29, dm. 12t mk 152 kat. 7. K, wś włość. , pow. lidzki, 1 okr. adm. , o 25 w. od Lidy, 19 dm. , l46mk 1866. Koniuchy, dwie wsie w pow. kowieńskim nad Niemnem a przy ujściu Niewiaży, pod Czerwonym Dworem, ludność oddawna niemiecka, b blisko zamku Pusłowskiego. M, D. S. Koniuchy, wś, pow. rossieński, par, kielmeńska. Koniuchy, ob. Jakszty, Koniuchy, 1. wś i folw. w północnej stronie pow. słuckiego, w gm. hrozowskiej, przy trakcie handlowym wiodącym z Mińska, przez Hrozów, do Słucka; wś ma osad 18, około 60 mk. płci męzkiej; folw. jest własnością Hrehorowiozów, położenie piękne, grunta dobre; na północ od Koniuch rozciągają się wielkie ba gna, zwane hałem błotem, i tu ma początek rzeka Łuknieja, prawy niewielki dopływ Słuczy. Od Słucka mil trzy. 2. K. , folw. , w pow. borysowskim, od r. 1872 własność Iwanowa, ma prawie 17 1 2 włók. 3. K. , wś, pow. piński, gm. Lemieszewicze. Al Jet Koniuchy, wś, pow włodzimierski, st. p. Włodzimierz. Ma par. kościół kat. Wniebo wzięcia N. P. M. , wzniesiony 1667 przez Wacława Hulewicza z drzewa, 1757 przez ks. Or łowskiego przebudowany. Parafia kat. dek włodzimierskiego dusz 442. Kaplica w Szelko wie na cmentarzu. B. K. Ż. Koniuchy, 1. z Miasteczkiem, wś, pow brzeźański, o 9 kil. od Brzeżan, ma cerkiew gr. kat. Leży na samej granicy Podola tak, że jej pola orne już są na podolu, gdy lasy o dużo niżej leżą na krańcu lesistej okolicy. Ma 2491 mk w 614 rodź. , 1244 męż. , 1247 kob. ; 251 rzym. kat. należących do parafii w Buszczu, 2156 gr. kat, 84 izrael. Przestrzeń ma 5727 mr. a. roli or. , 139 sianożęci, 277 ogrodów, 260 pastwisk, 2467 lasu, 127 m. dróg. Starożytna ta osada nad nieznacznym strumykiem ma zamek dotychczas zamieszkały. W lasach tutejszych wielka ilość zwierzyny, szczególniej dzików i sarn a często i wilki w niob przesiadują. Własność Stanisława hr. Potockiego. W K. urodził się znany gramatyk polski Józef Mrozlński. 2. K. al. Koniszki, wś w pow. przemyskim, 9 kil na płd. od Przemyśla, 5 kil. na płd. zach. od sądu pow. , stacyi kol. i urzędu poczt. w Niżankowicach. Na płn. zach. leżą Grochowce, na płn. wsch. i wsch. Hormanowice i Kupiatycze, na płd. Darowice i Kormanice, na zach. Kniażyce. Jest to mała wioska. Przez jej środek płynie od zach. na wsch. pot. Malinowiec dopływ Wiaru. Na lew. brz. potoku leżą zabudowania wiejskie 237 m. a na płn. od nich wznosi się jedno wzgórze do 275 m. Własność większa ma roli or. 33, pastw. 1 mr. ; własn. mniejsza roli or, 105, łąk i ogr. 2, pastw. 4 mr Według spisu z r, 1880 było 102 mk, w gminie, 5 la obsz. dwór. , obrządku przeważnie gr. kat Par rzym kat w Niźankowicach, gr, kat. w Groohowcaeh. Według dokumentu z 30 czerwca r. 1418 przeprowadzał Iwan z Obychowa, ka sztelan szremski i starosta ruski, z polecenia królewskiego, rozgraniczenie między Pikulicami a Witoszyńcami, Koniuchami i Grochowcami Ob. Akta grodzkie i ziemskie t. VI, str. 17 Wś ta należała dawniej do Medyki, ale sejm z r. 1764 za sumę 30000 złp, spłaconą Lubomirskiemu z Medyki, ze wsią królewską Witoszyńce, Podoskiemu, mającemu tu włość dziedziczną Darowice, prawem wieczystem ją oddał. Lu. Dz. Koniuchy, las w płnwsch. stronie Kukizowa i Ceperowa, w pow. lwowskim, na samej granicy powiatu. Lu. Dz. Koniuchy, potok, wypływający trzema słyugami, na obszarze gm. Koniuch, w pow. brzeżańskim, jedną nastającą od płn. zach. pod karczmą Halenką, dragą od północy z nad gra nicy z gm. Augustówką, a trzecią od wschodu wytryskującą u płn. stóp Śred. góry 388 m. . Wszystkie trzy strugi łączą się na północnym krańcu wsi Koniuch, tworząc potok Koniuchy, który z półaocy na południe przerzyna wieś Koniuchy, a w obrębie wsi Byszków łączy się od lew. brz. z potokiem Olesińskim, dając po czątek rzece Kuropcem zwanej. Długość bie gu 6 kil. Br. G. Koniukiszki, wś rząd. , pow. wileński, 5 okr. aam. , o 25 w. od Wilna, 4 dm. , 42 mk. kat. Koniusza, wś, pow. miechowski, gm. i par, Koniusza. Leży na górze Koniusza zwanej, na zachód Proszowic o wiorst 5. W r. 1827 liczyła mk. 111, w 21 dm. , obecnie ludność jej wynosi 164 głów, dm. mur. 1, drew. 25; osad włośc. 76, w tej liczbie 58 nowo utworzonych z gruntów poplebańskich grunta włościan zawierają w ogóle mr. 216 i kościelne wraz z placami pod budynkami i cmentarzami mr. 10. Jest tu zarząd gminny i szkółka elementarna. Jestto prawdopodobnie jedna z dawnych bardzo wsi, założonych przez licznie rozgałęziony tu starodawny ród Szreniawitów, który zajmował dolinę rzeki Szreniawy i przyległe okolice. Jeden członek tego rodu niejaki Przybysław, któremu, według podania, zaginiony wierzchowiec miał sprowadzić cale stado koni z Węgier i tem go zbogacić, był po dobno założycielem wsi i kościoła św. Piotra Apostoła. Osada ta od wieków była własnością tutejszego kościoła. Najpierwszą o niej wzmiankę znajdujemy pod r. 1366, w którym d. 22 lipca, król Kazimierz przywilejem danym w Krakowie na prośbę Jakóba plebana, poddanych kościoła w Koniuszy wyłącza z pod władzy wojewodów, kasztelanów, sędziów, podsędków, a całą władzę oddaje plebanowi,

Koniuchy

Koniuchy

Koniukiszki