Kokoszyce, ob. Kokocice, Kokoszczyn. Kokoszyńce z Podhórowką, wś, pow. skałacki, nad Zbruczem, na granicy Galicyi i Podola; przest. dwór. 1813m. w tem 996 m. lasu, na pochyłościach brzegów Zbrucza; włośc. 1256 m. podolskiej pszennej gleby; od południa i od zachodu zasłaniają góry Miodoborskie i ciągnące się ich grzbietem lasy od północy i wschodu odsłonięta okolica, po której hulają zimowe wichry. Ludność rzym. kat. 302 par. w oddalonej o 8 kil. na płn. Tarnorudzie; gr. kat. 582, par. w miejscu, obejmująca filią Kozin z Biłką 518, razem 1100 gr. kat. W Kokoszyńcach cerkiew pod wezwaniem św. Grzegorza, w Kozinie pod wezwaniem śtej Parascewii; gorzelnia, młyn wodny. Sąd powiatowy, urząd i telegr. w Grzymałowie miasteczku o 15 klm. na zach, oddalonem, urząd poczt. Tarnoruda. Właściciel więk. posiadłości Czesław Kozłowiecki, mający oprócz K. majątki w Tarnowskiem i samborskiem. Szkoła etat. , kasa pożyczk. z kapitałem 268 zł. a w. Kokoszyn, ob. Kokoszczyn i Kokorzyn, Kokot, folw. , pow. pińczowski, gm. Kliszów, par. Kije. W 1827 r. było tu 35 dm. , 440 mk. Folw. K. od rz. Nidy wr. 13; rozl. mr. 240, grun. orne i ogr. mr. 228, łąk mr. 2, nieuż, i place mr. 10, bud. w części z kamienia i drzewa 6. Płodozmian 11polowy. Folw. ten w r. 1878 oddzielony od dóbr Kliszów. Kokotek, niem. Kokottek, wś, pow. lubliniecki, par. Lubliniec, niedaleko rz. Małepany, śród lasu, w pobliżu t. z. Posmyckiego stawu; 46 bud, , 46 dm. , 349 mk. , w tem 10 ew. , 28 osad, 486 mr. rozl. , szkoła. Według Kniego należą do K. folw. Jonowod al. Jonowe, pustkowia Kozieł, Lelonek, Zarrach; huta Posmyk, leśniczówka Strzolok i kopalnia torfu Pietrki. Triest wymienia jeszcze osady Niesieni i Skolik. Kototki, wś, u źródeł Swisłoczy. Kokoto w, wś, pow. wielicki, u ujścia potoka Dąbrowy, płynącego od Wieliczki i uchodzącego razem z drugim potokiem Srawą do Wisły z prawego brzegu. Ta wieś leży w bardzo urodzajnej równinie, przeciętej torami kol. żel. arc. Karola Ludwika w ten sposób, ze zabudowania leżą na południowej, a obszerne łąki i pastw. sięgające po Wisłę i często przez nią zalewane po północnej stronie torów. K. należy do parafii rzym. kat w Wieliczce, zkąd jest 6 klm. odleg. i ma 278 mk. rzym. kat. Więk. posiadłość spadkobierców Er. Niedzielskiego. Państwo kokotowskie należało w XVIII wieku do Ossolińskich. Dawniej właściciele zamieszkiwali Kokotów jako główny majątek, że jednak przez tę wieś prowadził dawny szlak królewski z Krakowa do Niepołomic, którym w przeszłym wieku ciągle obce wojska przechodziły i niepokoiły mieszkańców, właściciele przenieśli swój dwór de Sledziejowic. W Kokotowie i w Sledsiejowicach jest mieszkańców 659. Obszar mniejszej własności w obydwóch wsiach roli 222 mr. aust. , łąk 69 mr. austr. , pastw. 126 mr. ; włościanie trudnią się tylko gospodarstwem rolnem. Cały obszar większej własności w Kokotowie samym wynosi 405 m. z tego ról 128 mr. , łąk 137 mr. , sosnowego lasu 129 mr. , reszta pastw. , ogrody, stawy, nie użytki. Położenie prawie równe, płodozmian 10polowy, co rok zakładają po 10 mr. łąk sztucznych, które z kolei po kilku latach zamieniają znów na orne pola. W Sledziejowicach cały obszar większej własności wynosi 254 mr. , z tego roli 187 mr. , łąk 7 mr. , lasu sosn, 41 mr. , reszta ogr. , stawy, nieuż. . Położenie pagórkowate; płodozmian 7polowy. Tu się znajdują główne stajnie zarodowego bydła holenderskiego. Kokotzko niem. , pow. chełmiński, ob. Kokocho, Kokowin al. Kokwin, niem. Kochwin, nowa osada, pow. kartuski, w lesistej okolicy, nad strugą do kamienickiego jeziora płynącą, pół mili od bitego traktu gdańskosłupskiego. Należała przedtem do star. mirachowskiego na własność wydana r. 1820. Obszaru liczy mr. 266, gbur. 4, kat. 2, ew. 52, dm. 6. Parafia i poczta Sierakowice, szkoła Król. Kamienica. Odl. od Kartuz 3 mile. Kokrjow, po niem. Kochrow wś serbska, na dolnych Łużycach, w pow. chociebuskim. W r. 1880 mk. 140. A. J. P. Kokuchs dok. , ob. Kokocko. Kokucie Kokuciszki, ob. Kukucie, Kukuciszki Kokuiewka, st. dr. żel. moskiewskokur skiej w gub. orłowskiej. Kokmrka, os, w Rokitnie, pow. gródecki. Kokuszka, wś, pow. sądecki, par. Piwniczna, po wschodniej stronie rz. Popradu, w górach, przy drodze żel. tarnowskoleluchow skiej, blisko granicy węgierskiej, o 3. 3 kil. od Piwnicznej. Rozległość obszaru dworskiego roli ornej 86, łąk i ogr. 10, pastw. 70, lasu 542 mr, ; mniejszej posiadłości roli or. 302, łąk i ogr. 99, pastw. 221, lasu 187 mr. austr. ; dm, 53, mk. 406. Właściciel obszaru dwor. Dunikowski i Ortyński. W tej wsi, należącej dawniej do dóbr ststwa sądeckiego, było sołtystwo, wedle lustracyi w posiadaniu Michała i Elżbiety Marszałkowiczów za przywilejem z dnia 12 sierpnia 1759; dochód 194 złp. 19 gr. , kwarta 46 złp. Zajęte i sprzedane dożywotnikom za cenę lustracyjną w r. 1798. Kokutkowce, wś, pow. tarnopolski, leży nad potokiem, dopływem niedalekiego Seretu, o 20 kil. na płn. zach. od Tarnopola; przestrz, dwór. 484, włosć 827 m. ; ludn. rzym. kat. 320, par. w Jeziernie, miasteczku o 10 ML na płd. położonem; gr, kat. 137, par. w sąsiedniej wiosce Izypowce sąd powiatowy w Tarnopolu,

Kokoszyce

Koko

Kokoszyńce

Kokoszyn

Kokotek

Kototki

Kokoto

Kokotzko

Kokowin

Kokrjow

Kokuchs

Kokucie

Kokuiewka

Kokmrk

Kokuszka

Kokutkowce