, o 38 w. od Maryampola. Kordeliszki, wś, pow. rossieński, par. chwałojńska. Kordon, wś, pow. lepelski, 1 par. hubińska; 2 par. paludyńska; 3 par. ulska. Kordonka, 1. zaśc, pow. wileński, 1 okr. adm. , o 21 w. od Wilna, 4 dm. , 20 mk. kat. 2. K. , zaśc, pow. wileński, i okr. adm. , o 25 w. od Wilna, 2 dm. , H mk. kat. 1866. Kordonówka, wś, pow. berdyczowski, par. prawosł. Ogijówka, przy drodze z Ogijówki do Bieliłowki, ma 25 mk. Kordos, młyn i folw, , pow. gnieźnieński, folw. ma 464 mr. rozl; 3 dm. , 51 mk. ; należy do gm. Gaj. Kordowiec, szczyt i góra we wschodnich Beskidach, w dziale dunajeckopopradzkim, na Korczynka Korczynka Korczynki Korczyska Kordaki Kordeliszki Kordon Kordonk Kordonówka Kordos Kordowiec