płynie pot Jasionka al Kondratówka Nastaja on w płd. wsch. stronie obszaru z licznych strug małych i płynie na płn. zach, do Jasionki masiowąj, gdzie się łączy z Jasionicą wpadającą do Stryja. Od prawego a jeszcze bardziej od lewego brzegu zasilają go dopływy Jaworyszcze, Tarkin, Megelońska, Roztoka i najznaczniejszy ze wszystkich Popielka al. Popelka. Ten ostatni nastaje w płd. wsch. stronie obszaru, na płn. stoku góry Szymonec 1132 m. , plynie na płn. zasilony licznymi dopływami, a następnie na płn. wsch. i wpada od lew. brz. do Jasionki, W dolinie dolnej Popiełki i Jasionki leżą zabudowania wiejskie cerkiew 606 m. , dokoła nich pola i łąki, na płn. wsch. i płd. zach. od nich lesiste wzgórza, a mianowicie na praw brz. Jasionki las Bunkówka i Pohar lahowa dochodzi prawie 1000 m. , a na lew. brz. las Suchy i polanka Sucha 1048 m. Szymonec al. Szymoniec, ob. wyżej na samej granicy płd. , a na granicy Jasionki steciowej Opolonek szczyt 1098 m. Chaszozowate szcz. 1021 m. i Cyganki szcz. 918 m. . Własn. większa Towarzystwa dla płodów leśnych w Wiedniu ma łąk i ogrodów 6, lasu 2059 mr, ; własn. mniej, roli ornej 333, łąk i ogr. 385, pastw. 308. lasu 11 mr. Według spisu z r. 1880 było 273 mk. w gminie, wszyscy obrz. gr. kat. , narodowości ruskiej Bojki. Par. rz. kat. w Turce, gr. kat, w Jasionce masiowej. We wsi jest cerkiew. K. należał dawniej do krainy wołosiańskiej w ekonomii Samborskiej a ziemi przemyskiej. W lustracyi ekon. sambor. z r. 1760 Rkp. Bibl Ossol. Nr. 1632, str. 75 czytamy o tej wsi Wieś osiadła na łanach 8; z tych sianych 3 4, koszonych i 1 1 2 pustych 5 3 4 Zosóbna 2 łany wójtowskie i 1 popowski. Czynsze z tej wsi czynią 36 złp. 7 1 3 gr. Posesorami wójtostwa byli wówczas na mocy przywileju królewskiewskiego Jan Nanowski, Sawka, Michał Nanowski, Stefan Krzeczkowski, Grzegorz Puszkarowicz, Andrzej Neronowicz, Grzegorz Metelski. Winni oni płacić do kasy ekon. sambor. 40 złp. , do gromady czynszu nie dają. Lasy w tej wsi las Pystyna zwany na płd. olszowy i smerekowy; las od płn. bukowy, młodociany; na wsch. drobne chaszcze. Skarżyła się ta wieś przeciw duchownemu swemu i innym, że jej grunta zabierają, w czem administracya protekcyą dać ma. Ob. także lustr. ekon. samb. z czasów Jana III. Rkp. w Bibl. Ossol. nr. 1255, str. 128. 2. K. , wś w pow. złoczowskim, 14 kil. na płd. zach. od sądu powiat. w Złoczowie, 2 kil. na wsch. od urzędu poczt. w Gołogórach. Na płn. leży Majdan, na wsch. Szpikłosy, na płd. zach. i płn. zach. Gołogóry. Przez środek obszaru płynie od wsch. na płn. zachód mały potok do Złotej Lipy. W dolime tego potoku leżą zabudowania wiejskie. We wsch. stronie leży las Kondratowski, rozpościerający się dalej na płd. w Gołogórach, Zu kowie i Remizowcach. Własn. więk. łacina. probostwa w Gołogórach ma roli or. 58, łąk i ogr. 38, pastw. 23, lasu 30 mr. ; własn. mniej. roli or. 361, łąk i ogr. 21, pastw. 78, lasu 75 mr. Według spisu z r. 1880 było 272 mk. w gminie, 18 na obsz. dwor. 240 obrz. rzym. kat. , reszta obrz. gr. katol. Parafia rzym. kat. i gr. katol, w Gołogórach. We wsi jest szkoła filialna. Lu. Dz. Kondratowa 1 nazwa szcz. w grupie Czerwonych Wierchów w Tatrach nowotarskich; powszechnie zwie się Małym Czerwonym Wicrchew. Zowią go także Kopą Kondracką, Kondratowym Wierchem, Kondrackim Wierchem. Na mapie SpezialKarte der österr, ungar. Monar chie 1 75000 Zone 9, Col. XXII, mylnie Kondraczka; tę samą nazwę podaje również mylnie Kolbenheyer w swoim przewodniku Die Hohe Tatra. Patrz Czerwone Wierchy t. I, 841. Do pomiarów podanych tamże, do daję pomiar tego szczytu 2004 m. szt. gen. . 2 Nazwa doliny tatrzańskiej w Tatrach nowo tarskich, powyżej i na płd. zachód Kuźnic za kopiańskich, rozpościerającej się u południow. stóp Giewontu ob. i wschod, stóp Czerwonych Wierchów. U wejścia do doliny K. rozpościera się piękna polana Kalatówek ob. , słynna z źródła zwanego Wywierzyskiem pot. Bystre go ob. . Z polany tej 1154 m. szt. gen. przez las przybywa się na halę Kondratową 1442 m. Położenie tej hali malownicze; życie halskie tu w całej pełni. Zachodni bok doliny K. tworzy przełęcz 1730 m. Janota między Gie wontem a Czerwonym Wierchem Kondrackim; północny zaś przypiera do skał Giewontu, niewydających się stąd ani tak groźnemi, ani malowniczemi, jak od strony północnej od doliny Strążysk. Część zachodnią pokrywa trawnik i kosodrzewir a, wschodnią resztki lasu świer kowego i usypiska skał wapiennych. Od po lany Kondrackiej 1340 m. Janota dzieli się dolina; ramię zachodnie idzie pod powyżej wspomnianą przełęcz, a górny jego koniec zowie się Piekłem 1498 m. Janota. Drugie zaś ramię idzie w. kierunku płd. zach. Nad niem mamy wierch Magórą zwany. od niego na wschód Koński Upłaz, pod nim Sucha Dolina. Przełęcz niędzy Końskim Upłazem a Magórą zowie się Siodłem. Z górnego końca dol. K. . tj. z tak zwanego Piekła piękny widok. Widzi się przed sobą Kopieniec Pieniny, dalej rzę dem na prawo Kopę Królowy i Magóry, dalej na wschód Koszystą. Z doliny Kondratowej przez Piekło wyjście na Czerwone Wierchy. Kondratowa Woda, potok podtatrzański na Podhalu liptowskiem, w obr. gminy Hibia, prawy dopływ hibskiego potoku ab. , wpada jącego do Hibicy ob. . Br. O.

Kondratowa

Kondratowa

Kondratowa Woda