w r. 1784. Szyb tutejszy dochodził głębokości 25 sążni, a w nim było wody na 8 sążni. Za wartość soli wynosiła 15. W r. 1812 usta wiono koło źródła słonego w Kołpcu machinę, którą nietylko wydobywano wodę słoną z głę bokiej studni, ale nawet za pomocą czterech pomp wprowadzano ją na 15 łokci po nad poziom do naczynia na górze stojącego, skąd rura mi do panwi soleckiej, 1800 łok. odległej, spłyj wała. Lu. Dz. Kołpienica, Wielka i Mała, dwie wsie znaczne, w pow. nowogródzkim, nad rzeczką tegoż nazwiska, w gm. stołowickiej, jedna ma osad 77, droga 48, w miejscowości bezleśnej, grunta i łą ki dobre. Al. Jelski. Kołpienica, ob. Kołpynica, pow. borysowski. Kołpienieca, mała rzeczka, w pow. nowogrodzkim, ma początek w moczarach około wsi tegoż nazwiska, płynie w kierunku zach. płn. około mili, poniżej folwarku Sajczówki wpada do Szczary z prawej strony. Al. Jel. Kołpin, dobra, pow. siebieski, 1200 mr. ob szaru, b. własność Ogińskich. K. O. Kołpin, część Ponikowicy i cegielnia tamże, pow. brodzki. Kołpinek al. Kołpianka, wś, pow. bialski, gm. Kostomłoty, par. Dobratycze ob. . W 1827 r. było tu 16 dm. , 104 mk. ; obecnie 15 dm. , 110 mk. , 341 mr. obszaru. Kołpino, st. p. i st. dr. żel. mikołajewskiej, pow. carskosielski gub. petersburskiej. Kołpino, jedno z grupy jezior prawego brzegu Dźwiny, z których płynie rz. Połota. Kołpińskie albo Malchow, jez. obotryckie między Łabą i Odrą, łączy się rzeką Eldeną z jeziorami Pławą i Morycą. Kołpnica, niewielka rzeczka w pow. borysowskim, dopływ lewy Brodni, płynie lasami około mili w kierunku południowym. Kołpyla rz. , prawy dopływ rzeki Biesiedź dopł. rz. Soż; przyjmuje Dorohowszę. Kołpynica, albo Kołpienica, zaśc. w pow. borysowskim, w okr. polic. chołopienickim, nad rzeką Naczą, przy ujściu do niej rzeczki Kołpienicy, ma osad 11. Tędy przechodzi droga ze wsi Smorki do wsi Naczy; miejscowość ob fita, łąki dobre, grunta lekkie. Al. Jel. Kołpynica albo Kołpienica, mały dopływ rzeki Naczy, w pow. borysowskim, wypływa z moczarów okolic wsi Naczy i folwarku Hołuby, ma kierunek południowy i ubiegłszy wiorst 5, poniżej zaścianka tegoż nazwiska wpada do Naczy. Al. Jel. Kołsk, wś, pow. owrucki, miała kaplicę kat. parafii Wieledniki. Kołszewo, st. p. w gub. kostromskiej, pow. kinieszemski, między stacyami Kostromą i Kinieszmą. Kołtawa, las w płd. wsch. stronie Stupnicy, w pow. samborskim. Przypiera on do granicy Niedźwiedzy w pow. drohobyckim i łączy się tam z t. zw. górnym lasem. Wody jego pły ną na płn. zach. do Stupianki. Lu. Dz. Kołtki, wś, w pow. sienneńskiem, gub. mohil. , z kaplicą katolicką parafii czerejskiej. Kołtów z Rudą kołtowską po rusku Kołtiw, . wś, w pow. złoczowskim, 16 klm, na płn. wsch. od Złoczowa, 8 klm. na płd. wsch. od urzędu pocztowego w Bassowie. Ną płn. wsch. leżą Opaki i Werchobuż, na wsch. Kruhów, na płd. Nuszcze i Trościaniec mały, na płd. zach. Zazule część Budnik, Chmielowa i Sassów. Większa część obszaru Kołtowa leży w dolinie, idącej od debry sassowskiej pod Opaki, Worchobuż i Kruhów. Płd. granicę i część zachodniej, do doliny sassowskiej, stanowią ciekliny i wzgórza Woroniaków, ciągnąc się w zach. płd. kierunku do Chmielowy, Monasterka, Zazul, Łuki, Trościańca, Podlipiec pod Złoczów, a w kierunku wsch. płd. do Kruhowa, Huszcza i Perepolnik. Ciekliny te i wzgórza mają miejscową nazwę Zbocz. Część płn. granicy stanowią równie ciekliny Woroniaków, ciągnąc się ku zach. płn. stronie do Rudy, pod Sassów. Pobocz, Hucisko oleskie, Pleśniska z Monasterkiem, Podhorce i Olesko, a ku wsch. stronie do Werchobuża i Podkamienia. Od płn. Woroniaki mają w Kołtowie nazwę Łysych Gór. Między cieklinami Woroniaków są głębokie wertepy i debry. Na wzgórzach tych wydobywają kamień wapienny, rzadko gdzie piaskowiec, a gdzieniegdzie, w maleńkich bryłkach zanieczyszczonych, węgiel brunatny. K. leży w dorzeczu Wisły, za pośrednictwem Buga. Bug wypływa z obfitego źródła w Werchobużu, u stóp Woroniaków i płynie przez Opaki do Kołtowa. Tu tworzy stawek, zwany przy gorzelni, a W odległości 1 1 2 klm. drugi stawek w R. Kołtowskiej zwany na Rudzie, skąd znowu debrą sassowską płynie na zach. ku Sassowowi. Rzekę Bug zasilają w Kołtowie 4 potoki. Dwa płyną od Kruhowa jeden, zwany potok na Stawisku, albo kanał; drugi Bródek na Filarowem; trzeci od Werchobuża, zwany potok na Dubieckiem; czwarty, tworzący się w K. , zwany, ,, Brodek piaski albo Polaczki. Potoki te zasilają w Kołtowie liczna wody miękkie, zaskórne, z bagnisk odkrytych, trzęsawisk, brodów leśnych, oparzelisk, i jedno źródło dość obfite u stóp wzgórza Altana przy ogrodzie dworskim. Źródło to, ocembrowane, dostarcza mieszkańcom zdrowego napoju, i tu corocznie w uroczystość Jordanu poświęca się woda. Znajduje się prócz tego pagórek do 3 m. wysoki, z którego wypływa źródło zwane, ,Sołone wikno słone okno, it. zw. Filarowy kopiec, do 1 1 2 m. dochodzący, skąd z wierzchu spływa woda. Gleba ziemi w dolinie, idącej od debry sassowskiej, piaszczysta i sapowata, a w znacznej części ze

Kołpienica

Kołpienica

Kołpienieca

Kołpin

Kołpinek

Kołpino

Kołpińskie

Kołpnica

Kołpyla

Kołpynica

Kołsk

Kołszewo

Kołtawa

Kołtki

Kołtów