między Szczawnem a Łupkowem, odl. o 132 kil. od Przemyśla. Mac. Komanestie, wś, pow. suczawski na Bukowinie, o 10 kil. od st. poczt. Solka, ma cerkiew grecką nieunicką, 1258 mk. , z tych 98 na obszarze dworskim. Komanicha, wzgórze 288 metr. wysokie, w Rudzie Magierowskiej, pow. Rawa Ruska. Komaniecki potok, także Komaneckim zwa ny, potok górski, wytryska w zach. części wsi Czystohorbu, w pow. sanockim, z pod grani cznego grzbietu Karpat lesistych, dwiema stru gami leśnymi na wsch. stoku wzgórza Kiczery 705 m. , łączącymi się w jeden potok poniżej lasu kiczerskiego. Płynie na wschód między domostwami wsi Czystohorbu, opływając pół nocne stopy wzgórza Hirką zwanego 573 m. , poczem przyjąwszy z lew. brz. strugę bezimien ną od płn. napływającą, a z pr. brz. strugę z pod wzgórza Banią zwanego od południozachodu płynącą, zwraca się na połud. wschód, płynąc wąską dolinką, nad którą od płn. wsch. wznosi się wzgórze Popów Wierch 648 m a od płd. zach. Majkowski Wierch 617 m. ; w końcu przechodzi w obr. gm. Komańczy, od której nosi imię swe, a przerżnąwszy wieś w kierunku wschodnim i drogę kolei żelaznej łupkowskiej, uchodzi z lew. brz. do Osławicy. W obr. Komańczy od połudn. nad pr. brz. po toku wznosi się góra Mogiła 609 m. . Długość biegu 8 kil i pół. Przyjmuje z pr. brz. znaczny potok Dołżyczkę ob. . Ujście tego potoku do K. 479 m. npm. Br. G. Komanów, leśniczówka koło Borowej Góry, na obszarze dworskim Lubaczów, pow. cieszanowski. Komanówka, rz. , mylnie, ob. Romanówka. Komanowy, szczyt, ob. Koman i Czeremosz Czarny. Komar, ob. Komor. Komar, os. nad rz. t. n. , pow. łukowski, gm. Prawda, par. Tuchowicz. W 1827 r. był tu 1 dm. , 5 mk. Spis urzędowy miejsc. gub. siedleckiej z 1877 r. nie wymienia tej osady. Komar, rzeczka, dopływ Swidra, do którego wpada pod Bębkiem, w pow. łukowskim. Komar, jezioro w półn. stronie pow. kijowskiego, 725 saż. dł. , 40 saż. szer. Komara al. Komora, przys Śliwnicy, pow. przemyski, leży śród lasów, o 2 kil. na wschód od Krasiczyna, przy drodze do Przemyśla, należy do par. rz. kat. w Krasiczynie a gr. kat. w Sliwnicy; ze 165 mk. jest 102 gr. katol. Komarak, lesista góra ze szczytem 1190 m. wysokim, na zachód, granicy Ilemni, pow. doliński; wody jego płyną na zach. do Swicy, na wschód do Ilemki. Lu. Dz. Komarek, polana i grupa domów w obr. gminy Radziechów, w pow. żywieckim, nad potokiem Przybodzą. Br. G. Komaresti, jeden z potoków źródłowych M. Seretu. Komarestie, w pow. storożynieckim na Bukowinie 1. wieś o 7, 5 kil od Storożyńca, ma cerkiew grecką nieunicką, 826 mk. 2. K. Sło bodzie, wś, 581 mk. , i obszar dworski, 238 mk. Inaczej Fontenitza. 3. K. Beckow, obszar dworski, 130 mk. 4. K. Halpern, obszar dworski, 33 mieszk. Komargród, mko, pow. jampolski, nad rz. Rusawą, w pięknem położeniu; mk. 1112, zie mi włośc. 1119 dz. , dwór. 1515 dz. Przedtem był tu klasztor franciszkanów, wymurowany w r. 1746 r. , za czasów rządów jen. gub. Bezaka przerobiony na cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja z 880 par. i 39 dz. ziemi; syna goga, gorzelnia, rzemieśl 21. Ziemia, na któ rej Komargród założony, należała do starożyt nego rodu Szaszkiewiczów, osiadłego w Bracławszczyźnie. W 1459 r. 13 czerwca Semen Olelkowicz kijowski, słudze swemu Jeremiaszowi Szaszkowi, osobną hramotą, za okazane usługi, potwierdził posiadane przez niego ojcowizny i dziadowszczyzny, położone nad rz. Rusawą, Kamienicą i Dniestrem zbiory Swidzińskiego, Rulikowski. Dobra te były na szlakach tatar skich, często więc ulegały zniszczeniu. We dług Niesieckiego, Komargród założony przez KomaraZabużyńskiego, lecz nie podaje daty założenia. Następnie długi czas władali nim Czetwertyńscy; oni to pobudowali kościół i klasz tor franciszkanów, a Kajetan Czetwertyński wyjednał w r. 1773 przywilej na jarmarki oo miesiąc. Obecnie K. należy do Kantakuzenów; jest tu urząd gminny, do którego należą mto Komargród i wsie Ojczenaszówka, Lipówka, Kiślickie, Palanka, Horyszków, Żołoby, Antopol, Markówka, Sawczyńce i Teklówka; razem wło ścian 4234 i ich ziemi 9670 dzies. Była para fia kat. K. dek. jampolskiego z kaplicami w Horyszkówce i Wierzbówce; teraz głównie do tomaszpolskiej wcielona. Dr. M. Komarnecnyj wyrch, to jest Komarneczny wierch, szczyt i góra lesista w obr. gm. Hryniawy, w pow. kossowskim, między Hramitnym Małym a Starym potokiem; od płn. wsch. stopy jej oblewa Hramitny potok ob. . U źró deł Starego potoku łączy się z ramieniem górskiem, dalej na zach. położonem, a Komarecznym zwanem, rozciągającem się między potoka mi Starym od wsch. a Moczernym od zach. . Wzniesienie Komarecznego wierchu 1135 m. a grzbietu Komarecznego 1225 m. Oba te grzbie ty łączą się w szczycie 1433 m. , który na płd. zach. łączy się ze szczytem Stefulcem 1576 m. . Ob. Ludowa. Br. G. Komarnia, staw we wsi Biełanów, pow. rówieński. Komarniański sław zwany powszechnie Kliteckim stawem, utworzony przez Were

Komanestie

Komanestie

Komanicha

Komaniecki potok

Komanów

Komanówka

Komanowy

Komar

Komara

Komarak

Komarek

Komaresti

Komarestie

Komargród

Komarnecnyj

Komarnia

Komarniański