37, połowa rzeki Narwi mr. 9. Wieś Konarzyce osad 21, z gruntem mr. 704; wś Giełczyn os. 47, z grun, mr. 955; wś Podgórze os. 18, z grun. mr 783; wś Siemień os. 50, grun. mr. 758. Br. Ch. Konarzyki, niem. KleinKonarzin, ryc. dobra i wś, pow. człuchowski, nad strugą Sępolna, przy trakcie bitym chojnickobytowskim. Dobra mają 6376 a wś 733 mr. obszaru. Budynków razem 57, dm. 22, kat. 203, ew. 81. Parafia, szkoła i poczta Konarzyny. Kś. F. Konarzyńska Huta, niem. GlashütteeKona rzin, folw. , huta szklana i poczta do Konarzyn, pow. człachowski, przy trakcie bitym chojnicko bytowskim. Bud. 18, dm. 9, kat. 37, ew. 109. Parafia i szkoła Konarzyny. Kś. F. Konarzyny, 1. niem. Gr. Konarzin, dok. Cunerzin, ryc. dobra i wieś kościelna, pow. człuchowski, przy bitym trakcie chojnickobytow ikim, nad jeziorem i strugą Sępolną. Obszaru liczy mr. 3833, wieś 1777 mr. , razem bud. 200, dm. 73, kat 454, ew. 234. W miejscu jest kościół parafialny, szkoła i poczta. Wieś K. istnieje od najdawniejszych czasów i bez zeprzeczenia nadała imię rodzinie Konarskich, herbu Osoria. O nich pisze według starych manuskryptów pruskich Niesieoki, źe się nazywali pierwotnie a Stegsen i pochodzili z Miśnii. Potem w Polsce osiedli, a po przybyciu krzyżaków do Prus na Pomorze się przenieśli około r. 1311. Zdaje się jednak, żę ta familia już dawniej na Pomorzu osiadła, Jak z następujących i dokumentów wynika. R. 1275 Mislibous Halowy de Choynicz i Malowy Stanoch, obaj z Konarzyn, naznaczają z komesem Racławem kasztelanem szczycieńskim przy Pomorzu granice dóbr 00. augustyanów w Swornigacach. Ob. Perlbach, Pommer. Urkunden. R. 1326 Werner von Orsela, mistrz w. krzyżacki, przywilejem poświadcza Mirosławowi, braciom i siostrom z Konarzyn i Sępolny po śmierci ich ojca, jako te dobra ich przodkowie oddawna posiadali progenitores ab antiquo possederant, dlatego i on im nadal je nadaje prawem chełmińskiem, uwalnia zarazem od szarwarków i innych ciężarów, od krowy i świni, sądy udziela większe i mniejsze, także patronat nad kościołem. Za to będzie nam Mirosław i jego następcy służyć w wojnie konno, jak i inni lennicy feodales nam służą, itd. Następnie wsie te ogranicza, wymieniając nader liczne staropolskie nazwy geograficzne, szkoda tylko, że często przez niemieckich pisarzy przekręcone. Podamy te granice w streszczeniu Od rzeki Brdy między Giemłami i Sępolną do Mezbeze błoto palus ursi, do jeziora Glinno, ktęre do Mirosława należy, dalej do granicy Radzech, do małej strugi Sfynagacz, do wsi Unisława, do Ceterzef błoto palus, do drogi ze wsi Sampolnicz, do jeziora Rybno, które jest Dachonowe a brzeg Mirosławów, do strugi Sichtnitza przez nią do drogi z Sępolny do wsi Sichtza 1 przyp. , do Białego błota, do Damrobi lipy zkey quercetum tiliati, do małego lasku, do strugi Chocina na końcu lasku oba brzegi Oho ciny są Mirosławowe, do jeziora Karschnino, do Brdy, gdzie wpływa do jeziora Laemix, stąd dalej Brdą aż do granic między Giemłami, Sępolną i Konarzynami, gdzie był początek, Brda z oba brzegami do zakonu należy, łąki zaś Mirosławowe, oraz ze strugą wychodzącą z je ziora Wirzotzkow. Dobra Konarzyńskie przez długie wieki utrzymały się w posiadaniu Ko narskich; liczny zastęp sławnych i zasłużonych tych potomków Mirosława wymienia Niesieoki. Dopiera Mirosław, z ojca Michała, wojewody pomorskiego, z matki Bąkowskiej, najprzód cho rąży pomorski, potem podkomorzy malboraki, vir consilii, czego dał dowód posłując na kilka sejmów, Konarzyn, gniazdo domu tego, sprzedał r. 1620; kupił w to miejsce Taszewo. W XVII i XVIII wieku posiadali dobra konarzyńskie, sępolskie i giemelskie Tuchołkowie. Jan Piotr Tuchołka, podkomorzy malborski, kasztelan gdański, r. 1685 swoim kosztem wzniósł nowy kościół w Sępolnie R. 1784 Piotr Tuchołka, podkomorzy malborski, wystawił nową kaplicę w Giemłach, także nowy murowany kościół w K. po spaleniu wybudował. Ob. Odpisy Dregera ręk. w Peplinię. Parafia w K. , pisze szemat. dyec, liczy dusz 3711; kościół tyt. św, Apost. Piotra i Pawła, patronatu dziedziców konarzyńskich W. i M. Konarzyny, giemelskich i sępolskich, nie wiadomo kiedy fundo wany i konsekrowany. Przy nim bractwo wstrzemięźliwości, filia w Swornigacach. Wsie parafialne Konarzyny, Konarzynki, Niepszczolony. Kokoszka, Chociński młyn, Styporz, Ciecholewy, Babilon, Czosnowo, Sępolna, Giemły, Nowa wieś, Nowy dwór, Nowa karczma, Kieł pin szlach. i król. , Zychce, Rowista, Kępina, Kępinka, Popielewo, Janki; Zielona, Dzięgiel, Szluza, Mogiła, Parszczenica, Binduga i Nierzostowo. Szkółki parafialne w Konarzynach dzie ci kat. 48, w Sępolnie 41, w Swornigacach 163, w Zielony 71, w Chooińskim młynie pryw. szkoła 28; 25 dzieci kat. zwiedza szkołę luter. w Zychcach, 15 w Nowym dworze. Za polskich czasów istniał kośoiół w Sępolnie. 2. K. , niem. Konarschin, włośc. wś, pow. kościerski, około 3 mile od Kościerzyny. Obszaru liczy mr. 9404, gbur. 33, zagr. 31, kat. 581, ew. 94, żyd. 3. W miejscu jest szkoła elem. kat. i karczma. Parafia Kiszewa, poczta Frankifelde. Na wła sność wydana ta wieś przywilejem z Gdańska d. 16 kwietnia 1819. Kś. F. Konatkowce, wś, pow. mohylowski, gub. podolskiej, u źródeł rz. Derły, gm. Serebryja, par. , okr. pol. i st. p. Szarogród. Ma 142 dm. , 674 mk. , 923 dzies, ziemi włośc. Cerkiew

Konarzynki

Konarzyki

Konarzyńska

Konarzyny

Konatkowce