Anno Dni 1622. Szereg rządców kościoła w Koniuszy rozpoczyna, o ile sięgają wiadomości nasse, wspomniony wyżej Jakób z r. 1366, na prośby którego król Kazimierz poddanych kościoła wyłączył z pod władzy świeckiej. oddając pod jurysdykcyą proboszcza, W r. 1415 Jan w r. 1420 Andrzej, w r. 1497 PrzybysłaWi niewiadomych nazwisk i herbów byH tu proboszczami. Bernard Wapowski, historyk, lin 1450, zm. w Krakowie 22 listopada 1535 r. , posiadał beneficyum tutejsze od r. 1518 do 1523. Życiorys jego zamieszczony przez F. M. Sobieszczańskiego w Enoykl Powsz. Warszawa 1867 r. T. XXVI, 383 385 nie wspomina o tem. Od r. 1536 do 1540 Karol Antoni Bonończyk de monte Cinerum, kanonik krakowski i płocki; Anzelm Ephorinus, doktór medycyny, między rokiem 1530 a 1548 był 13 lat proboszczem. Zanim został doktorem medycyny i pierwszym lekarzem miasta Krakowa, wykładał w akademii krakowskiej dyalektykę i logikę, mając wtedy zaledwie 22 rok życia; pochodził z Freiburga na Szlązku Encykl Powsz. Warszawa 1861, T. VIII, 37. Szymon z Pilzna od r. 1548 do 1562 r. Walenty Herburt był tutejszym proboszczem od r. 1562 do 1573, posiadał więc beneficyum to, będąc biskupem przemyskim, jakową godność otrzymał w r. 1560 życiorys jego skreślony przez J. Bartoszewicza w Enoykl Powsz. T. XI, 623, nie czyni o tem wzmianki. Następnie plebanami w Koniuszy byli od r. 1573 do 1581 Franciszek Bonar; od r. 1586 do 1591 Andrzej Ciekliński; pod r. 1591 znajdujemy wymienionych Jana Wolbram, profesora prawa, Florentyna włocha i Benedykta Bandini clericus minorum ordinum, który zrezygnował z probostwa w r. 1597; po nim otrzymał prezentę na to beneficinm od Jerzego Lubomirskiego, kasztelana małogoskiego, dziedzica na Wiśniczu d. 7 maja 1597 r. Piotr Gorcinius, kanonik krakpwski. Po śmierci jego 1616 r. Akademia krakowska probostwo w Koniuszy oddała Jakóbowi Najmanowiczowi, doktorowi filozofii i obojga praw, zasłużonemu rektorowi akademii, jakową godność od r. 1621 do 1636 szesnaście razy piastował, życiorys jego w Encykl. Powsz. T. XIX, 158; kolatorowie zaś z Piotrkowic dali prezentę Marcinowi Gilowskiemu, doktorowi św. teologii; stąd wynikły spory i wytoczony był proces w nuncyaturze przed Franciszkiem Diotaleri; papież Urban VIII dekretem 7 marca 1623 r. przysądził probostwo Gilowskiemu, w roku jednak 1629 otrzymał probostwo w Koniuszy Najmąnowicz, po śmierci którego d. 23 listopada 1641 r. został proboszczom Jakób Górski, doktór obojga praw, profesor, kanonik kollegiaty WW. SS. Gdy ton w r. 1652 umarł, nastąpił po nim Stanisław Różycki, także doktór praw, kanonik krakowski, lecz gdy ten wkrótce przeniósł się do wieczności, wstąpił na probostwo tegoż roku Wawrzenioc Karyński, , wierszopis, Encykl, Powsz. T. XIV, 307, profesor akademii krakowskfej, doktór praw, kanonik kolegiaty WW. ŚS, ; po rezygnacyi jego d. 25 marca 1653 r. , został proboszczem Stanisław Ossędowski, doktór obojga praw i teologii, profesor akademii krakowskiej, protonotaryusz stolicy apostolskiej, mąż uczony, biegły w prawie a przytem i poeta Encykl Powsz. T, XX, 127; zmarł w Krakowie 1680 r. ; musiał więo zrzec się probostwa, skoro 13 stycznia 1670 r. otrzymał takowe Hyacynt Tomaszewicz, również doktór obojga praw, archidyakon kolegiaty WW. SS. , zmarły 27 listopada 1682 r. Po nim nastąpił Samuel Formankowicz, kanonik, kustosz kościoła WW. SS. , autor dzieła Quaestio juridica de potestate capituli sede vaoante 1680 Encykl Powsz. T. IX, 75, zmarły 1692 r, W d. 9 października tegoż roku kolatorowie obrali Zacharyasza Thesznarowicza, a 19 grudnia akademia dała prezentę Janowi Ekart; obaj doktorzy prawa i profesorowie; utrzymał się kandydat akademii. Dalej proboszczami tutejszymi byli Stanisław Kutlinowski, doktór obojga praw, dziekan kościoła św. Michała, zm. 4 lipca 1730 r. ; Wojciech Miciński, kanonik krakowski od r. 1749, doktór obojga praw, profesor a w r. 1753 rektor akademii; całe życie pracował w zawodzie nauczycielskim i jednomyślnie przez akademią do załatwiania najważniejszych spraw tejże był wyznaczany, um. 1754 r. Encykl Powsz. T. XVIII, 480; Klemens Stanisław Kostka Herka, profesor języka francuskiego w akademii krakowskiej, potem rektor poznańskiej akademii, zm. w r. 1759 tamże, T. XI, 639; Jakób Marciszewski doktór obojga praw, profesor, dziekan wydziału teologicznego, rektor akademii krakowskiej, kanonik, w roku 1765 wysłany jako delegowany od kapituły do komisi wojskowej agitującej się w Warszawie tamże T. XVII, 976. Zakończył szereg proboszczów z grona poofesorów akademii krakowskiej Andrzej Lipiewicz, obojga praw i filozofii doktór, profesor matematyki i geometra przysięgły, wydawał od r. 1744 49 sławne kalendarze krakowskie, w których mieściły się niekiedy ważne jego rozprawy historyczne. W r. 1773 został kanonikiem krakowskim, będąc przy tem plebanem w Luborzycy i Igołomii; umarł we wsi Palcewicze 1778 r. tamże, T. XVII, 96. W K. stał obozem Kościuszko w 1794 r. po wyjściu z Krakowa. Opis wsi i kościoła wraz z rysunkiem podały Kłosy T, XVII, str. 335. K. par. dek. miechowski 2616 dusz. Gmina K. należy do sądu gm. okr. V w Proszowicach, gdzie też i st. poczt. Rozciąga się dokoła góry Koniusza. Obszar jej wynosi

Koniusza