dowana. Jest tu i kaplica katolicka parafii Monastyrzyszcze. Edward Rulikowski Koneła, rz. , poczyna się we wsi Bzukajwodzie, tworzy wielkie stawy i uchodzi koło Zielonego Rogu do Górskiego Tykicza ob. . Dopływ jej Borówka. E. R. Konewka, os. włośc, pow. rawski, gm. i par. Lubochnia; 1 dm. , 7 mk. , 21 mr. rozl. Konewka, niem. Konefha, wś włośc, pow chojnicki, ma 107 mr. obszaru, 10 bud. , 4 dm, , kat. 29. Parafia i poczta Czersk, szkoła Kurcze. Kongajly, ob. Kągajły. Kongresówka, ob. Polska. Koniaba, ob. Kijów, str. 62. Koniabicze, wś, pow. święciański, 3 okr. adm. , o 35 w. od Święcian, 19 dm. , 96 mk. kat. 1866. Koniacz, szczyt w Karpatach lesistych, w dziale skolskodelatyńskim, w obr. gm. Pnio wa w pow. nadwórniańskim, nad doliną pot. Lubiźui, pod 42 10 80 wsch. dłg. g. Ferro, a 48 33 40 płn. sz. g. Wzniesienie 953 m. Ob. T. III, str. 872, 1 szp. . Br. G. Koniaczów, wś w pow. jarosławskim, leży w urodzajnej równinie na północny wschód od Jarosławia, przy drodze z tego miasta do Cie szanowa, należy do parafii gr. kat. w Suchorowie, a rzym. kat. w Jarosławiu. Według spi su ludności z 1881 r. ma 227 mk. , według szematyzmów duchownych dyec. przemyskiej rzym. kat. i gr. kat. ma być 17 rz. kat. a 223 gr. kat. Pos. więk K. hr. Badeniego ma 287 mr. ; pos. mn. 267 m. roli w ogóle. Niegdyś czastka ordynacyi jarosławskiej. Mac. Koniaczówka, , wś wymieniana w XVIII w, jako należąca do klucza nowowiśniowieckiego na Wołyniu. Koniaków, niem. Koniaku, 1. wieś, pow. jabłonkowski na Szląsku austr. , par. ew. Na wsi, par. kat. Izdebna; rozl. mr. 1892 ludn. 857, szkoła ludowa. For. Jabłonkowianie, 2. K. , wś, pow. cieszyński na Szląsku austr. , par. ew. Cieszyn; należy do gminy Mistrzowice, mr. 531, ludn. 289, kaplica katolicka parafii Cierlicko. Koniaków, ob, Choniaków. Koniatki, folw. do Pogrzebina, pow. raciborski. Koniatyn, wś huculska na Bukowinie, pow. wiźnicki, należy do sądu powiatowego w Storonieo Putyłowie, o 3l. 5 kil od Storońca, ma cerkiew grecką nieunicką i 935 mk. Koniatyn, prawy dopływ Czeremoszu Białego ob. . Koniawa, wś, pow. lidzki, niegdyś miasteczko, dziś zaledwie kilkanaście domów liczy r. 1866 wś K. miała 258 mk. , a folw. K. 23 mk. , leży o 49 w. od Lidy, o 23 w. od Ejszyszek, w 5 okr. adm. Folwark, o 4 w. od wsi oddalony, stanowił dawniej wraz ze znacznemi przyległościami starostwo; dziś pomieszcza sio tu zarząd gminny i szkółka włościańska; grunta folwarczne rozdzielone między włościan, którzy zbudowali dwie wsie Słuczaj i Bogate, Do gm. koniawskiej należy 79 wsi i osad zamieszkałych przez 5328 włościan, którzy mają w nadziale 20202 dzies. ziemi; z tych ornej 1400, dzies. , łąki 5000 dzies, i nieużytków 1202 dz. Grunt po większej części piaszczysty, rzadko czarnoziem, główne produkta żyto. owies i kar tofle; pszenicy prawie nie sieją, jęczmienia bar dzo mało. Włościanie wszyscy mówią języ kiem litewskim i są katolikami. Niegrodowe starostwo koniawskie, w wojewodztwie wileńskiem, powiecie lidzkim, r. 1771 było w posia daniu Michała Brzostowskiego, podskarbiego wiel ks. litewskiego, który z niego opłacał kwarty złp. 987 gr. 25, a hyberny złp. 800. Na sejmie warszawskim z r. 1773 75 stany Rzpltej nadały toż starostwo Konstantemu Brzostowskiemu, synowi poprzedniego, w 50letnie posiadanie emfiteutyczne wraz ze starostwami; puńskiem, dawgoskiem i orańskiem, na ten że przeciąg czasu i tychże samych warunkach w konstytucyi wyrażonych. W. S. Koniawka, folw. i dwór, nad rz. Szypetą, pow. lidzki, 5 okr. adm, , od Lidy o 50 W. , od Ejszyszek w. 21, mk. kat. 22. 1866. Koniawka, rz. , ob. Drucminy, Koniawy, niem. die grosse Mösse al. Torfmoor dok. Conawi, Coniawy, bagno torfiaste w pow. złotowskim, między miastem Sępolnem a Więcborkiem, rozl. 1770 mr. , własność rządowa. W nowszym czasie przeszło 500 mr. użyniono przez nawodnienie. W tym celu przekopano kanał główny przez błoto, będący w związku z jeziorem rado wiekiem i czarnem, gdzie śluzy urządzono. Wody potrzebnej do irygacyi dostarcza głównie struga Ruda Rudnerfl. , al. Więcborska. Nazwa K. zachodzi w dok. w r. 1325 i jest wzięta od łąk w pobliżu miasta Sępolna położonych, w XV wieku tak samo nazywanych. Ob. Schmitt, der Kreis Fiatow, str. 7 i 108. Konica, ob. Kamienica, t. III, 747. Konice, wś, pow. włocławski, gm. Piaski, par. Zgłowiączka. Do dóbr K. nałoży Kwilno, Biernatki, Lubrańczyk. W 1827 r. było tu 11 dm, 118 mk. ; obecnie jest obszaru 1583 mr ob. llów, str. 2702. Konice, wś nad Wielopolką, uchodzącą z pra wego brzegu do Wisłoki, w pow. ropczyckim, należy do parafii rz. kat. w Wielopolu skrzyńskiem i ma 339 mieszk. rz. kat. Więk. pos. R. Wojciechowskiego ma obszaru 288 mr. roli, 95 mr. lasu; mn. pos, 304 mr. roli w ogólności i 49 mr. lasu; graniczy na południe z Wielopo lem, na wschód z Nawsiem, od wschodu zaś i północy lasami. Mac. Koniczynka, niem. Kleefelde, dobra nowozałożone 1819 r. w obrębie Papowa, pow. toruń

Koneła

Koneła

Konewka

Kongajly

Kongresówka

Koniaba

Koniabicze

Koniacz

Koniaczów

Koniaczówka

Koniaków

Koniatki

Koniatyn

Koniawa

Koniawka

Koniawy

Konica

Konice