ne okno, z dwóch okien właściwie złożone, a da tujące z pewnością z r. 1210, gdyż cechuje go styl czysto romański z czasów założyciela Albrychta. W komnacie, którą zdobi to okno, zachowały się dotąd wybornie schody kamien ne; te prowadzą na górę wprost do kościoła. Z bastyonów nie ma najmniejszego śladu od tej strony wschodniej. Już przy wysadzeniu zam ku w powietrze 14 lipca 1701 r. musiały być one aż do samych fundamentów zniszczone. Na omiast od strony zachodniej zdobią dotąd Kokenhuzę potężne bastyony, trzymające się jeszcze dość mocno. Ruina ta pod względem archi tektonicznym przedstawia wiele pojedynczych ciekawości, jakich piszący wyliczać tu nie mo że. Z olbrzymiego, okrągłego bastyonu, bronią cego niegdyś zamczyska od strony północnej, a którego kształtną formę jeszcze w r. 1857 naj dokładniej można było rozpoznać, dziś już tyl ko rumowiska i gruzy tworzą rodzaj bezkształt nego wzgórza. Gustaw Manteuffel. Kokerdorf niem. , Kokerwtz, Guckerwitz, ob. Kukielice, Kokinia, Kohma, węg. Kökeny, wieś w hr. szaryskiem węg. , łąki, pastw. , 126 mk. Koklanka, ob. Oryżnia. Kokner biały i K. czary, dwa jez. w pow. sejneńskim, K. biały leży w prawej stronie drogi z Sejn do Grodna, o 2 w. od wsi Iwaszki; ma brzegi lesiste i wzgórzyste, łączy się strumieniem z drugiem mniejszem jez. Czarny Kokner, leżącem o 2 w. z drugiej strony drogi bitej śród lasów, tudzież z jez. Kuknielno przy wsi Iwaniszki. Kokocice niem. Kokoschütz, Oogoschütz, r. 1531 Kokossitze wś i dobra, pow. rybnicki, par. Pszów, przy drodze z Wodzisławia do Raciborza; 47 bud. , 114 dm. , 601 mk. , w tem 1 ew. , 7 izr. Dobra mają 2215 mr. rozl. , wś 663 mr. rozl. Jest tu szkoła, kaplica św. Jana, grunta wzgórzyste, sadownictwo. Do K. należą folw. Olszyna, os. Wilhelmsbad dawniej wielce odwiedzane kąpiele siarczane, młyn Wypędów. Kokocka, niem. Kokotzko, os. do Konarzynek, pow. człuchowski, nad strugą Chociną i jez. Karsin, w okolicy piaszczystej i lesistej, blisko granicy pow. chojnickiego. Obszaru ma 1069 mr. , 9. bud. , 4 dm. , 32 kat. ; par. , szkoła i pocz ta Konarzyny. Kś. F. Kokocko. niem. Kokotzko, dawniej Kokuchs, Kokutsch, Kohotzka, wś włośc, kościelna Inter. , pow. chełmiński, śród nizin prawego brzegu Wisły długim rzędem ciągnąca się. Obszaru liczy mr. 4631, bud. 102, dm. 50, kat. 35, ew. 482. Parafia Starogród, szkoła w miejscu, pocz. Unisław. Wieś K. należała oddawna do dóbr stołowych biskupów chełmińskich, do klucza w Starogrodzio przyłączona. Krzyżacy wraz z Starogrodem i Chełmnem zabrali ją; za rządów polskich znowu przywrócona biskupom. Zdawna wydawana była niemcomholendrom. Inwent. biskupstwa chełm. z r. 1757 str. 52 donosi K. , wś holenderska, na nizinach starogrodzkich położona, o 27 posiadłościach za przy wilejem biskupim z r. 1720 do lat 40 wydana. Włók mają gburzy 48 i freiętę włókę, rybitwę wolną w Wiśle w granicach kokockich i w głó wnym rowie; wolność zboża gdzie chcąc sprze dawać. W Wiśle głowy dobra trzymać powinmi; czynszu płacą zł 2386, z Kępki zł. 3 i szarwark do zamku starogrodzkiego odrabiają. Chrystyan Damer, kaczmarzbudnik, także za przywilejem do lat 40 trzyma hakbudę. Kar czma druga w budynku Fysia; łasztówki dosta je beczkę 13 i 20 zł. od budnika Damer za wożenie piwa; piwo i gorzałkę zamkową szyn ko wać powinien. Po okupacyi rząd pruski zabrał K. i wydał potem na własność osadnikom. Oddawna miała ta wieś własny kościół para fialny. R. 1404 w piątek po św. Marku odbył się tu częsty naonczas synol wiernych. Pro boszcz tutejszy już poprzednio w niedzielę i święta ogłosił ludowi to zgromadzenie i do li cznego udziału zachęcał. Delegat biskupi przy był ratio z Czarza, a po odbytym synodzie udał się do poblizkiego Starogrodu. Kiedy za ginął kościół w K. znikąd niewiadomo. Niemiec cy osadnicy rychło przyjęli reformacyą Lutra. Najstarsze wizytacye XVII wieku o żadnym zgoła tu kościele nie wiedzą. Teraźniejszy kościół luterski został nowo ufundowany i wznie siony r. 1829; początkowo był filią do Chełm na, w nowszym czasie ma własnych pastorów. Ob. Utracone kościoły w dyec. chełmińskiej str. 17. KL F. Kokoczów, góra na obszarze Nowego Targu, na płn. wsch. od N. targu, w odl. 2504 m. , na płn. od Dunajca, między nim a pot. Kowańcem, wznosi się 712 m. npm. Północną i wscho dnią część pokrywają lasy szpilkowe. Dłg. 37 43 15, sz. g. 49 29 55 Br. G. Kokoczyce, ob. Kohocice. Kokoczyniec, kol, pow. pszczyński, ob. Pannewnik. Kokoly, ob. Kohale. Kokorycki kanał, ob. Sporowskie jezioro. Kokorycze, dwie wsie i trzy folw. w jednej okolicy, w pow. słuckim, w okr. kopylskim, nad dopływami rz. Morocz. Wieś Wielkie K. mają os. 18, Małe K. os. l2. K. , własność Paszkiewicza ma obszaru prawie 46 1 2 wł. ; K. , wła sność Bielawskiego, mają 3 wł; K. urzędnika Kałmykowa od r. 1870 włók prawie 19 1 2. Gleba dobra, łąk dostatek. A. Jel. Kokorzyn, i wś, pow. kościański, 2 miejsc a K. wś, b Pelikan, kol; 25 dm. , 214 mk. , 16 ew. , 198 kat. , 60 analf. ; poczta, tel. i st. kol. żel. w Kościanie Kosten o 5 kil, ; 2 K. , dom. , 2213 mr. rozl. , 3 miejsc a K. , dom. , b dom leśniczego; o Godziszewo, folw. ; 10 dra, , 177

Kokerdorf

Kokerdorf

Kokinia

Koklanka

Kokner

Kokocice

Kokock

Kokocko

Koko

Kokoczyc

Kokocz

Kokol

Kokor

Kokorz