Koczubejówka, st. dr. żel charkowskoni kołajewskiej w gub. połtawskiej. Koczubijów, ob. Kociuhijów. Koczubijówka, wś nad rz. Umańką, o 3 w. powyżej Horodeckiego, pow. humański, paraf. praw. Horodeckie, ma 873 mk. , w tem 2 kat. , cerkiew św. Bazylego z r. 1852, do 1843 par. Od 1831 r. wś rządowa. Koczukówka, wś i folw. , pow. bialski, gm. Dobryń, par, Piszczac. Ma 14 dm. , 78 mk. , 617 mr. rozl. Koczul, niem. Kutschlau, wś w Brandenburgii, pow. cylichowski, pod Swiebodzinem; 500 mk. Koczury, os. leśna do Semrowic, powiat lubiniecki. Koczwara, folw. , pow. konecki, gm. Duraczów, par. Końskie. Odl. 2 w. od Końskich, ma 1 dm. , 4 mk. , 143 mr. obszaru; należy do dóbr Końskie. Koczyjówka, mylnie Kuczyjówka, wś rządowa, pow. bałcki, gm. Piszczanka, ma 30 dm. Należała do stwa bereskiego. Ob. Berezki, Koczyk, młyn, miein. KoczigMühle pow. wyrzyski, 2 dm. , 20 mk. , należy do dom. Pobórki Wielkiej. Koczyn, wś, pow. Słonimski, na płn. od Dereczyna. Koczyńce, folw. , pow. ostrowski, gm. Komorowo, par. Jelonki. Kodak, ob. Kudak. Kodaki, wś, pow. wasylkowski, między Mytnicą a Ksawerówką, trochę w bok od drogi pocztowej, śród stepów, w głębokiej dolinie dopływów rzeki Stnhny; 1269 mk. ; cerkiew z r. 1782. Kojdak po tatarsku las. Kodborno, wś, pow. olsztyński, ob. Kuc bory. Koddien niem. , wś, pow. welawski, st. p. Tapiawa. Kodeginiszki, wś, pow. szawelski, gmina szawkiańska, 12 osad, 38 dzies. ziemi. Kodema, ob. Kodyma, Kodeń, os. , przedtem mko, nad rz. Bogiem, z lewego brzegu, w malowniczem położeniu przy ujściu doń strugi Kalmaczki, pow. bialski, gm. i par. Kodeń. Odl. 14 w. od Sławatycz, 17 od Piszcząca, 21 w, od Terespola, 35 w. od Biały a 185 i pół w. od Warszawy. Posiada kościół cerkiew par. dla ludności rusińskiej, dwie szkoły początkowe męzką i żeńską, dom schronienia dla starców i kalek, stacyą pocztową, garbarnie. W 1827 r. liczono tu 306 dm. , 2307 mk. ; w 1861 r. było 260 dm. 9 mr. i 2380 mk. 722 żydów, obecnie jest 258 dm. , 2589 mk. Do osady należy 4507 m. Ludność trudni się przeważnie rekodzielnictwem, tkactwem, wyrobem sukna a głównie szewctwem; ztąd poszło przysłowie, iż Kodeń na stu szewcach zbudowany Tu urodził się w 1802 r. uczony chemik Zdzitowiecki Seweryn. Pierwotnie istniały tu osady młynarskie których właścicielami również Jak całej bliższej okolicy, byli czterej bracia Ruszczycowie. Od nich to pod koniec X. V wieku Jan. Siemiona Sunigaiły syn, Sapieha, wojewoda trocki, nabył K. z przyległościami. Tenże sam Sapieha, marszałek, od Zygmunta I nadzwyczaj lubiony, otrzymawszy od tego króla wiele dóbr, dostał razem przywilej w roku 1541 na założenie miasta K. na prawie magdeburskiem. Na mocy tego przywileju, wydał inny od siebie Sapieha 1513 r. , stanowiąc burmistrza i 3 radców, w połowie wyznania rzymskiego i greckiego, z oznaczeniem sposobu ich wybierania. Mieszczanie przytem uwolnieni zostali na lat 12 od podatków i t. d. Następnie zajął się wymurowanie tutaj zamku, który wzniósł na małem wzgórzu, między Bogiem a jeziorem od dzielającem go od miasta, i połączył z nim przez most zwodzony a wałami zewsząd otoczył W tym zamku właśnie przyjmował Zygmunta I wspaniale. Sapieha ów uważany był za głowę linii kodeńskiej rodu tego; umarł wojewodą podlaskim 1520 r. Syn jego Paweł, wojewoda nowogrodzki, dla długiego wieku Nestorem zwany, wymurowy w obrębie zamku cerkiew w stylu gotyckim i w niej zwłoki rodzica swego złożył. Mikołaj Sapieha, syn Pawła, marszałek litewski, sprawując od Zygmunta Augusta poselstwo do cesarza Maksymiliana II, nietylko order Złotego runa, ale razem godność hrabiego na Kodniu dla siebie i następców wyjednał, co też król 1572 roku osobnym przywilejem zatwierdził. Król StefanBatory przywilejem roku 1582 liczbę jarmarków w Kodniu o 3 nowe powiększył, a dziedzice z rodziny Sapiehów aż do ostatnich czasów, nadając mieszczanom rozmaite grunta i zwolniwszy od obowiązków względem dworu byt ich znakomicie polepszyli. . Wspomniany zamek, przez następnych Sapiehów przerabiany pokilkakroć, ma dziś formę nowszego pałacu i stracił całkiem starożytniczą wartość. Z dawnych części zamku została tylko kaplica czyli cerkiew, pod wezwaniem ś Mikołaja, w roku 1550 wystawiona Jest to budowla stawia na z cegły na czerwono, pokryta gontem, ma ogólne rozpołożenie murów gotyckie, część jednak kapłańską zaokrągloną, a we wszystkich wnękach kołowe łuki. Szczególną pięknością odznaczają się szczyty na ścianach naczelnej i tęczowej, licznemi przyozdobione wnękami. Wnętrze tej cerkwi więcej jeszcze odpowiada warunkom gotyckiego styla. Presbiteryum bowiem, zewnątrz zaokrąglone, jest wewnątrz pięciościennem; nawa. czterema filarami we dwa rzędy ustawionemi, na trzy podzieloną jest ganki, a wszystkie sklepienia żebrowane. Kośoiół ten połączony byłz zam Koczubejówka Kocz Koczyńce Kod Kodborno Koddien