Kohlgarten niem. os. , niborski, st. p. Działdowo. Kohihof niem. , dobra, pow. królewiecki, st. p. Królewiec. Kohli niem. , leśnictwo królewskie, pow. świecki, nowozałożoe 1876r. , do nadleśnictwa Hamer należące. . Kś. F. Kohling niem, wś, pow. gdański, ob. Kolnik. Koblischen niem. , Gr. i Klś i leśniczówka, pow. wystrucki, st. p. Dydławki. Kohlow niem. , ob. Kołów łuż. Kohlsdorf niem. , ob. Kolnowtce. Kohlsdorf niem. , 1 al. Rossvorwerh, folw. dobr Graeferei, pow. nissański. 2 K. , wś w tymże pow. , 1829 przez wodę zniszczona i do gm. Heidersdorf wcielona. Kohiwesa niem. , ob. Kolwaza łuż. . Kohnkenhoff niem. , os. , pow. fyszhuski, st. p. St. Lorenz. Kohsten niem. , wś i folw. , pow. iławski, st. p. Reddenau. Kohut al. Kohuty, przys. Dobrosina, pow. żółkiewski, w płn. wsch. stronie obszaru. Kohutka, ob. Kogucik. Kohutów horb, wzgórze ze szczytom 826 m. wys. , we wsch. stronie Bystrzycy, pow. drohobycki, blisko granicy Załokcia i Opaki. Wody z K. do Bystrzycy płyną kn płn. zach. i płd. zach. ; na płd. wsch. do Opaczki por. t. I 514. Kohutówka albo Kogutówha, wś, pow. bałcki, gm. Trojany, o 9 w. od Podwysokiego, u zbiegu rz. Jatrań z Siniuchą, mk. 400, dm, 60; ziemi włośc. 607 dzies. , dwór, 1362 dzies Cerkiew z 495 par. i 78 dzies. ; par. kat. do Hołowaniewska, własność Porczyńskich. Kohuty, przys. Radruża, pow. Rawa ruska, w płd. zach. stronie obszaru. Por. Kohut i Ko guty. Koiden niem. , wś, pow. ostródzki, st. p. Locken. Koikowitz niem. , ob. Kojkowice, Koincina, ob. Konsichwitz niem. . Koischkau niem. , r. 1422 Koska, wś, pow. lignicki, par. Malitsch. Folw. należał 1840 r. do Ludwika Serafina von Olschewskiego. Koischwitz niem. , r. 1349 Coskewicz, wś. nad jez. t. n. por. Ligniikie jeziora, pow. lignicki, par. Klemmerwitz; ma kościół paraf. ewang. Koiskau niem. , r. 1369 Koske, wś, pow. lignicki, par. Poselwitz; ma kościół par. ewan. z XIY w. Koiteckeln niem. , albo KullekullenThoms wś, pow. kłajpedzki, st. p. Karlsberg. Koitz niem. , ob. Kawice, Kojacienięta, 1 wś włość, nad rz. Kantusią, pow. oszmiański, 1 okr. adm. , o 24 w. od Oszmiany, 8 dm. , 70mk. kat. 2 K. , folw. szlach. tamże, 1 dm. , 12 mk. kat. 3 K. okol. róż. właśc. tamże, 6 dm. , 77 mk. kat. 1866. Kojancln, ob. Kojęcin. Kojanczin. Tak się zwała 1293 r. wś Baum garten, pow. strzeliński na Szląsku. Kojanka, rzeczka, dopływ rz. Rosi z prawej strony, poczyna się u wsi Adamówki, a przy Dziunkowie uchodzi do Rosi. Winc. Pol. Kojdaki Stare, wś na prawym brzegu Dniepru, nieco niżej ujścia rz. Samary, wprost wsi Czaple; dawny Kudak ob. . Kojdałówka ob. Kojdanówha, Kojdanów, starożytne miasteczko, dawniej w województwie mińskiem, pow. mińskim dziś w gubernii mińskiej, pow. mińskim, przy trakcie bitym pocztowym mińskonowogródzkimg o 8 1 2 w. od kolei żelaz. brzeskomoskiewskiej stacya Niehorełe, o mil 6 od Mińska, nad małą rzeczułką Niecieczką nie zaś Uździanką, jak mylnie podają inni, z zarządem gminnym, ma ludności około 5000, w większej połowie żydów, bardzo mało tatarów i około 400 domów drewnianych; cerkiew parafialną z muru około 1850 r. wzniesioną, w dość pięknym stylu bizantyjskim; starożytny kościół katolicki drewniany, bodaj z modrzewia, o dwóch wieżach, fundacyi według jednych księcia litewskiego Michała Zygmuntowicza z r. 1439, według innych Radziwałłowskiej, w dekan, nadniemeńskim, z filią w Wiazyniu, z kaplicami w Stankowie, Harbuzowie, Norejkach, Rubiłkach i Skorodnem; parafian około 12300. Starożytny zbór murowany wyznania helweckiego, o którym niżej obszerniej; synagogę, biuro 3go okręgu policyjnego, obejmującego gminy kojdanowską, stańkowską, słobodzką, wielkosielską, stołpecką i świerzeńską; biuro 3go okręgu wojskowego, obejmującego gminy zasulską, stańkowską, stołpecką, kojdanowską, świerzeńską i słobodzką; szkołę gminną i pocztę listową. Gmina kojdanowską składa się z 4ch wiejskich starostw, 66 wsi i liczy 2217 włościan płci męskiej. Dzieje K. nikną w pomroee wieków. Cała okolica w szerokim promieniu osypana kurhanami, świadczy o swej starożytności historycznej, a sam K. posiada resztki okopów; można więc wnioskować, że miejsce to było od niepamiętnych czasów warownem; jakoż i kroniki w pierwszej połowie XIII stulecia wspominają o niem. W r. 1241 Skirmunt ks. litewski rozbił tu nawałę tatarską pod dowództwem Bałakłaja Stryjkowski; mógł jednak K. wziąć nazwę od klęski książąt Rusi Daniela i Wasila, sprzymierzonych z nimi Tatarów perekopskich i śmierci ich wodza Kojdana w krwawym boju tu stoczonym z Litwą 1249 r. , przez wielkiego ks. Mendoga kierowanym. Chociaż nikt tak jasnej procedencyi nazwy K. prosto nie wskazał, przypuszczenie jednak powyższe zdaje się być nieomylnem, gdy weźmiemy pod uwagę imię poległego tu wojaka tatarskiego. Od chwili jak ziemia krzywiczańska Kohlgarten Kohu Kohli Kohling Kohlow Kohlsdorf Kohiwesa Kohnkenhoff Kohsten Kohutka Kohutówka Kohuty Koiden Koikowitz Koincina Koischkau Koischwitz Koiskau Koiteckeln Koitz Kojacienięta Kojancln Kojanczin Kojdaki Stare Kojdałówka Kojdanów